Zapalenie prostaty (gruczołu krokowego zwanego też sterczem) dotyka mężczyzn w różnym wieku, może przybierać postać ostrą lub przewlekłą. Polega na powstaniu stanu zapalnego w obrębie prostaty, która jest częścią męskiego układu moczowo-płciowego.
Zapalenie prostaty – objawy
W przypadku ostrego zapalenia prostaty pojawia się ból krocza podczas przyjmowania pozycji siedzącej. Może też występować gorączka, bolesne, częste oddawanie moczu lub jego zatrzymanie, a także ból w okolicy pachwin, prącia, części krzyżowej kręgosłupa i odbytu. Czasami z cewki moczowej wypływa ropna wydzielina. Rzadziej pojawiają się nudności i wymioty, ból mięśni i stawów.
W przypadku przewlekłego zapalenia prostaty wyżej wymienione objawy są mniej nasilone, potrafią pojawiać się i znikać. Czasami chorzy skarżą się na zaburzenia erekcji, ból towarzyszący wytryskowi, uczucie parcia na pęcherz i ból zewnętrznych narządów płciowych, co określa się mianem zespołu bólowego miednicy mniejszej. Bywa i tak, że chory nie ma żadnych objawów.
Zapalenie prostaty – badanie
Ostre zapalenie prostaty stwierdza się na podstawie objawów i wykonując posiew krwi oraz badanie moczu na obecność bakterii.
Przewlekłe zapalenie prostaty diagnozuje się wykonując tzw. test 4 szklanek Mearesa-Stameya, który polega na wykonaniu badania ogólnego i posiewu z czterech próbek:
1. 5-10 ml moczu oddane na samym początku oddawania moczu
2. ze środkowego strumienia moczu
3. z wydzieliny gruczołu krokowego po poddaniu go masażowi
4. 2-3 pierwsze ml moczu oddanego bezpośrednio po masażu prostaty.
Przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty stwierdza się, gdy w próbkach 3. i 4. obserwuje się minimum 10 razy więcej bakterii niż w pozostałych.
Przewlekłe niebakteryjne zapalenie prostaty stwierdza się, gdy w próbkach 3. i 4. obserwuje się w polu widzenia więcej niż 5-10 leukocytów.
Czasami stosuje się tzw. test 2 szklanek, będący uproszczoną wersją tego poprzedniego – pobiera się próbki tylko sprzed i po masażu prostaty.
Prostata – przerost, rak, zapalenie, objawy, badanie
Rzadziej, jako badanie pomocnicze, stosuje się USG pęcherza i prostaty oraz badanie palpacyjne (przezodbytnicze) stercza, w których stwierdza się rozpulchnienie prostaty lub obecne w niej zwłóknienia.
Zapalenie prostaty – przyczyny
Częstą przyczyną ostrego zapalenia prostaty są bakterie docierające do stercza z krwią lub namnażające się bakterie obecne w moczu. Stan zapalny stercza mogą też wywołać drobnoustroje wnikające do cewki w wyniku kontaktów seksualnych (dwoinka rzeżączki, drożdżaki). Najczęściej ostre zapalenie prostaty jest spowodowane bakteriami E.coli.
Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu ostrego stanu zapalnego jest długie cewnikowanie, infekcje pęcherza moczowego i obecność kamieni sterczowych.
Przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty jest zwykle skutkiem nieprawidłowego leczenia zapalenia ostrego, a przewlekłe niebakteryjne efektem zastoju wydzieliny stercza, jedzenia ostrych przypraw oraz wychłodzenia.
Zapalenie prostaty a alkohol
Jedną z przyczyn lub współprzyczyną przewlekłego zapalenia prostaty może być spożywanie alkoholu, który działa na gruczoł krokowy drażniąco.
Podczas zapalenia prostaty należy ograniczyć spożywanie alkoholu.
Zapalenie prostaty – leczenie
Ostre zapalenie prostaty leczy się antybiotykami – w pierwszej fazie często podawanymi dożylnie, a później doustnie. Kuracja trwa kilka tygodni. W przypadku przewlekłego zapalenia także stosuje się w pierwszych tygodniach antybiotyki, a wspomagająco leki przeciwbólowe, przeciwzapalne i ułatwiające odpływ wydzieliny gruczołu krokowego.
Leczeniem uzupełniającym mogą być zabiegi fizykoterapeutyczne: ultradźwięki i laseroterapia.
Zapalenie prostaty – dieta
Niewątpliwie czynnikiem wspomagającym leczenie tej choroby jest prawidłowe, zdrowe odżywianie. W diecie nie powinno zabraknąć produktów bogatych w następujące składniki: sitosterole (działają przeciwzapalnie), falwonoidy i likopen (profilaktyka nowotworowa).
Sitosterole znajdują się m.in. w pestkach dyni i sezamu.
Flawonoidy w dużych ilościach znajdują się w czarnych i czerwonych owocach, roślinach strączkowych, brokułach, pomidorach, korzeniu pietruszki.
Z kolei najbogatszym źródłem likopenu są pomidory i jego przetwory. Likopen znajduje się także w arbuzach, czerwonych grejpfrutach i morelach.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
