CYTOMEGALIA = cytomegalowirus, objawy, leczenie, IgG, w ciąży

Cytomegalia jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych wśród ludzi chorób. Wywołuje ją wirus cytomegalii (cytomegalowirus – CMV), należący do tej samej grupy wirusów co wirusy opryszczki, półpaśca i ospy wietrznej i tak jak one, potrafi długo pozostawać w postaci uśpionej, atakując, gdy organizm jest osłabiony. Szacuje się, że w Europie aż 80% społeczeństwa jest jego nosicielem. Cytomegalię zalicza się do chorób wenerycznych (przenoszonych droga płciową), ale zakazić się nią można także poprzez ślinę, mocz i krew, a więc przez kontakt ze skażonymi przedmiotami.

Pierwszy kontakt z wirusem najczęściej odbywa się bezobjawowo. Rzadko skutkuje kaszlem, stanem podgorączkowym, ogólnym osłabieniem, biegunką, silnymi bólami głowy i powiększeniem węzłów chłonnych. Poza wyżej wymienionymi objawami, może pojawić się też powiększenie wątroby i śledziony, uporczywy ból gardła i węzłów chłonnych zlokalizowanych na szyi. Później wirus przechodzi w stan nieaktywny (niezdolny do zarażania), ale na zawsze pozostaje w organizmie nosiciela.

W celu wykrycia cytomegalowirusa wykonuje się badanie krwi i moczu, a dokładniej bada się obecność w nich przeciwciał IgG oraz IgM. Wynik dodatni na obecność przeciwciał IgG świadczy o tym, że organizm już bronił się przed tym wirusem, aktualnie z nim nie walczy, a badany wytworzył częściową odporność. Wynik dodatni na obecność przeciwciał IgM oznacza, że aktualnie organizm walczy z cytomegalowirusem, czyli że choroba trwa albo miała miejsce w czasie ostatnich 18 miesięcy. Wynik ujemny w przypadku obu przeciwciał oznacza, że organizm nie choruje, ale też nie wytworzył odporności na wirusa, czyli najprawdopodobniej nie miał z nim kontaktu.

Organizm zdrowej osoby dorosłej doskonale radzi sobie z cytomegalowirusem samodzielnie. Natomiast osobom z obniżoną odpornością podaje się leki ograniczające namnażanie się wirusa.

Zakażenie wirusem cytomegalii podczas ciąży niesie poważne zagrożenia dla dziecka, gdyż wirus przenika przez łożysko do płodu, któremu może wyrządzić poważną krzywdę. Wczesna ciąża może ulec poronieniu. W pierwszym trymestrze u płodu mogą powstać wady układu moczowego, przewodu pokarmowego, układu nerwowego lub krążenia, albo narządu wzroku.

Zakażenie płodu na ostatnim etapie ciąży może u niego wywołać zapalenie mięśnia sercowego, opon mózgowo-rdzeniowych, wątroby lub płuc. Istnieje wrodzona postać cytomegalii (czyli że płód zakaził się łonie matki), która charakteryzuje się tym, że u noworodka stwierdza się żółtaczkę, zapalenie płuc i powiększenie śledziony. Warto wiedzieć, że wirusem cytomegalii dziecko może zakazić się od matki także w czasie porodu lub podczas karmienia piersią.