Pożądane role i zadania pedagoga szkolnego w profilaktyce zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej
Pedagog szkolny powinien zajmować się nie tylko uczniami sprawiającymi kłopoty wychowawcze (np. wagarującymi, przejawiającymi agresywne zachowania, mającymi problemy z nauką), ale także tworzeniem programów profilaktycznych, edukacją prozdrowotną i promocją zdrowia wśród uczniów, organizowaniem im pomocy psychologicznej, materialnej, specjalistycznej, co nabiera szczególnego znaczenia w sytuacji wzrastającej liczby uczniów uzależnionych od różnego rodzaju środków (np. od narkotyków, leków, nikotyny, alkoholu), przejawiających zachowania agresywne i zaburzenia zdrowia psychicznego oraz liczne nieprawidłowości w sferze odżywiania się.
Głównymi zadaniami pedagoga szkolnego odnośnie do profilaktyki zaburzeń odżywiania się w środowisku szkolnym powinny być:
– rozpoznawanie nieprawidłowości w sferze stosunku do odżywiania się i własnego ciała u młodzieży
– diagnozowanie stanu rozumienia przez uczniów specyfiki zaburzeń odżywiania się;
– współpraca z organizacjami i instytucjami zajmującymi się terapią zaburzeń odżywiania się;
– wspieranie nauczycieli i wychowawców w wykonywaniu działań profilaktycznych;
– organizacja zajęć/warsztatów szkoleniowych dla nauczycieli, wychowawców na temat zaburzeń odżywiania się z udziałem np. psychologów, psychiatrów i innych specjalistów;
– udzielanie pomocy indywidualnej chorującym uczniom i ich rodzinom;
– organizowanie zajęć dla młodzieży na temat istoty, uwarunkowań, metod i form terapii zaburzeń odżywiania się;
– prowadzenie zajęć dla młodzieży na temat zdrowego stylu życia i odżywiania się;
– motywowanie nauczycieli, wychowawców do rozwijania umiejętności i kompetencji w dziedzinie diagnozowania i profilaktyki zaburzeń odżywiania się.
Przeczytaj: Leczenie bulimii
Trzeba zaznaczyć, że działania profilaktyczne dotyczące zaburzeń odżywiania się nie mogą być wykonywane przez pedagogów szkolnych incydentalnie – w formie jednej lekcji/jednych zajęć z klasą, lecz powinny zostać włączone na stałe do programów wychowawczych szkoły i uzupełniać całoroczny program pracy profilaktycznej z uczniami.
Pożądane role i zadania nauczycieli i wychowawców w profilaktyce zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej
Głównymi zadaniami nauczycieli i wychowawców w profilaktyce zaburzeń odżywiania się w środowisku szkolnym powinny być:
– rozpoznawanie nieprawidłowości w sferze stosunku do odżywiania się i własnego ciała u młodzieży
– diagnozowanie stanu rozumienia przez uczniów specyfiki zaburzeń odżywiania się;
– organizacja zajęć/warsztatów dla uczniów na temat zaburzeń odżywiania się w ramach godzin wychowawczych;
– współpraca z pedagogiem szkolnym/psychologiem oraz innymi specjalistami zajmującymi się problematyką zaburzeń odżywiania się;
– motywowanie rodziców do włączenia się w działania profilaktyczne;
– organizowanie pomocy psychologicznej/psychiatrycznej dla chorujących uczniów i ich rodziców;
– motywowanie uczniów do podjęcia specjalistycznego leczenia;
– projektowanie i realizowanie na terenie szkoły programów profilaktycznych przeznaczonych dla uczniów, obejmujących zagadnienia zdrowego stylu życia i odżywiania się (stosownie do wieku i potrzeb organizmu), kształtowania pozytywnej samooceny, nabywania dystansu do kanonów mody i urody upowszechnianych przez mass media.
Wymienione działania powinny być prowadzone przez nauczycieli i wychowawców konsekwentnie i systematycznie. Tylko w ten sposób można ograniczyć lub zmniejszyć liczbę zachorowań na anoreksję psychiczną i bulimię psychiczną u uczniów.
Zobacz: Noworoczne postanowienia - od stycznia na diecie
Fragment pochodzi z książki „Pedagogiczna diagnoza i profilaktyka zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej”, autor Marta Kowalczyk, Kraków 2008. Publikacja za zgodą wydawcy. Bibliografia dostępna w redakcji.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
