Na zorganizowanym przez firmę MSD Polska spotkaniu dotyczącym chemioterapii wystąpiło kilku rozmówców, którzy w obrazowy i precyzyjny sposób przybliżyli słuchaczom wiedzę na temat chemioterapii, zwłaszcza w pryzmacie jej odbioru przez pacjenta – zarówno w perspektywie fizycznej, jak i, przede wszystkim, psychologicznej.
O swoim doświadczeniu z chemioterapią opowiedziała dwójka gości. Wyczerpujące leczenie sesjami chemioterapeutycznymi poprawiło się, gdy oboje znaleźli informacje o leku, niwelującym niepożądane objawy leczenia – nudności i wymioty, odbierające pacjentom onkologicznym nie tylko chęć do kontynuacji leczenia, ale często także chęć do życia.
Po poruszającym, bo wciąż trudnym, zwierzeniu z odczuć, jakich doświadczyli zaproszeni goście podczas leczenia chemioterapią, nastąpiły wykłady, rzucające światło na przeżycia towarzyszące onkologicznej walce pacjentów, obejmujące negatywne objawy, takie jak uciążliwe nudności i wymioty, utrata sił, apetytu, zaburzenia smaku i węchu, by wymienić najważniejsze, a także ogólny zły stan psychiczny, spowodowany byciem w kryzysie psychicznym, związanym z poważną chorobą i leczeniem.
O tym, dlaczego pacjenci leczeni chemioterapią zmagają się z uciążliwymi wymiotami, powtarzającymi się po każdej sesji chemioterapeutycznej, a nawet ją poprzedzającymi, opowiedział dr hab. n. med. Piotr Wysocki z Zakładu Immunologii Nowotworów Katedry Biotechnologii Medycznej Uniwersytetu Medycznego i Wielkopolskiego Centrum Onkologii w wykładzie: „Pacjent podczas chemioterapii. Dlaczego chemioterapii towarzyszą nudności i wymioty i jakiego typu?”.
Kwestie leczenia, i to skutecznego, tych przykrych i często demotywujących pacjentów objawów poruszyła dr hab. n. med. Renata Zaucha z Kliniki Onkologii i Radioterapii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, Przewodnicząca Gdańskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Onkologicznego w wykładzie pt. „Skuteczne leczenie nudności i wymiotów towarzyszących chemioterapii. Czy jest to możliwe?”.
Prelegenci zgodnie stwierdzili, że nieprzyjemne objawy, takie jak nudności i wymioty, mogą być z powodzeniem niwelowane przez odpowiednio dobrane leki wpływające na neurotransmitery i blokujące odruch wymiotny, który jest wywoływany podczas leczenia u 70-80% pacjentów (przy radioterapii nawet do 90%), zarówno od razu po sesji chemii (nudności typu ostrego), jak i po niej (późne nudności). Wsparcie psychologiczne, głównie bliskich, z kolei niweluje tzw. nudności wyprzedzające – wymiotny odruch warunkowy, pojawiający się u pacjentów, zgłaszających się na kolejną sesję chemioterapii. Lęk bowiem jest czynnikiem ryzyka wystąpienia wymiotów, zależnym od pacjenta.
Lekiem najnowszej generacji, zastępującym obecną w leczeniu od 1960 roku dopaminę i od 1990 roku – serotoninę, jest aprepitant (NK1RA), wykazujący według badań dużą skuteczność profilaktyczną, w połączeniu z innymi lekami wspomagającymi leczenie, a także wzmacniający ich efekt przeciwwymiotny.
Pielęgniarka Teresa Kankiewicz z Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Onkologicznych podzieliła się ze słuchaczami doświadczeniem pracy z osobami przechodzącymi przez trudy chemioterapii – o wsparciu, także rodziny, niezbędnym pacjentom chorym na raka, opowiedziała w wykładzie pt. „Objawy niepożądane chemioterapii z punktu widzenia pielęgniarki onkologicznej”. Podkreśliła znaczenie prawidłowej diety w chorobie nowotworowej, której pilnowanie jest bardzo trudne dla pacjenta, cierpiącego na nudności, zaburzenia smaku i węchu, odczuwającego metaliczny posmak w ustach podczas leczenia. Wsparcie pielęgniarki, która spędza z pacjentem najwięcej czasu i nawiązuje z nim więź, powinno obejmować edukację o chorobie i leczeniu – sposobach radzenia sobie z przykrymi objawami i lękiem.
Spotkanie zakończyła wykładem pt. „Psychologiczne aspekty funkcjonowania pacjenta onkologicznego w okresie leczenia chemioterapią” psychoonkolog, Mariola Kosowicz, kierownik Zakładu Psychooonkologii Centrum Onkologii Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, która uzupełniła obraz zmagań z trudnym leczeniem onkologicznym z perspektywy czysto ludzkiej – z hipotetycznej perspektywy człowieka, który zostaje postawiony w sytuacji wielkiego kryzysu – poważnej choroby, w której lęk przed nieznanym i całe spektrum negatywnych emocji, a nawet zaburzeń, są czymś oczywistym, choć niełatwym. „Podstawowa potrzeba człowieka to móc kontrolować własne życie” – mówiła psychoonkolog. Chemioterapia jest walką, którą podejmuje chory.
Źródło: własne /ah
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
