Czym jest w rzeczywistości czerwona pręga?
Otóż, tajemnicza czerwona pręga to nic innego, jak zapalenie powierzchownych naczyń chłonnych. Zapalenie owo jest skutkiem ukłucia, otarcia naskórka albo zakażenia lokalnych tkanek. Jeżeli w ranie po jej zaopatrzeniu pozostaje niewielka ilość bakterii, naturalne mechanizmy obronne organizmu są zwykle w stanie je pokonać i doprowadzić do prawidłowego zagojenia rany. Jeżeli jednak obecna w ranie ilość bakterii jest zbyt duża, są one szczególnie odporne lub organizm jest osłabiony, dochodzi do gwałtownego namnażania się tych drobnoustrojów.
Co powoduje czerwoną pręgę?
Najczęstszym czynnikiem etiologicznym w naszej strefie klimatycznej są paciorkowce oraz gronkowce. Natomiast na terenach endemicznych są to głownie filariozy, których przyczyną są nicienie.
Skąd wiadomo, że to właśnie czerwona pręga?
Do objawów zapalenia naczyń chłonnych należą: linijne zaczerwienieniem skóry, często szerzące się wzdłuż przedramienia i ramienia. Towarzyszy temu powiększenie i ból regionalnych węzłów chłonnych. Czerwona pręga z reguły idzie w kierunku dosercowym, ponieważ w tę stronę przebiega spływ naczyń chłonnych. Węzły chłonne ulegają powiększeniu, ponieważ pełnią rolę filtru, pierwszej linii obrony, próbują zatrzymać bakterie. W przebiegu zakażenia takiego węzła może powstać guz zapalny albo ropień, który wymaga nacięcia. Jeżeli punktem wyjścia jest rana to z jej wnętrza może wyciekać ropna wydzielina, czasem podbarwiona krwią Na powierzchni rany natomiast, pojawia się stopniowo powiększający się żółtawy strup. Sama rana zwykle nie goi się, mimo, że upłynął już odpowiednio długi czasu od jej powstania.
Lokalnym objawom mogą towarzyszyć gorączka, dreszcze, uczucie osłabienia oraz ból głowy. Niekiedy w badaniach laboratoryjnych występuje leukocytoza, podwyższone OB oraz CRP.
Nie leczone zapalenie powierzchownych węzłów chłonnych może prowadzić do uogólnianego zakażenia w postaci bakteriemii.
Leczenie
Poza ciężkim zakażeniem bardzo rozległych uszkodzeń, większość przypadków może być leczona w domu, pod warunkiem prawidłowej współpracy pacjenta z lekarzem i przestrzegania jego zaleceń. Zwykle wystarczy sama antybiotykoterapia doustna. Regularna, zwykle codzienna zmiana opatrunków wykonywana powinna być w gabinecie zabiegowym. Zmiana opatrunku obejmuje zwykle staranne przemycie i zdezynfekowanie okolicy rany, ewentualnie wypłukanie jej. Ranę przykrywa się gazą, często dodatkowo nasączoną środkiem bakteriobójczym.
W przypadku dolegliwości bólowych zwykle wystarczające są popularne środki przeciwbólowe dostępne w aptece bez recepty. Przy prawidłowym i starannym leczeniu opatrunkowym, zakażenie ustępuje najczęściej w ciągu 8-10 dni i dochodzi do zagojenia się rany. Czerwona pręga też znika razem z ustępowaniem zakażenia.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
