Biegunka podróżnych
Biegunka jest powszechnym problemem podczas wycieczek do krajów o niskich standardach sanitarnych. Zapobieganie biegunce podróżnych polega na przestrzeganiu zasad higieny oraz bezpiecznego żywienia w podróży.
Doustna szczepionka przeciwko cholerze zapewnia częściową ochronę przed bakteryjną biegunką podróżnych.
Malaria
Jest groźną dla życia chorobą pasożytniczą przenoszoną przez komary w tropiku.
Zapobieganie malarii polega na unikaniu ukłuć tych owadów (repelenty, moskitiera) i stosowaniu profilaktycznych leków przeciwko tej chorobie.
Denga
Denga jest najczęstszą chorobą wirusową przenoszoną przez komary w rejonach tropikalnych. Może objawiać się gorączką, bólem głowy i stawów, a w ciężkich przypadkach także krwawieniami, na przykład z dziąseł lub z przewodu pokarmowego.
Zapobieganie tej chorobie polega na ochronie przed owadami w podróży.
Wścieklizna
Jest przenoszoną przez ssaki chorobą wirusową, wywołującą śmiertelne zapalenie mózgu. Zagrożenie wścieklizną w tropiku jest większe niż w Europie, a turysta pokąsany przez chore zwierzę w podróży wymaga pilnej pomocy lekarskiej.
Wściekliźnie można zapobiegać poprzez szczepienie przed wyjazdem.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A
Wirusowe zapalenie wątroby typu A (zwane „żółtaczką pokarmową”) występuje powszechnie w tropikach i krajach o niedostatecznych warunkach sanitarnych. Najbardziej narażeni są turyści nieprzestrzegający zasad higieny, jednak zakażenia zdarzają się także wśród gości luksusowych hoteli w państwach rozwijających się, na przykład w Egipcie.
Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania tej chorobie jest szczepienie przed wyjazdem.
Dur brzuszny
Jest ostrą chorobą bakteryjną przenoszoną przez zakażoną wodę i inne napoje oraz posiłki przygotowywane w złych warunkach sanitarnych. Zazwyczaj turyści chorujący na dur brzuszny wymagają leczenia szpitalnego. Największe ryzyko zachorowania dotyczy podróży do części krajów Azji (głównie Indii i państw okolicznych), Afryki oraz niektórych państw Ameryki Południowej.
Zapobieganie durowi brzusznemu polega na szczepieniu ochronnym przed podróżą oraz stosowaniu się do zasad bezpiecznego żywienia podczas wycieczki.
Zakażenie HIV
Jego przyczyną mogą być kontakty seksualne, zakażone igły, strzykawki, zakażona krew. Występuje na całym świecie, a najwięcej zachorowań odnotowuje się w Afryce. Nie jest dostępna szczepionka przeciw HIV/AIDS, a profilaktyka w podróży polega na unikaniu przygodnych kontaktów seksualnych, stosowaniu prezerwatyw i korzystaniu wyłącznie ze sterylnego sprzętu medycznego w razie konieczności zabiegów medycznych.
Cholera
Cholera jest chorobą bakteryjną przenoszoną drogą pokarmową. Występuje w krajach o złych warunkach sanitarnych, często w postaci epidemii. Ryzyko zachorowania dla większości turystów jest niewielkie, wzrasta w przypadku podróży w rejony epidemii i u osób, które nie przestrzegają zasad higieny podczas pobytu na terenach zagrożonych cholerą.
Poliomyelitis (choroba Heinego i Medina)
Jest to choroba przenoszona drogą pokarmową, która może prowadzić do uszkodzenia układu nerwowego, niedowładów i porażenia mięśni. Występuje przede wszystkim w Afryce i Azji. Zachodnia półkula jest rejonem wolnym od poliomyelitis.
