Jaka jest etiologia włośnicy?
Włośnica wywoływana jest przez nicienia Trichinella spiralis (po polsku włosień kręty). Głównym rezerwuarem tego pasożyta są zwierzęta dzikie, jednak zaniedbania sanitarne doprowadziły do powstania ognisk włośnicy wśród zwierząt domowych. Człowiek zaraża się najczęściej spożywając surowe niebadane mięso wieprzowe lub mięso dzika, w którym znajdują się inwazyjne larwy nicienia.
Zobacz też: Włośnica - etiologia, objawy i postępowanie
Jak przebiega włośnica i jakie są jej objawy?
Przebieg włośnicy może być bardzo różny. Nie rzadko choroba ta nie manifestuje żadnych objawów. Przypadki objawowe mogą mieć przebieg od poronnego, poprzez lekki, średniociężki a nawet bardzo ciężki. Włośnica może przyjąć kilka postaci klinicznych. Pasożytowanie w jelicie cienkim form dojrzałych włośnia z reguły objawia się zespołem biegunkowym, który często poprzedza typowy zespół włośnicowy. Poza biegunką występują wymioty i bolesne kurcze jelit. W przewodzie pokarmowym dorosłe nicienie rodzą larwy, które drogą krwi i chłonki dostają się do mięśni. Ich obecność we włóknach mięśniowych wyzwala silny odczyn zapalny, co objawia się gorączką (nawet do 40 stopni), następującym po niej bólem mięśni i złym samopoczuciem chorego. Najczęściej zajmowane są mięśnie gałki ocznej, kończyn i karku. Zespołowi włośnicowemu często towarzyszą objawy alergicznego zapalenia naczyń na tle immunologicznym. Konsekwencjami tej reakcji może być obrzęk wokół oczu, rzadziej całej twarzy oraz wybroczyny podspojówkowe lub pod paznokciami. Ostry okres włośnicy mięśni gałki ocznej, poza bólem, wiąże się z występowaniem światłowstrętu i pojawianiem się mroczków w polu widzenia.
Późny okres włośnicy, rozpoczynający się po upływie około 2 tygodni, charakteryzuje się zaburzeniami metabolicznymi w postaci hipoalbuminemii, hipokaliemii i hipoglikemii. Ich następstwami są obrzęki kończyn, obecność płynu w jamach ciała, osłabienie mięśni oraz zaburzenia rytmu serca.
Uwaga! Dużo powikłań!
Powikłania włośnicy są wynikiem lokalizowania się nicieni poza układem mięśniowym. Do miejsc, które wiążą się z najpoważniejszymi powikłaniami należy układ nerwowy, mięsień sercowy oraz układ oddechowy. Już po pierwszym tygodniu choroby mogą wystąpić objawy zapalenia opon mózgowych i ogniskowe objawy neurologiczne, będące następstwem podkorowych zawałów mózgu. Poza tym włośnica może atakować mięsień sercowy, prowadząc do jego niewydolności oraz zaburzeń rytmu. 5% przypadków dotkniętych jest powikłaniem w postaci zapalenia płuc oraz mniej bądź bardziej rozległej zatorowości płucnej. Innymi powikłaniami opisywanej choroby pasożytniczej są zapalenie nerek i zatok przynosowych.
Zobacz też: Jak uchronić się przed groźną włośnicą?
Jak leczyć włośnicę?
Leczenie zależy od ciężkości danego przypadku. Bywa bowiem, że trzeba je zacząć od terapii intensywnej, walcząc z niewydolnością krążenia i objawami wstrząsu. Złotą zasadą w leczeniu włośnicy jest wczesne podanie leków przeciwko postaciom jelitowym nicieni (najcześciej jest to mebendazol lub albendazol). Dotyczy to każdego przypadku zarażenia włośniem krętym, ale i podejrzenia tej choroby. W postaciach ciężkich i średniociężkich, do czasu ustąpienia gorączki, stosowane są także glikokortykosterydy. Choroba o lekkim przebiegu wymaga jedynie leczenia objawowego, które sprowadza się do przyjmowania pochodnych salicylanów, leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
