Mimo postępów medycyny leczenie depresji w Polsce to wciąż problem. Osoby chore często nawet nie mają świadomości, w jakim są stanie. Odpychają od siebie myśl, że chorują "psychicznie". Bo choroby psychiczne, w tym depresja to wciąż temat tabu. Dopiero gdy depresja poczyni spustoszenie, zaczynają szukać pomocy.
To błąd. Bo z depresją jest jak z każdą inną chorobą. Im szybciej zaczniemy działać, tym lepiej. Dobrze jest mieć plan i konsekwentnie go realizować.
KROK 1 - Rozpoznanie depresji
Nim zaczniemy leczyć depresję, musimy przyznać sami przed sobą – TAK, MAM POWAŻNY PROBLEM. Ewidentnie dzieje się ze mną coś złego.
Jak jednak stwierdzić, że to właśnie depresja a nie chwilowe obniżenie nastroju?
Wbrew pozorom trudne to nie jest, bo depresja to nie smutek, który mija samoistnie po kilku tygodniach. Zdarza się oczywiście, że stany depresyjne pojawiają się, gdy coś w życiu idzie nie tak:
- po śmierci bliskiej osoby
- po utracie pracy
- po wypadku, rozwodzie
- po przejściu na emeryturę
- lub też
- w trakcie zmian pór roku, np. jesienią, gdy brakuje słońca
- oraz w trakcie lub po ciąży
Te stany zwykle jednak mijają razem z przyczyną. Np. układ hormonalny po porodzie wraca do normy, człowiek znajduje pracę lub nowego partnera. Wtedy często wystarczy wyjazd i zmiana otoczenia czy psychoterapia i po kłopocie.
Często depresja ma jednak inne, poważniejsze źródło np. związane z biochemią mózgu. Nawraca, a kolejne ataki są coraz trudniejsze do zniesienia. Chory wciąż czuje się fatalnie, a jego stan jest niepodobny do niczego, co czuł wcześniej.
Typowe objawy depresji odczuwa nieustannie. Ma:
- obniżony nastrój
- brak motywacji
- apatię
- niskie poczucie wartości
- bezsenność lub nadmierną senność
- poczucie bezsensu swoich działań i życia
- niechęć do życia
W razie wątpliwości możesz wykonać tzw. Test Becka – zestaw bardzo prostych pytań rozstrzygający, czy faktycznie mamy problem i ewentualnie, jak bardzo zaawansowana jest choroba.
Czasami depresja przyjmuje też stan utajony. Psychicznie czujemy się względnie dobrze, wciąż dolegają nam za to problemy fizyczne, które nie mają swojego źródła. Mówimy wtedy o tzw. depresji maskowanej.
W takiej sytuacji ataki, tzw. epizody depresyjne będą coraz częstsze i coraz silniejsze. A nieleczona depresja może doprowadzić nawet do samobójstwa.
KROK 2 - Znalezienie lekarza, który leczy depresję
Gdy już przyznamy się do problemu, trzeba znaleźć specjalistę. Najodpowiedniejszym jest psychiatra, który potrafi zdiagnozować chorobę. I choć, jak wszystkie choroby psychiczne, depresja wciąż jest u nas tematem tabu, warto szukać pomocy jak najszybciej. Lekarz zobowiązany jest do zachowania tajemnicy lekarskiej. Możemy więc być pewni, że informacje o naszej chorobie nie trafią w niepowołane ręce.
Dobry psychiatra nie tylko będzie potrafił dobrać właściwe leki, lecz także skieruje chorego na odpowiednią psychoterapię czy wskaże dietetyka.