Najskuteczniejsza metoda profilaktyki przed podróżą do krajów zagrożonych to szczepienie ochronne. Szczepienia ochronne to jeden z najlepszych sposobów zapobiegania chorobom zakaźnym w podróży. Jest to zarówno bezpieczna, jak i bardzo skuteczna forma profilaktyki, wykorzystująca naturalne zdolności obronne organizmu i zapewniająca odporność na długi czas.
fot. http://www.szczepieniadlapodrozujacych.pl/multimedia/file/Poradnik_dla_podroznika.pdf
Jakie szczepienia są obowiązkowe dla podróżnych?
Obecnie jedynym szczepieniem obowiązkowym, na podstawie Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych jest szczepienie przeciwko żółtej gorączce(żółtej febrze) wymagane przy wjeździe do części krajów w tropiku, przede wszystkim w Afryce i Ameryce Południowej. Potwierdzeniem przeprowadzenia szczepień obowiązkowych jest wpis do Międzynarodowej Książeczki Szczepień nazywanej niekiedy „medycznym paszportem podróżnika”.
W razie podróży w rejony objęte obowiązkiem szczepień brak dowodu uodpornienia naraża turystę na odmowę pozwolenia na wjazd, przymusowe szczepienie na granicy lub kwarantannę na własny koszt.
Niektóre państwa wymagają od podróżnych także innych szczepień na podstawie własnego prawa wizowego, czego przykładem jest szczepienie przeciwko zakażeniom meningokokowym, obowiązkowe dla udających się do Arabii Saudyjskiej.
Przygotowując się do egzotycznej podróży, warto pamiętać, że szczepienia obowiązkowe mają na celu przede wszystkim ochronę mieszkańców objętych nimi krajów przed epidemiami, natomiast zdrowie indywidualnego turysty chronią przede wszystkim szczepienia zalecane.
Zobacz też: Jak przygotować się do egzotycznej podróży?
Jak wybrać właściwe szczepienia zalecane przed wyjazdem zagranicznym?
Zakres szczepień przed podróżą powinien zostać ustalony podczas specjalistycznej konsultacji lekarskiej. Ich wybór zależy od rejonu wyjazdu, ale także charakteru i długości wycieczki, wieku oraz stanu zdrowia podróżnego, jak również dotychczasowego uodpornienia.
Rezygnacja ze szczepień zalecanych przed podróżą może zaowocować koniecznością leczenia w złych warunkach lub przerwaniem podróży ze względów zdrowotnych, wysokimi kosztami przyśpieszonego powrotu do kraju, długą terapią, a także trwałymi powikłaniami.
Czy dzieci powinny być szczepione przed egzotycznymi podróżami?
U dzieci, podobnie jak u dorosłych, można zapobiec wielu problemom zdrowotnym w podróży. Dobór środków profilaktycznych dla małego podróżnika zależy m.in. od wieku i wcześniejszego uodpornienia w ramach kalendarza szczepień dziecięcych.
Stosowanie większości szczepionek ograniczone jest do określonych przedziałów wiekowych, co trzeba uwzględnić w planowaniu profilaktyki u najmłodszych turystów. Egzotyczna podróż wymaga często współpracy lekarza medycyny podróży i pediatry lub lekarza rodzinnego dziecka w zakresie szczepień.
Planując rodzinną podróż do tropiku, warto więc przeznaczyć więcej czasu na spokojne przygotowanie zdrowotne jej najmłodszych uczestników, a na konsultację lekarską przygotować dokumentację dotychczasowych szczepień dziecka (książeczkę zdrowia).
Najważniejsze szczepienia obowiązkowe i zalecane dla osób podróżujących
Prezentowana poniżej tabela zestawia szczepienia zalecane dla zdrowych osób dorosłych, które planują zagraniczny wyjazd. Wyjątek stanowią szczepienia obowiązkowe: przeciw żółtej febrze (żółtej gorączce) – przy wjeździe do niektórych krajów świata (przede wszystkim w Afryce i Ameryce Południowej) – oraz przeciw zakażeniom meningokokowym – w Arabii Saudyjskiej.
