Natura jak na tacy podaje rozwiązania na wiele problemów zdrowotnych. Praktycznie za darmo i bez powikłań, jeśli stosujemy się do specjalnych wskazówek. Taką opcją leczniczą, jest właśnie helioterapia, czyli terapia za pomocą promieni słonecznych. Była znana już od czasów starożytnych, jako sposób na lepsze samopoczucie i zastrzyk energii.
Helioterapia to specyficzny rodzaj fototerapii, czyli leczenia za pomocą światła. Światło docierające przez nasze oczy i skórę, stymuluje wydzielanie hormonów szczęścia, takich jak serotonina i endorfiny, dzięki którym człowiek zaczynamy odczuwać odprężenie, mamy lepszy nastrój, rozluźniamy się, a nawet przestajemy odczuwać doskwierający ból.
Jak wygląda helioterapia?
Naświetlanie promieniami słonecznymi może przebiegać na dwa sposoby: ekspozycja całego ciała lub poszczególnych jego partii. Wykorzystywane są wówczas fizyczne właściwości światła słonecznego emitującego promienie ultrafioletowe, zmieniające nasz kolor skóry na ciemniejszy (ale mogące też wywołać oparzenia) oraz promienie podczerwone działające ogrzewająco.
Zalety helioterapii
Jeżeli w sposób kontrolowany i rozważny korzystamy z terapii słonecznej, dawkując w odpowiedni sposób promienie, wówczas fundujemy naszemu ciału szereg pozytywnych reakcji:
- pobudzenie syntezy witaminy D w skórze, zapobiegającej krzywicy, spadkom odporności i sił psychicznych,
- doprowadzenie do przekrwienia skóry na skutek ciepła, co poprawia odżywienie tkanek organizmu, ich dotlenienie i odtruwanie,
- poprawę i przyspieszenie metabolizmu,
- pobudzanie szpiku kostnego do produkcji nowych czerwonych ciałek krwi,
- stymulację układu odpornościowego i wydzielania komórek odpornościowych, czyli białych krwinek,
- pobudzenie wydzielania hormonów m.in. przysadki, tarczycy, jajników, trzustki,
- ogólną aktywizację organizmu i zniesienie zmęczenia, poprawę nastroju,
- rozluźnienie skurczonych mięśni, przyjemny relaks związany z wydzielaniem hormonów szczęścia.
Dla kogo pobyt na słońcu może być lekiem?
Helioterapia jest w szczególności polecana osobom mającym problemy zdrowotne w zakresach wyżej wymienionych. Zatem może być ona świetnym rozwiązaniem dla:
- osób przemęczonych, żyjących w ciągłym stresie,
- dzieci z problemami kostnymi i zaburzeniami odporności organizmu,
- w przypadku trudno zrastających się złamań i zranień,
- chorych na gruźlicę kostno-stawową, nerek i węzłów chłonnych,
- osób często zapadających na infekcje układu moczowego, zatok, uszu, stawów,
- osób chorujących na niedoczynność tarczycy, przysadki i innych gruczołów, mających także problemy z poczęciem dziecka,
- zmagających się z bólami stawów, reumatyzmem, bólami kręgosłupa, bólami mięśniowymi, skurczami mięśni,
- cierpiących z powodu depresji, spadku nastroju, niskiego poczucia własnej wartości,
- osób z problemami skórnymi, jak trądzik, infekcje grzybicze, łuszczyca, czyraki.
Kiedy leczenie słońcem jest przeciwwskazane?
Istnieje kilka stanów, w których kategorycznie nie można zażywać kąpieli słonecznych. Zalicza się do nich takie choroby jak uczulanie na światło słoneczne, albinizm, rozsiany proces nowotworowy, niewydolność krążenia, niedociśnienie tętnicze (niskie ciśnienie, poniżej 100-90/70-60 mmHg), skłonność do omdleń i zawrotów głowy, gruźlica płuc, choroby wątroby, nadczynność tarczycy, skłonność do krwawień wewnętrznych, choroby nerek, gorączka, stan manii lub hipomanii w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej, ostra psychoza, zachowanie agresywne. Odradza się je także noworodkom, niemowlakom i małym dzieciom oraz ludziom po 70. roku życia.
Jak korzystać z promieni słonecznych?
Wiadomo, że długotrwałe przebywanie na słońcu może źle się dla nas skończyć, np. poparzeniami skóry, wysuszenie skóry, przegrzaniem organizmu, spadkiem ciśnienia tętniczego i zapaścią w przypadku osób w podeszłym wieku, a także osób z niskim ciśnieniem tętniczym krwi.
Porażenie słoneczne i udar cieplny
Ochrona przed promieniowaniem słonecznym
Pierwsza sesja helioterapii nie powinna być długa. Dobrze gdy trwa około 15-20 minut. Na następny dzień czas pobytu na słońcu zwiększamy, tak by po 2 tygodniach terapii uzyskać czas nie dłuższy niż dwie godziny dziennie. W przypadku osób w podeszłym wieku i z wyżej wymienionymi chorobami o czasie ekspozycji decyduje lekarz.
Sposoby na poparzenia słoneczne
Nie daj się czerniakowi skóry!
Ponadto, podczas helioterapii obowiązują te same zasady co podczas opalania, a więc stosowanie kremów z filtrem UVA i UVB, nakrycia na głowę i okularów przeciwsłonecznych. Pamiętamy, by nie przebywać „na słońcu” między godziną 11:00 a 16:00, gdyż wtedy promieniowanie UV jest wtedy najwyższe i bardzo łatwo o oparzenie skóry. Zwiększa się wtedy także ryzyko rozwoju czerniaka skóry, bądź innych nowotworów.
Wady i zalety opalania
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
