Przede wszystkim konieczne są regularne (co pół roku) wizyty u lekarza – ginekologa. Niezależnie, czy coś się dzieje, czy nie, cytologiczne badanie kontrolne (tzw. cytologia, która jest badaniem rutynowym, nieskomplikowanym i całkowicie bezbolesnym) kobieta powinna wykonywać raz na pół roku. Pamiętajmy, że lekarz będzie chciał znać datę ostatniej miesiączki.
Nadżerka to umiejscowiony w szyjce macicy ubytek tkanki nabłonkowej, który nie boli, ale mogą wystąpić nieprzyjemnie pachnące upławy lub bóle. Nadżerka powstaje w wyniku zapalenia szyjki macicy, a to z kolei może być spowodowane zakażeniem np. wirusowym. Przyczyną jej powstawania mogą być problemy hormonalne, wczesne rozpoczęcie współżycia czy częsta zmiana partnerów seksualnych. Diagnozę może jednak postawić tylko lekarz za pomocą badania cytologicznego.
W przypadku nadżerki powinien on postanowić, co dalej. Jest parę metod leczenia. Jeśli nadżerka nie jest duża, lekarz może zaproponować leczenie farmakologiczne, za pomocą tabletek i globulek dopochwowych. Inną bezinwazyjną metodą jest koagulacja chemiczna, czyli przykładanie do nadżerki leczniczych preparatów, nie pozostawiających blizn, ale cechuje się ona małą skutecznością. Kolejne sposoby to elektrokoagulacja (tzw. wypalanie), kriokoagulacja (tzw. wymrażanie) i fotokoagulacja. Każda z nich polega na usunięciu chorych tkanek za pomocą elektrody, z której wydobywa się odpowiednio: iskra elektryczna lub sprężony azot, a w przypadku fotokoagulacji jest to działanie fal świetlnych.
Wszystkie te zabiegi trwają bardzo krótko (nawet 5-10 minut) i nie należy obawiać się bólu, gdyż praktycznie się go nie odczuwa. Najlepszą i najskuteczniejszą metodą wydaje się wymrażanie nadżerki.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
