Trądzik powstaje, gdy gruczoły łojowe, produkujące sebum, zostają zablokowane a naturalnie występujące bakterie usiłują się z nich wydostać. Na obecność bakterii organizm odpowiada reakcją zapalną, efektem toczonej walki jest ”pryszcz”. Obecne sposoby leczenia sprowadzają się do stosowania nadtlenku benzoilu i antybiotyków. Problemem tej kuracji jest zaburzenie również prawidłowej flory bakteryjnej. Jest to efekt niezamierzony, który może doprowadzić do powstania szczepów antybiotykoopornych i rozwoju bakterii odpowiedzialnych za trądzik Propionibacterium acnes.
W badaniach, do tej pory prowadzonych nad trądzikiem, problemem było samo miejsce jego występowania. Myszy nie mając gładkiej skóry twarzy, nie mają trądziku. Naukowcy znaleźli rozwiązanie tego problemu, poprzez wstrzyknięcie w skórę mysiego ucha bakterii Propionibacterium acnes, dochodziło do rozwoju stanu zapalnego. W 2008 roku zespół badaczy poinformował, że szczepionka aerozolowa z martwym P. acnes, aplikowana do nosa, zmniejsza stan zapalny. Problem z terapią, która zabija bakterie pozostawał ten sam, takie leczenie eliminowało również bakterie należące do naturalnej mikroflory skóry. Aby poradzić sobie i z tym problemem, naukowcy wykorzystali białko CAMP P. acnes. CAMP bierze udział w zabijaniu komórek gospodarza, w efekcie nasilając proces zapalany. Naukowcy wyizolowali gen kodujący białko CAMP P. acnes. Stworzone przeciwciała przeciwko CAMP podane myszom, powodowały zmniejszenie procesu zapalnego. Działanie opracowanej szczepionki opiera się na zakłóceniu rozwoju P. acnes przy jednoczesnym oszczędzeniu fizjologicznej flory bakteryjnej. Jedną z rozpatrywanych metod wprowadzenia przeciwciała monoklonalnego przeciwko CAMP, bezpośrednio do trądzikowo zmienionej skóry, jest mikroiniekcja.
Zobacz też: Laser w walce z trądzikiem
MedicalXpress / kp
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
