HIV to skrót od angielskiej nazwy ludzkiego wirusa nabytego niedoboru odporności wywołującego brak odporności immunologicznej (Human Immunodeficiency Virus). Natomiast AIDS to skrót od określenia zespołu nabytego niedoboru odporności (Acquired Immunodeficiency Syndrome). Wirus niszczy nasze limfocyty T – niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układu immunologicznego. Poprzez unikanie ryzykownych zachowań i świadomość możemy uniknąć zakażenia.
Główne drogi zakażenia:
- stosunki seksualne z penetracją przy braku stosowania zabezpieczenia (prezerwatywy)
- poprzez krew, np. używanie niejednorazowych igieł i strzykawek, także w salonach tatuaży czy kosmetycznych nie przestrzegających zasad higieny
- dziecko w czasie ciąży, porodu i karmienia piersią przez matkę zakażoną wirusem.
W codziennych kontaktach zawodowych i towarzyskich (takich jak mieszkanie w jednym domu, podawanie ręki, ściskanie) przy zachowaniu zdrowego rozsądku nie zakazimy się HIV. Warto też wiedzieć, że nie można się zakazić od zwierząt (w tym komarów), poprzez ślinę, łzy, pot.
Statystyki
Każdego dnia na świecie zakaża się HIV ponad 7000 osób, a około 5000 umiera z przyczyn związanych z AIDS. W Polsce wykrywa się rocznie średnio 800 nowych zakażeń. Należy pamiętać, że dane te są zaniżone, gdyż wiele osób z wirusem nie poddaje się badaniom.
Warto wiedzieć: Prawda czy fałsz? Co wiemy o AIDS i HIV?
Przygodne stosunki seksualne
Rozróżniamy trzy rodzaje stosunków: waginalny (pochwowy), analny i oralny. Dwa pierwsze bez zabezpieczenia stanowią wysokie ryzyko zakażenia, jeśli chodzi o stosunek oralny istnieje ryzyko, jednak odnotowano niewiele przypadków przeniesienia HIV w ten sposób.
Co więcej, warto wspomnieć o tym, że kobieta jest bardziej narażona od mężczyzny, ponieważ pochwa jest eksponowana na większą ilość spermy, a także powierzchnia kontaktu u pań jest większa. W kontaktach osób homoseksualnych także występuje duże ryzyko zakażenia. Ponadto podczas stosunków bez zabezpieczenia wzrasta ryzyko przeniesienia innych chorób, takich jak: chlamydioza, rzeżączka, kiła, HPV, wirus zapalenia wątroby typu B i C.
Kiedy partner ma chorobę weneryczną wzrasta ryzyko zakażenia HIV. Dlatego też tak istotne jest umiejętne stosowanie prezerwatyw, czyli kupowanie ich w aptekach, używanie zgodnie z datą ważności i jednorazowo. Nie wolno prać prezerwatyw, a także stosować środków na bazie tłuszczu, np. wazelina, olejki.
Gdzie można zrobić badanie na obecność wirusa HIV?
W Polsce w wybranych ośrodkach można darmowo i anonimowo wykonać test w kierunku HIV. Wynik HIV-negatywny nie oznacza braku zakażenia, gdyż zazwyczaj potrzebne są 2 tygodnie do 3 miesięcy, aby można było wykryć we krwi przeciwciała (tzw. okienko serologiczne) i jeśli badanie było przeprowadzone w tym okresie, należy je powtórzyć, aby mieć pewność. Zarówno przed badaniem, jak i przy odbiorze wyników obecny jest terapeuta.
O czym trzeba pamiętać?
Zachowując zdrowy rozsądek poprzez unikanie ryzykownych zachowań, noszenie jednorazowych rękawiczek i maski podczas udzielania pierwszej pomocy, badanie się podczas ciąży (przyjmując leki można zmniejszyć ryzyko zakażenia dziecka z 40% do 2%) minimalizujemy w znacznym stopniu możliwość zakażenia HIV. Pamiętajmy, że nie umieramy na AIDS, tylko na choroby towarzyszące. Obecnie nie ma szczepionki, ani leku na HIV.
Polecamy: Jak wygląda życie codzienne osób zakażonych HIV?
Autor: Sylwia Gajda
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