Wybór spośród przedstawionych w tabeli szczepień zalecanych zależy od trasy wycieczki, ale także od charakteru i długości wyjazdu, stylu podróżowania oraz stanu zdrowia turysty. Lekarz medycyny podróży pomoże dobrać zakres szczepień, uwzględniając indywidualne ryzyko zdrowotne w rejonie docelowym, dotychczasowe uodpornienie turysty oraz ewentualne przeciwwskazania.
fot. http://www.szczepieniadlapodrozujacych.pl/multimedia/file/Poradnik_dla_podroznika.pdf
Zobacz też: Jak chronić się przed wścieklizną w podróży?
Malaria w tropikach
Malaria jest powszechną w krajach tropikalnych i groźną dla życia chorobą pasożytniczą, przenoszoną przez ukłucia komarów w ponad 100 państwach świata. Największe ryzyko zachorowania dotyczy podróżujących do Afryki Subsaharyjskiej i na niektóre wyspy Pacyfiku, poza tym rejony zagrożone malarią występują także w Azji, Ameryce Południowej i Środkowej. Jest to choroba o gwałtownym przebiegu. Zwykle objawia się gorączką, osłabieniem, bólem głowy, mięśni i stawów i w szybkim czasie może prowadzić do poważnych powikłań, na przykład malarii mózgowej lub niewydolności nerek.
Malaria stanowi główną, zakaźną przyczynę śmierci osób podróżujących do tropiku. Nie istnieje szczepionka przeciwko malarii.
Jak można zapobiegać malarii?
Profilaktyka malarii polega na unikaniu ukłuć komarów oraz zapobiegawczym przyjmowaniu leków przeciwmalarycznych (chemioprofilaktyce). W Polsce dostępnych jest kilka leków zapobiegających tej chorobie, a wybór preparatu zależy od rejonu docelowego i wrażliwości zarodźców malarii na leki w danej części świata, ewentualnych przeciwwskazań, chorób przewlekłych podróżnego i stosowanych na stałe innych środków farmakologicznych.
Optymalnym rozwiązaniem jest dobór metod profilaktyki malarii podczas konsultacji w poradni medycyny podróży.
Zażywanie leków do zapobiegania malarii należy rozpocząć jeszcze przed przybyciem do strefy zagrożonej tą chorobą, kontynuować przez cały okres podróży w regionie malarycznym oraz przez 1-4 tygodnie po powrocie (w zależności od preparatu). Właściwa profilaktyka malarii zapewnia wysoki poziom ochrony przed zachorowaniem, zapobiega ciężkim postaciom choroby oraz jej powikłaniom, natomiast nie może całkowicie uchronić podróżnego od ryzyka zarażenia.
W razie zachorowania na malarię szybkie rozpoznanie i pilne leczenie ratują życie.
Czy podróżowanie z dziećmi w rejony zagrożone malarią jest bezpieczne?
Światowa Organizacja Zdrowia stanowczo odradza podróże z niemowlętami i małymi dziećmi w rejony malaryczne ze względu na potencjalnie ciężki przebieg choroby w tej grupie wiekowej. Rozsądnym rozwiązaniem jest więc zaplanowanie rodzinnej podróży w rejony tropikalne wolne od malarii.
Jeśli podróż z dzieckiem do krajów zagrożonych jest nieunikniona, to należy szczególnie rygorystycznie przestrzegać zasad profilaktyki podczas pobytu w tropiku. Wybór leków do zapobiegania malarii u dzieci jest ograniczony ze względu na wiek, a zalecenia odnośnie chemioprofilaktyki powinien ustalić lekarz specjalista.
Gorączka w trakcie podróży do tropiku lub po zakończeniu takiej wycieczki wymaga pilnej konsultacji medycznej! W razie gorączki lub innych niepokojących dolegliwości w rejonie zagrożonym malarią lub po powrocie, zwłaszcza w ciągu trzech miesięcy po podróży, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Zobacz też: Jak spakować kosmetyki na wyjazd?
Materiał pochodzi ze strony:
http://www.szczepieniadlapodrozujacych.pl/multimedia/file/Poradnik_dla_podroznika.pdf
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
