Padaczka (epilepsja) to zespół chorobowy, którego nierozłącznym elementem są nawracające napady padaczkowe, przebiegające ze zmianami czynności bioelektrycznej mózgu.
Natomiast napad padaczkowy to przejściowe zaburzenie pracy mózgu, dające charakterystyczne objawy. Stan padaczkowy z kolei, to długotrwały napad epilepsji lub występujące ataki jeden po drugim. Jednakże w „przerwach” między napadami, chory nie odzyskuje świadomości.
Objawy napadu padaczkowego:
- aura – stan mogący zasugerować napad za kilka dni, godzin, minut, sekund; objawia się wizjami, doznaniami słuchowymi, wzrokowymi (mroczki, błyski) czuciem zapachów, wymiotami, bólami brzucha, zmianami nastroju, agresją, wzmożonym pragnieniem, apetytem, czy widzeniem w jednej barwie.
- naprężenie ciała i wygięcie w łuk (coś w rodzaju mostka)
- szczękościsk i ślinotok
- drgawki
- bezwiedne oddanie moczu
- utrata przytomności
- sen padaczkowy
- objawy atypowe: drżenie kącika ust, kciuka, mrowienie w pewnych partiach ciała
- u dzieci: zapatrzenie się w jeden punkt i brak reakcji na bodźce z zewnątrz, napięcia, drgawki, utrata przytomności, mruganie powiek, ruchy głową
Przeciętny napad trwa około 3 minuty
Czynnikami mogącymi wywołać napad padaczki są bodźce świetlne, infekcje, niedostatek snu, menstruacja, gorączka, niedojrzałość układu nerwowego, śmiech, bieganie, napięcie emocjonalne, zmiany hormonalne, urazy głowy, przerwanie leczenia, nieregularny tryb życia, hałas czy spożycie alkoholu.
Pierwsza pomoc
1. Zadbaj o to by minimalizować urazy (asekuracja głowy poprzez jej podtrzymywanie rękami lub umieszczenie między Twoimi kolanami, podłożenie czegoś miękkiego pod głowę przed atakiem).Jeśli poszkodowany wyczuwa napad i informuje Cię o tym, postępuj zgodnie z jego wskazówkami. Istotne jest np. aby przejść w miejsce gdzie jest miękkie podłoże np. trawnik.
2. Po ataku ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej (na boku) – nie budź go (sen padaczkowy). Zadbaj o drożność dróg oddechowych i monitoruj oddech (w razie potrzeby RKO). Pozycja na boku jest konieczna także w celu ewakuacji śliny z jamy ustnej (zapobieganie zachłyśnięciu).
3. Wezwij Pogotowie Ratunkowe.
4. Poluzuj uciskającą odzież (guziki, paski, szelki).
5.Gdy poszkodowany się obudzi, zapytaj jak mu jeszcze możesz pomóc. Czy kogoś bliskiego powiadomić o zdarzeniu, czy ma przy sobie jakieś leki, które powinien zażyć po napadzie?
6. Bezdyskusyjnie wezwij pomoc gdy napad powtarza się już drugi raz, a poszkodowany nie odzyskuje świadomości (stan padaczkowy – konieczna interwencja lekarza).
7. NIE WOLNO!!!:
- wkładać poszkodowanemu żadnych przedmiotów do ust,
- pozostawiać poszkodowanego samego,
- budzić, szarpać, cucić, polewać wodą, bić po twarzy,
- stosować sztucznego oddychania w pierwszych chwilach napadu padaczkowego (chory może na początku napadu nie oddychać przez około pół minuty, co jest normalnym zjawiskiem),
- podawać wody, jedzenia,
- używać siły wobec poszkodowanego,
- robić niepotrzebnego zamieszania i napięcia sytuacji.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