KROK 3 - Dobranie najlepszych metod leczenia depresji
Najlepiej leczyć depresję na kilku frontach naraz:
- skorygować styl życia
- zacząć leczenie farmakologiczne
- i pójść na psychoterapię
KOREKTA STYLU ŻYCIA
Dieta przeciwdepresyjna
Powinna obfitować w produkty bogate w składniki, które wpływają bezpośrednio na funkcjonowanie układu nerwowego:
- witaminy z grupy B (np. mięso, jaja)
- witaminy D3 (np. ryby i produkty mleczne)
- magnez (np. mleko, kakao, orzechy)
Aktywność fizyczna
W zdrowym ciele, zdrowy duch – mawiali nasi dziadowie i mieli absolutną rację. Wystarczy bowiem odrobina ruchu, np. spacer z psem, by w naszych organizmach zaczęły wydzielać się hormony szczęścia, czyli endorfiny, które poprawiają samopoczucie człowieka cierpiącego na depresję.
Elektrowstrząsy i stymulacja nerwu błędnego w leczeniu depresji
Kąpiele słoneczne, czyli światłoterapia i kąpiele leśne
Światłoterapia najbardziej pomaga osobom cierpiącym na depresję sezonową (jesienno-zimową oraz zimowo-wiosenną) związaną z krótszym dniem i brakiem światła..
Można ją jednak także polecić wszystkim chorym bez wyjątku. Duże dawki witaminy D3, która tworzy się w organizmie pod wpływem słońca, poprawia bowiem nastrój u każdego.
W zimnie, gdy słońca brakuje, stosuje się specjalne lampy, które emitują światło o określonej barwie i natężeniu.
Wielu chorych twierdzi też, że odczuwają znaczącą poprawę, gdy przebywają na łonie przyrody. Japończycy taką formę terapii nazwali nawet kąpielami leśnymi.
Naturalne metody leczenia stresu i depresji
FARMAKOTERAPIA, CZYLI LEKI PRZECIWDEPRESYJNE
Leczenie depresji bez leków rzadko przynosi pożądany skutek. Metody domowe, jak przyjmowanie ziółek nie sprawdzają się. Mogą przynieść niewielką ulgę i to na bardzo krótko. Lepiej więc nie leczyć się samemu.
Z danych wynika, że prawidłowe leczenie, czyli dobranie właściwego preparatu i odpowiednie dawkowanie daje dobre rezultaty już przy pierwszej kuracji w 70 proc. U ok. 30 proc chorych trzeba albo zmienić preparat, albo dodać leki wspomagające z innych grup.
Nowoczesne leki nie wyłączają nas zresztą z życia: często nie wchodzą w reakcję z alkoholem. Można po nich prowadzić samochód.
Jedyne, na co trzeba zwracać uwagę, to zalecenia lekarza dotyczących czasu trwania kuracji. Nie można jej przerwać kuracji, gdy tylko poczujemy się lepiej. Objawy odstawienia oraz nawrót depresji mogą bowiem wtedy znacznie się nasilić. Leczenie depresji trwa długo. Poprawa może być odczuwana dopiero po 2–4 tygodniach.
Jak leczyć depresję bezpłatnie na NFZ?
PSYCHOTERAPIA I PSYCHOEDUKACJA
Psychoterapia indywidualna i grupowa nie tylko zalecana jest osobom, które tak jak kobiety w ciąży i w okresie karmienia piersią nie powinny brać leków przeciwdepresyjnych. Doskonale też sprawdza się jako terapia uzupełniająca w farmakoterapii.
Osamotnienie, brak zrozumienia w najbliższym otoczeniu, nie sprzyjają bowiem leczeniu. Ważne jest też, by chory rozumiał, co się z nim dzieje. Jakie zmiany zachodzą w jego organizmie i czy dobrze je interpretuje.
O tym, jaki rodzaj psychoterapii wybrać, powinien zdecydować psychoterapeuta. Najlepsze efekty dają terapie grupowe, kiedy mamy do czynienia z ludźmi o podobnych problemach.
ŻYCIE TOWARZYSKIE
Badania pokazały też, że z depresją lepiej radzą sobie ludzie, którzy mają bujne życie towarzyskie. Spotykają się z innymi ludźmi, często wychodzą z domu.
Dopiero, gdy te środki nie pomogą w ostateczności depresję trzeba leczyć w szpitalu.
Polecamy!Zobacz, jakie nawyki prowadzą do depresji?Jak odróżnić apatię od depresji?Po co nam kwas foliowy?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
