Do zatrzymania oddechu u dzieci dochodzi z wielu przyczyn, zarówno w przebiegu chorób przewlekłych, jak i urazów, a także w odpowiedzi na silny stres. U dzieci bardzo szybko dochodzi do niedotlenienia. Niemal w ciągu kilkunastu sekund robią się sine… Co wtedy robić?
Fot. Deposiphotos
Wytyczne Krajowej Rady Resuscytacji, są proste i konkretne. Warto je znać, ponieważ brak wiedzy spowoduje w nas lęk i znacznie utrudnia udzielenie pomocy dziecku. Zaleca się, by ratownicy „przedmedyczni”, czyli np. rodzice, rodzeństwo, dziadkowie – wiedzieli jak wykonać sztuczne oddychanie i uciśnięcia klatki piersiowej u dziecka. Dla nich ustalono odrębne wytyczne, które znajdują się poniżej.
Algorytm resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dziecka:
DZIECKO NIE REAGUJE (np. na potrząsanie ramion i/lub pytanie: „czy wszystko w
porządku?”)
1. WOŁAJ O POMOC!
2. UDROŻNIJ DROGI ODDECHOWE I SPRAWDŹ ODDECH!
a. DZIECKO ODDYCHA PRAWIDŁOWO – pozycja na boku i kontrola oddechu, WEZWANIE POGOTOWIA – 112.
b. DZIECKO NIE ODDYCHA:
• WYKONAJ 5 ODDECHÓW RATOWNICZYCH,
• SPRAWDŹ ODDECH:
• ODDYCHA PRAWIDŁOWO – pozycja na boku i kontrola oddechu,
• BRAK OZNAK ŻYCIA – 15 uciśnięć klatki piersiowej,
• 2 ODDECHY RATOWNICZE I NASTĘPNE 15 UCIŚNIĘĆ KLATKI PIERSIOWEJ
• PO 1 MIN. RKO – ZADZWOŃ PO POGOTOWIE: 112!
Udrożnienie dróg oddechowych
Połóż rękę na czole dziecka i delikatnie odchyl jego głowę do tyłu;
- w tym czasie umieść opuszki palca (lub palców) pod bródką dziecka i unieś ją; pamiętaj, by nie naciskać na tkanki miękkie pod bródką, gdyż możesz spowodować niedrożność dróg oddechowych;
- gdy nadal masz trudności z udrożnieniem dróg oddechowych, spróbuj wysunąć
żuchwę dziecka do przodu: umieść palce wskazujące obydwu rąk za żuchwą dziecka
po obu stronach i popchnij ją do przodu.
Jeśli podejrzewasz uraz kręgosłupa szyjnego, wówczas staraj się wykonać manewr wysunięcia żuchwy, a jeśli to nie pomaga, możesz lekko odchylić głowę do tyłu. Czynności wykonujemy do chwili prawidłowego udrożnienia dróg oddechowych.
Ocena oddychania
Gdy już udrożniłeś drogi oddechowe, utrzymaj ich drożność i jednocześnie oceń oddech trzema zmysłami: wzrokiem, słuchem i dotykiem. W tym celu przyłóż swoją twarz do twarzy dziecka, obróć swoją głowę, tak by ucho znalazło się nad ustami dziecka a oczy widziały klatkę piersiową i brzuszek.
- obserwuj ruchy klatki piersiowej i brzucha;
- słuchaj nad nosem i ustami dziecka szmerów oddechowych;
- poczuj ruch powietrza na swoim policzku.
Kilka chwil, tzn. minut, po zatrzymaniu krążenia u dziecka mogą pojawić się nieregularne, płytkie, sapiące oddechy – są one nieprawidłowe i powinny być interpretowane jako brak oddechu. Pamiętaj by sprawdzać oddech nie dłużej niż 10 sekund, zanim stwierdzisz brak oddychania. Jeśli masz wątpliwości co do tego, czy dziecko oddycha prawidłowo, zawsze postępuj tak, jakby oddechu nie było, czyli przystąp do czynności ratujących.
Uciśnięcia klatki piersiowej
Zwracaj uwagę na to, by uciśnięcia były efektywne: odpowiednio głębokie (4cm u niemowląt, 5cm u małych dzieci) i aby klatka rozprężyła się po uciśnięciu.
Niemowlęta – dwoma palcami, w dolnej części mostka.
Dzieci kilkuletnie – jedną nasadą dłoni, w dolnej części mostka.
Nastolatki – podobnie jak dorośli.
Zobacz: Jak poprawnie udzielić pierwszej pomocy?
Jak wykonać czynności ratujące u niemowlęcia?
Opracowano na podstawie: Wytyczne Krajowej Rady Resuscytacji 2010
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
