Skąd się bierze ta choroba?
Zapalenie wsierdzia to jednostka chorobowa, która dotyczy zakażenia wsierdzia w obrębie zastawek, przedsionków, komór serca. Może także obejmować duże naczynia – pień płucny, aortę wstępującą, jak również połączenia naczyniowe i ciała obce znajdujące się w sercu.
Ze względu na przebieg można podzielić infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW) na ostre, podostre i przewlekłe. Natomiast ze względu na czynnik patologiczny np. paciorkowcowe, enterokokowe, gronkowcowe.
Kogo dotyczy?
Zapalenie wsierdzia częściej dotyczy starszych osób w grupie wiekowej 50 – 70 lat. Najczęstszą przyczyną IZW są bakterie – zwłaszcza zieleniejące, których przedstawicielem jest Streptococcus viridans. Na kolejnych miejscach są gronkowce, enterokoki i w końcu bakterie Gramm – ujemne, jak również grzyby, prątki gruźlicy, chlamydie.
Pewne choroby bardziej niż wszystkie predysponują do IZW. Są to: gorączka reumatyczna w wywiadzie, wrodzone wady serca, przebyte wcześniej IZW, wypadanie płatka zastawki mitralnej ze współistniejącą niedomykalnością, choroby serca tj. kardiomiopatie.
Kiedy podejrzewać infekcyjne zapalenie wsierdzia?
Obraz kliniczny IZW zależy od tego, która strona serca jest objęta stanem zapalnym. Gdy zajęta jest prawa połowa serca dominują objawy: zapalenia płuc, niewydolności prawokomorowej. Występują: dreszcze, gorączka, poty nocne, duszność. Poza tym może wystąpić kaszel i ból w klatce piersiowej, krwioplucie. W przypadku zajęcia lewej połowy serca występują gównie objawy związane z zatorami obwodowymi, niewydolnością lewokomorową oraz zajęciem zastawki mitralnej oraz aortalnej. Wśród objawów podmiotowych należy wymienić: podwyższoną temperaturę > 38 stopni C z dreszczami, osłabienie i zmęczenie, bóle stawów i mięśni, a także spadek masy ciała. Częste jest również ból głowy, nudności i wymioty oraz bóle brzucha i pleców związane z zatorowoścąi tętnicy śledzionowej, tętnic krezkowych lub nerkowych.
Jakie badania wykonać?
Ze względu na ciężki stan chorych na IZW należy jak najszybciej rozpoznać chorobę i rozpocząć leczenie antybiotykoterapią. Wśród badań diagnostycznych należy wykonać posiew krwi . Pobiera się próbki krwi co najmniej trzykrotnie w godzinnych odstępach. Kolejnym krokiem jest wykonanie echokardiografii – popularnie nazywanej jako USG serca. Ważne jest, aby nie zakończyć poszukiwań na badaniu przezklatkowym ECHO, ale gdy prawdopodobieństwo IZW jest duże należy wykonać ECHO przezprzełykowe.
Leczenie
Każdy przypadek IZW wymaga leczenia w szpitalu. Zazwyczaj leczenie przeciwdrobnoustrojowe trwa od 4 – 6 tygodni. Oprócz antybiotykoterapii skierowanej na konkretny patogen wskazana jest profilaktyka przeciwgrzybiczna przez pierwsze dwa tygodnie. W przypadku szczególnych wskazane jest również leczenie operacyjne. Zabieg wskazany m.in. jest gdy, wegetacje bakteryjne przekraczają wielkość 1cm, a stan pacjenta wskazuje na ciężką niewydolność serca.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
