Jak łagodzić skutki mukowiscydozy?

Nauczanie indywidualne jest realizowane w domu, ale w wymiarze połowy godzin lekcyjnych przeznaczonych na naukę w szkole - dzieci w szkole uczą się, np. 4 - 5 godzin dziennie, a nauczanie indywidualne to wymiar 2 godzin dziennie.
Mukowiscydoza jest jedną z tych chorób, na której wyleczenie do tej pory nie udało nam się znaleźć sposobu. Wszystkie zabiegi są związane z łagodzeniem i opóźnianiem efektów choroby nie zbliżają do usunięcia przyczyny mukowiscydozy. Dlatego właśnie leczenie niefarmakologiczne ma w mukowiscydozie tak duże znaczenie.
/ 31.03.2011 17:19
Nauczanie indywidualne jest realizowane w domu, ale w wymiarze połowy godzin lekcyjnych przeznaczonych na naukę w szkole - dzieci w szkole uczą się, np. 4 - 5 godzin dziennie, a nauczanie indywidualne to wymiar 2 godzin dziennie.

Dbaj o drogi oddechowe

Ponieważ w przebiegu mukowiscydozy dochodzi do nadmiernego wydzielania gęstego śluzu, który sprzyja zaczopowaniu oskrzeli niezwykle ważne jest oczyszczanie dróg oddechowych. Zapobiega to rozwojowi bakterii i innych mikroorganizmów, które znajdują idealne warunki do rozwoju w ciepłym i wilgotnym śluzie. Odpowiednie postępowanie pozwala opóźnić negatywne skutki choroby, która doprowadza do zmniejszenia pojemności życiowej płuc i upośledzenia wymiany gazowej. Wydatnie przyczyniają się do tego zabiegi fizjoterapeutyczne (odpowiednie oklepywanie pacjenta, które ułatwia odkrztuszanie zalegającej wydzieliny. Ponadto stosuje się odpowiednie ułożenie chorego wspomagane wibracjami oraz ćwiczeniami techniki efektywnego kaszlu.

Polecamy: Czym jest fizjoterapia?

Złapać oddech

Mukowiscydoza, w bardziej zaawansowanym stadium, doprowadza do hipoksemii (zmniejszenia stężenia tlenu we krwi) ponieważ w jej przebiegu zmniejsza się powierzchnia wymiany tlenu w płucach. W związku z tym, podobnie jak w POChP, wskazane jest stosowanie terapii tlenowej, polegającej na wdychaniu przez chorego, kilka razy dziennie przez kilka minut, mieszanki powietrznej o zwiększonej zawartości tlenu. Obecnie taka terapia może być stosowana w domu.

Szczepienia

Niestety nie ma szczepionki na mukowiscydoze. Chorzy na tę chorobę są w grupie zwiększonego ryzyka w sytuacji, gdyby zachorowali na inne choroby. Właśnie dlatego stosuje się szczepienia, szczególnie przeciwko krztuścowi i odrze, bo właśnie te choroby mogłyby doprowadzić do fatalnego w skutkach upośledzenia oddychania. Podobnie rzecz się ma ze szczepieniami przeciwko WZW A i B. Wystąpienie tych chorób u chorych na mukowiscydozę mogłoby zwiększyć ryzyko powikłań ze strony wątroby. Zalecane są także coroczne szczepienia przeciwko grypie.

Zobacz też: Powikłania grypy – vademecum

Dieta w mukowiscydozie

Ze względu na często obserwowane objawy ze strony układu pokarmowego chorzy powinni zwrócić szczególną uwagę na dietę (mukowiscydoza zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy oraz zaburza funkcje wydzielnicze trzustki). Zalecana jest dieta bogata w białko i tłuszcze (aż 35-45% kalorii powinno pochodzić z tłuszczów) przekraczająca zapotrzebowanie kaloryczne chorego o 30 do 50%. Dodatkowo u chorych zaleca się stosować preparaty enzymatyczne i witaminy.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA