Co to jest anoreksja?

Anoreksja dotyka dzieci w coraz młodszym wieku/ fot. Fotolia
Termin anoreksja nie jest obcy większości z nas. Każdy wie jak wygląda anorektyk i że jest to choroba bardzo niebezpieczna. Kogo najczęściej dotyka to schorzenie i na czym dokładnie polega anoreksja?
/ 27.12.2011 11:56
Anoreksja dotyka dzieci w coraz młodszym wieku/ fot. Fotolia

Anoreksja - definicja

Anorexia nervosa (grec. an – brak, orexis – apetyt) należy do grupy specyficznych zaburzeń odżywiania się. Termin „anoreksja” został wprowadzony do literatury przedmiotu przez E. Lasegue’a w 1873 roku i W. Gulla w 1874 roku. Zgodnie ze znaczeniem terminu „anoreksja” przyjęło się błędne twierdzenie, że chorobie tej towarzyszy brak apetytu. Tymczasem osoby cierpiące na anoreksję czują głód, ale odmawiają spożywania posiłków w obawie przed przytyciem.

Lęk przed przytyciem

W literaturze psychologicznej i medycznej anoreksję określa się najczęściej jako schorzenie o podłożu psychicznym, którego istotą jest świadome, rygorystyczne ograniczanie ilości przyjmowanych  pokarmów, silne koncentrowanie się na wyglądzie i masie ciała powiązane z panicznym lękiem przed przybraniem na wadze.

Przeczytaj: Czy osoby z anoreksją mogą być leczone przymusowo?

Kto choruje na anoreksję?

Anoreksja dotyka najczęściej dziewczęta w okresie adolescencji (między 12. a 19. rokiem życia). Trzeba zaznaczyć, że dolna granica wieku zachorowań nieustannie się obniża. Znane są przypadki występowania anoreksji u dzieci między 8. a 10. rokiem życia. Chłopcy stanowią niewielki odsetek populacji osób chorujących. Choroba rozpoczyna się u nich ok. 15.–16. roku życia, jej przebieg jest cięższy niż u dziewcząt, częściej także zdarzają się przypadki utrwalenia patologicznych nawyków żywieniowych.

Przeczytaj: Jak rozpoznać anoreksję?

Kraje rozwijające się  -rosnące zagrożenie

Najwięcej przypadków zachorowań na anoreksję zauważa się w krajach wysoko rozwiniętych, gdzie pożywienie jest łatwo dostępne. Trzeba jednak zaznaczyć, że w krajach biednych i nisko uprzemysłowionych wskaźnik zachorowalności na jadłowstręt psychiczny systematycznie wzrasta.

Fragment pochodzi z książki „Pedagogiczna diagnoza i profilaktyka zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej”, autor Marta Kowalczyk, Kraków 2008. Publikacja za zgodą wydawcy. Bibliografia dostępna w redakcji.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA