Nie wszystkie tętniaki są tak samo groźne dla naszego życia, jedne leczy się zachowawczo, to znaczy zalecając ostrożny tryb życia oraz samoobserwacje, inne należy natychmiast operować. Warto więc zadać sobie pytanie: jakie znamy rodzaje tętniaków aorty i które są szczególnie niebezpieczne?
Dlaczego dochodzi do powstania tętniaka?
Istnieje kilka głównych przyczyn powstawania tętniaków aorty – wśród nich: miażdżyca, procesy zapalne, urazy naczyń czy ich zwyrodnienie. Ze względu na pochodzenie wyróżniamy więc kilka rodzajów tętniaków. Jak sama nazwa wskazuje, tętniaki miażdżycowe powstają na podłożu zmian miażdżycowych w aorcie. Tętniaki zwyrodnieniowe kształtują się w nieprawidłowych naczyniach. Naczynia takie występują w przebiegu wielu chorób, między innymi w zespole Marfana, w zespole Ehlersa i Danlosa, w zwyrodnieniu torbielowatym aorty. W przebiegu procesów zapalnych, które dotyczą także aorty (choroba Takayasu, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, kiła, zapalenie wsierdzia, posocznica, choroby układowe), powstają tak zwane tętniaki pozapalne.
Różne kształty - różny przebieg choroby
Ze względu na kształt występujących tętniaków, dzielimy je na dwie grupy: tętniaki workowate oraz wrzecionowate. Tętniaki wrzecionowate (powstają głównie na podstawie zmian miażdżycowych i oznaczają odcinkowe poszerzenie tętnicy) są znacznie częstsze, workowate (przyjmują one kształt kulistego lub nieco wydłużonego tworu) zaś znajdujemy przede wszystkim w okolicy tętnicy podobojczykowej lewej lub na dolnej ścianie łuku aorty.
Czytaj też: Jak rozpoznać tętniaka aorty?
Gdzie mogą lokalizować się tętniaki?
Tętniaki mogą tworzyć się niemal na każdym odcinku długości aorty.
Najczęściej spotyka się tętniaki brzuszne. W 95% przypadków umiejscawiają się poniżej odejścia od aorty tętnic nerkowych, zaś powyżej miejsca, gdzie aorta rozwidla się do tętnic biodrowych.
Tętniaki piersiowe lokalizują się przede wszystkim w aorcie wstępującej, to jest w odcinku, który znajduje się najbliżej serca. Warto podkreślić, że badania epidemiologiczne sugerują, że u 25% pacjentów u których zdiagnozujemy tętniaka aorty piersiowej, występuje również tętniak aorty brzusznej. Jeżeli stwierdzimy tętniaka pomiędzy odcinkiem brzusznym i piersiowym, nazywany on jest tętniakiem brzuszno-piersiowym.
Co to jest tętniak rzekomy?
Biorąc pod uwagę budowę ściany tętniaka może zróżnicować je na prawdziwe i rzekome. Prawdziwe to takie, w których ścianę tętniaka stanowi ściana aorty. Należy pamiętać, że jeżeli są one mniejsze niż 4 cm, nie podlegają leczeniu, gdyż ryzyko ich samoistnego pęknięcia jest mniejsze niż ryzyko związane z operacją. W tętniakach rzekomych zaś ściana utworzona jest przez otaczające tkanki. Tętniaki takie mają najczęściej pochodzenie pourazowe, gdyż najczęściej w ich następstwie dochodzi do pęknięcia ściany aorty.
Polecamy: Stent-grafty – czyli jak poradzić sobie z tętniakiem aorty
Tętniak rozwarstwiający - zagrożenie życia
Odrębnym, bardzo istotnym zagadnieniem, jest tak zwany tętniak rozwarstwiający.
Tętniak rozwarstwiający jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ stanowi stan bezpośredniego zagrożenia życia.
Do jego powstania dochodzi, gdy przerwaniu ulega błona wewnętrzna ściany aorty, która zaczyna odwarstwiać się od reszty ściany. Wraz z przepływem krwi, rozwarstwienie postępuje w kierunku miejsca rozwidlenia aorty. W niektórych przypadkach może ono ulec zatrzymaniu, w innych, niestety, przebić całkowicie ścianę naczynia oraz spowodować zgon poprzez wykrwawienie się pacjenta. Stan ten dotyczy przede wszystkim aorty piersiowej, bardzo rzadko spotyka się tętniaki rozwarstwiające w aorcie brzusznej.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
