Niebezpieczne paciorkowce
Streptococcus agalactiae jest Gram-dodatnią bakterią należącą do rodziny paciorkowców beta-hemolizujących, która kolonizuje nasz przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy. Jej obecność w pochwie stwierdza się u 30% kobiet. W tych przypadku podczas porodu może dojść do kolonizacji przez tą bakterię organizmu rodzącego się dziecka. Ryzyko przeniesienia się bakterii wynosi 10 %. Wart uwagi jest fakt, że nie u każdego z noworodków rozwinie się zakażenie. Według naukowych doniesień problem Streptococcus agalactiae dotyczy trojga dzieci na 10 000 skolonizowanych przypadków.
Przeczytaj: Jakie badania wykonać w przypadku podejrzenia zakażenia podczas stosunku?
Objawy nie u wszystkich
Jedynie 20% noworodków zakażonych okołoporodowo paciorkowcem B wykazuje izolowane objawy miejscowe. Dla reszty ta bakteria niesie ogólnoustrojowe następstwa. Wśród miejscowych reakcji najczęstsze są ropnie skóry i tkanki podskórnej, zapalenie spojówek, uszu i płuc. Rzadziej spotyka się odczyny zapalne ze strony wsierdzia, kości i stawów. Jednak lekarze najbardziej obawiają się infekcji uogólnionych, czyli posocznicy (sepsy), która w przypadku omawianej etiologii może przebiegać w postaci wczesnej lub późnej. Jeśli objawy pojawią się w ciągu pierwszych trzech dni życia dziecka, wówczas mamy do czynienia z posocznicą wczesną. Jej symptomy dotyczą przede wszystkim zaburzeń oddychania, wstrząsu i w konsekwencji zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Rozpoznanie sepsy wczesnej, na podłożu infekcji Streptococcus agalactiea, wiąże się z wysoką śmiertelnością. W ciągu pierwszej doby umiera 40-80% noworodków. Późna postać posocznicy ma zdecydowanie lepsze rokowanie. Najczęściej rozwija się ona między 2 a 4 tygodniem życia i przeważnie towarzyszy jej zajęcie ośrodkowego układu nerwowego, czego konsekwencją nie rzadko jest wodogłowie.
Przeczytaj: Jak przebiega posocznica u noworodków?
Jak zapobiegać?
Wszystkie kobiety ciężarne w Polsce od niedawna włączone są do globalnego programu profilaktycznego zakażeń wywołanych przez Streptococcus agalactiea. Zadaniem badania przesiewowego jest zidentyfikowanie kandydatek do śródporodowej chemiopropfilaktyki, która sprowadza się do podania jednorazowej dawki antybiotyku, z reguły jednej z penicylin. Badanie przeprowadzane jest w 35 - 37 tygodniu ciąży i polega na mikrobiologicznej ocenie posiewów z pochwy i odbytu.
Kobiety z rozpoznanym w czasie ciąży zakażeniem układu moczowego o etiologii Streptococcus i matki noworodków, u których w przeszłości rozwinęła się wczesna posocznica, powinny otrzymać profilaktykę bez potwierdzenia obecności omawianej bakterii w ich drogach rodnych.
Dotyczy to także przypadków, w których wynik badania przesiewowego jest nieznany, bez względu na przyczynę tego stanu rzeczy.
Cesarskie cięcie
Zakażenie Streptococcus agalactiae wynika z bezpośredniego kontaktu rodzącego się dziecka ze środowiskiem pochwy, w której ta bakteria bytuje. Dlatego też w przypadku planowego porodu operacyjnego, kiedy zachowana jest ciągłość błon płodowych a więc kiedy dziecko jest w naturalny sposób izolowane od kanału rodnego, nie ma potrzeby stosowania chemioprofilaktyki. Sytuacja przedstawia się odmiennie, jeśli decyzja o cięciu cesarskim zapadła po rozpoczęciu porodu lub w przypadku pęknięcia błon płodowych.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
