fot. Fotolia
Jak wygląda psychoterapia dziecięca?
Jest to forma dialogu pomiędzy dzieckiem, opiekunem a terapeutą. Może odbywać się w formie sesji indywidualnych: dziecko i terapeuta, grupowych: grupa dzieci i terapeuta oraz rodzinnych: dziecko oraz opiekun lub opiekunowie i terapeuta.
Ze względu na specyfikę świata młodego człowieka psychoterapia dzieci i młodzieży różni się nieco od pracy z dorosłymi. Wyróżnia ją:
- dostosowanie metody pracy do etapu rozwojowego dziecka,
- stała współpraca z rodzicami lub opiekunem,
- włączanie w sesje zabaw terapeutycznych, ruchu, rysunku, muzyki, bajki.
Jakim grupom dzieci i młodzieży warto zalecić psychoterapię?
Psychoterapia może być szczególnie pomocna w sytuacjach:
- kiedy dziecko znajduje się w trudnych okolicznościach życiowych, dotyka go poważna zmiana jak np. rozwód rodziców, choroba lub śmierć członka rodziny;
- kiedy dziecko żyje w sytuacji przewlekłego stresu lub doświadczyło traumy czy zaniedbania;
- kiedy występują niepokojące opiekunów objawy jak np. agresja, apatia, zaburzenia snu lub odżywiania;
- kiedy dziecko nie rozwija się adekwatnie do wieku lub kiedy występują u niego różnego rodzaju zaburzenia funkcjonowania.
Psychoterapia jest jedną z form leczenia dziecięcych zaburzeń psychicznych. Może być jednak stosowana w każdym przypadku, kiedy odczuwany jest dyskomfort, trudności w relacjach z innymi lub samym sobą lub kiedy nurtują nas wątpliwości i niepokoje rodzicielskie. Czasem pomóc może psychologiczna konsultacja, innym razem odpowiednia grupa wsparcia, warsztat rozwojowy, a czasem jedna z form psychoterapii. Warto spróbować, sprawdzić, poznać możliwości i wtedy podjąć decyzję.
Zobacz też: Jakie są objawy depresji u dziecka?
Dla jakiego wieku jest przystosowana dziecięca psychoterapia?
Nie ma tu sztywnej granicy wiekowej. Kiedy dziecko jest bardzo małe, a problemy występują, można pracować z diadą opiekun – dziecko i w ten sposób zapobiegać rozwijaniu się np. zaburzeń więzi. Tematem psychoterapii jest wtedy więź między opiekunem, a dzieckiem, kształtowanie się bezpiecznego przywiązania, swoboda i radość we wzajemnym kontakcie.
Kiedy dziecko jest już bardziej samodzielne, osiąga wiek przedszkolny oraz wczesno szkolny, wówczas sesja może się odbywać bez opiekuna. Natomiast stała współpraca z nim wciąż jest potrzebna i wymagana. Rodzic powinien być zaangażowany w regularne omówienia etapów procesu terapeutycznego oraz ustalenie wspólnych strategii radzenia sobie z niepokojącymi objawami. Zachowanie spójności i współpraca wśród najbliższych osób z otoczenia dziecka bardzo wpływają na efekty terapii.
Wreszcie wiek dojrzewania, kiedy nastolatek może stawiać silne granice i nie mieć ochoty na dzielenie się swoimi problemami z rodziną. Wtedy ważna jest zgoda opiekuna na terapię, ale sama praca może odbywać się przede wszystkim z adolescentem. Kiedy rodzice przestają być autorytetami, pomocna może być terapia grupowa, w trakcie której młody człowiek pod okiem terapeuty ma szansę kształtować swoje relacje z rówieśnikami.
Jak wybrać terapeutę dla dziecka?
Istnienie szeroka oferta pomocy psychoterapeutycznej dla dorosłych. Nieco mniej osób specjalizuje się w psychoterapii dziecięcej. Istnieją miejsca skoncentrowane na udzielaniu pomocy dzieciom z określonym rodzajem zaburzenia, np. autyzm czy w trudnych sytuacjach np. po doświadczeniu przemocy. Kiedy jednak problem jest bardziej ogólny lub dotyczy całej rodziny, można skorzystać z psychoterapii systemowej lub psychoterapii dziecięcej, wykorzystującej kanały komunikacji najbardziej dostosowane do wczesnych etapów rozwoju człowieka, jak np. psychoterapia tańcem i ruchem.
Ważne jest zaufanie, dobry kontakt i szczerość. Psychoterapia nie oznacza kolejnego przykrego obowiązku ani przymusu, może być twórczą przygodą i wspierającym doświadczeniem, które podniesie jakość życia zarówno dziecka, jak i jego rodziców.
Zobacz też: Dziecko po rozwodzie rodziców – jak je wspierać?
Autor: Kamila Sitkowska – psycholog, psychoterapeutka dziecięca, Fundacja Pomocy Psychologicznej i Edukacji Społecznej RAZEM www.razem-fundacja.org
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
