Standardowa terapia zaawansowanego nowotworu gruczołu krokowego składa się m.in. z leczenia mającego na celu hamowanie aktywności męskiego układu hormonalnego – tzw. hormonoterapii. Jest to metoda paliatywna, czyli mająca za zadanie złagodzenie dolegliwości pacjenta a nie jego wyleczenie. Opiera się ona na odkryciu receptorów dla testosteronu na komórkach raka stercza. Ich pobudzenie przyspiesza rozwój guza natomiast zahamowanie produkcji testosteronu przy pomocy leków hormonalnych opóźnia rozwój guza lub nawet niekiedy powoduje tymczasowe zatrzymanie jego wzrostu.
Dawniej pacjenci poddawani byli niekiedy zabiegowi chirurgicznej kastracji w celu zahamowania produkcji testosteronu. Dzisiaj większość mężczyzn z zaawansowanym rakiem prostaty przyjmuje tzw. hormon uwalniający gonadotropiny, który dokonuje chemicznej kastracji.
Naukowcy, aby ustalić bezpieczeństwo terapii hormonalnej przeanalizowali historie chorób 107 859 mężczyzn w wieku powyżej 67 lat, którzy pomiędzy 1993 a 2002 rokiem usłyszeli diagnozę rak prostaty. Po uwzględnieniu innych czynników, takich jak wiek czy status socjoekonomiczny, stwierdzono, że u chorych przyjmujących środki obniżające poziom testosteronu ryzyko zachorowania na raka jelita grubego wzrasta aż o 1/3. Stawia to terapię hormonalną w bardzo złym świetle.. Coraz więcej artykułów sugeruje brak korzyści płynących ze stosowania leczenia hormonalnego w postaci np. wydłużenia życia pacjentów. Jeśli dodamy do tego inne działania niepożądane np. osteoporozę, choroby układu sercowo-naczyniowego i cukrzycę, każe się to zastanowić nad zasadnością jej stosowania.
Źródło: Focus Gesundheit/kp/pk
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
