Ataki paniki dotykają ok. 9% społeczeństwa polskiego, które w przypadku 1–2% wymagają profesjonalnej pomocy.
Napad paniki określany jest jako stan bardzo silnego lęku przy współwystępujących objawach wegetatywnych. Charakterystyczny dla paniki jest jego przebieg – objawy pojawiają się nagle narastając bardzo szybko i ustępują po czasie nie dłuższym niż 30 minut.
Jak się objawia atak paniki?
Do najczęściej występujących objawów somatycznych można zaliczyć: gwałtowne bicie serca, bóle w klatce piersiowej, zawroty głowy, poczucie rychłego omdlenia, charakterystyczne skrócenie oddechu, uczucie dławienia się, pocenie się, nudności oraz dreszcze.
Na poziomie psychicznym, osoba przeżywająca atak paniki może mieć poczucie nierealności świata (derealizacja) lub zmian we własnej osobie (depersonalizacja). Objawy stają się jeszcze bardziej dramatyczne, jeśli dodać do nich często przeżywane antycypowanie zbliżającej się katastrofy, obawa przed szaleństwem, utratą kontroli czy trwoga o życie. Należy zaznaczyć, że lęk nie jest związany z konkretną, obiektywnie istniejącą przyczyną.
W przebiegu ataku panicznego, osoba odczuwająca silny lęk często nie jest rozumiana przez otoczenie, które nie dostrzega istniejącego zagrożenia uzasadniającego tak silną reakcję.
Pomimo, że pojedyncze ataki paniki obiektywnie trwają krótko, osoba na nie cierpiąca nie czuje się zdrowa w okresie pomiędzy rzutami lęku. Bardzo częsty jest w tym okresie niepokój związany z oczekiwaniem na kolejny napad, tzw. „lęk przed lękiem”. W czasie ponapadowym może wystąpić również lęk w postaci agorafobii, czyli lęk przed opuszczeniem bezpiecznego miejsca (najczęściej domu). Objawia się na ogół w sytuacjach przeżywania w tłumie, miejscach publicznych, samotnym przebywaniu wśród anonimowych osób. Można domyślać się, że ataki paniki oraz towarzyszące im lęki antycypacyjne (unikające).
Jakie są przyczyny napadów paniki?
Napady paniki mogą znacznie utrudniać codzienne swobodne funkcjonowanie. Chory obawia się opuszczać dom, a jego funkcjonowanie jest dalekie od swobodnego i spontanicznego życia w codzienności.
Doszukując się przyczyn napadów paniki, współczesna nauka zgodnie dowodzi współwystępowanie czynników natury biologicznej i psychologicznej.
Obecnie, coraz bardziej popularna staje się hipoteza odnośnie ścisłego związku lęku panicznego z występowaniem zespołu wypadania płatka zastawki dwudzielnej. Jednak jak dotąd, nie znana jest przyczyna owej zależności. Jeśli mówimy o czynnikach należących do sfery psychicznej człowieka, lęk paniczny bardzo często pojawia się wraz z innymi zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami psychicznymi (depresja, uzależnienie od substancji psychoaktywnych).
Polecamy: Jak przełamać stres w pracy?
Badania dowodzą, że osoby cierpiące na nawracające ataki paniki mają trudności w relacjach z partnerami oraz często są od nich zależne finansowo. W związku z powyższym, leczenie osób cierpiących na lęk paniczny, powinno obejmować zarówno farmakoterapię (leki przeciwdepresyjne), jak i psychoterapię. I właśnie taka kombinacja lecznicza zdaje się być jedyną drogą do wyzdrowienia.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
