Jak przygotować się do rozmowy?
Gdy chcemy pomóc osobie naszym zdaniem uwikłanej w problemy z alkoholem, borykamy się od samego początku z dylematem: jak i czy w ogóle pomagać? Czy możemy mieszać się w cudze życie?
Zazwyczaj każda decyzja o pomocy drugiemu człowiekowi bierze się z naszej potrzeby serca. Jak jednak pomóc nie szkodząc, nie wywołując lawiny kolejnych nieszczęść?
Dobrze jest zacząć rozmowę z uzależnionym, mając bazową, podstawową wiedzę na temat choroby, jaką jest alkoholizm. Warto poszukać informacji na temat np. leczenia alkoholizmu (pamiętajmy, by korzystać tylko ze sprawdzonych i rzetelnych źródeł).
Źródłem informacji mogą być np. strony internetowe wojewódzkich ośrodków leczenia uzależnień, ośrodki czy strony www rekomendowane przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
Warto pamiętać, że internet nie zawsze jest rzetelnym źródłem informacji.
Gdzie zaplanować rozmowę?
Z osobą, której chcemy pomóc, należy porozmawiać, gdy jest ona trzeźwa.
Warto zadbać również o komfort takiego spotkania i zaplanować je wtedy, gdy każda ze stron ma na nie czas.
Ważne jest też, aby miejsce rozmowy sprzyjało planowanemu spotkaniu, aby było cicho, spokojnie i bezpiecznie – nie powinien to by gwarny lokal, pub, kawiarnia ani miejsce, które nie pozwala na zachowanie dyskrecji w trakcie rozmowy.
Zobacz też: Na czym polega terapia stacjonarna w leczeniu alkoholizmu?
Jak rozmawiać?
Podczas rozmowy warto używać argumentów niepodważalnych dla istoty problemu, jakim jest uzależnienie, podkreślać fakty i ewidentne straty oraz kłopoty bezpośrednio wynikające z nadużywania alkoholu.
Poza odwołaniem się do strat związanych bezpośrednio z samym uzależnionym, warto podczas takiego spotkania odnieść się również do strat dotykających osoby najbliższe osobie uzależnionej – jego/jej żony/męża, rodziców, dzieci. Straty te wynikają z jednej strony z upośledzonych relacji na linii mąż-żona (tata-dzieci, syn-rodzice itp.), z drugiej zaś ze stygmatyzacji rodziny przez społeczeństwo. Niestety, często dzieci czy żona, pochodzący z takiej rodziny, są ofiarami stereotypów – są wyśmiewani, obmawiani, wytykani palcami przez inne dzieci, sąsiadów lub dalszą rodzinę.
Podczas rozmowy warto położyć szczególny nacisk na kogoś znanego osobie uzależnionej, która poradziła sobie z podobnym problemem. Myślenie o kimś znajomym, kto był w podobnej sytuacji, pomaga uwierzyć, że pomoc jest możliwa, że życie może uleć zmianie i poprawie.
Pamiętajmy, że każda taka rozmowa pomaga – nawet, jeżeli nie wywoła skutku natychmiastowego. To wyraz naszej troski o drugą osobę – w takim tonie zawsze przeprowadzajmy podobne rozmowy. Dla osoby uzależnionej bardzo ważne jest, że będziemy ją traktować jako kogoś cierpiącego, z trudną do zaakceptowania chorobą, a nie kogoś gorszego, trędowatego. To bardzo ważne. Szanujmy się wzajemnie – to podstawa każdej pomocy i każdego kontaktu w dialogu z drugim człowiekiem.
Zobacz też: Alkoholizm kobiet – dlaczego kobiety piją?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
