fot. Fotolia
Moja żona (ma 45 lat) 5 miesięcy temu miała wylew. I chociaż nie był rozległy, spowodował częściowy niedowład lewej strony i zaburzenia mowy. Żona wydaje się w miarę sprawna, ale jest zupełnie wyłączona z życia. Nasz lekarz rodzinny stwierdził, że występują u niej objawy otępienne.
Czy będzie w stanie wrócić do zawodowego życia? Jest wziętym architektem, teraz przebywa na zwolnieniu lekarskim.
Piotr
Zobacz też naszą planszę diagnostyczną Ból głowy
Na pytanie odpowiada Sławomir Wolniak, lekarz specjalista psychiatra, ordynator Kliniki Wolmed w Dubiu k. Bełchatowa:
Otępienie, czyli demencja, jest chorobą spowodowaną uszkodzeniem mózgu, które znacznie obniża sprawność umysłową. Wbrew powszechnym schematom nie dotyczy ona tylko osób starszych i nie jest normalnym objawem procesów starzenia się.
Oprócz chorób, takich jak choroba Alzheimera, Parkinsona czy Pika, do objawów demencji prowadzić mogą również choroby naczyniowe, takie jak udar czy wylew krwi do mózgu.
Myślę, że stwierdzenie zaburzeń otępiennych u Pana żony, bez specjalistycznej analizy wyników badań (w tym neuropsychologicznych) i testów psychometrycznych, nie jest uprawomocnione. Wielu moich pacjentów, ze znacznie większymi uszkodzeniami mózgu, wróciło do pełni sił i podjęło pracę.
Niezwykle ważne jest, aby tuż po ustabilizowaniu stanu chorego podjąć rehabilitację i ćwiczenia, które przywrócą funkcjonowanie uszkodzonych połączeń nerwowych. Stwierdzono, że osoby przed chorobą aktywne społecznie i intelektualnie znacznie szybciej pokonują jej skutki. Powinny być jednak odpowiednio stymulowane przez psychologa lub psychiatrę i najbliższe otoczenie.
Żona niezwłocznie powinna znaleźć się pod opieką neurologa, który określi skalę schorzenia i zaleci najskuteczniejsze zabiegi. Najlepszym rozwiązaniem byłby stacjonarny ośrodek rehabilitacyjny. Niezbędna jest również wizyta u psychiatry. Bardzo często zdarza się bowiem, że objawy określane jako otępienne są wynikiem głębokiej, nierozpoznanej depresji, w której znajduje się chory po przebytym udarze. Wystarczy wtedy rozpocząć jej leczenie, aby stan psychiczny pacjenta znacznie się poprawił. Odzyskuje wtedy wiarę we własne siły, pozbywa się lęków przed chorobą i kalectwem oraz nabiera energii do podjęcia rehabilitacji.
Przy systematycznych ćwiczeniach i odpowiednio dobranych lekach zdrowa część mózgu jest w stanie przejąć funkcje uszkodzonych tkanek. Pana żona prawdopodobnie ma wielką szansę wrócić do swojego zawodu i normalnego funkcjonowania.
Zobacz też: Udar mózgu i co dalej?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
