Do bakteryjnego zapalenia gardła dochodzi w wyniku infekcji pierwotnej lub kolonizacji bakteriami gardła podczas trwania infekcji wirusowej. Bakterie znacznie rzadziej niż wirusy prowadzą do zapalenia błony śluzowej i tkanki chłonnej gardła (10-30% zapaleń ma etiologię bakteryjną).
Jakie bakterie niebezpieczne?
Bakteriami, które często wywołują stany zapalne gardła są: Streptococcus pyogenes, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus. Najczęściej stany zapalne wywołuje paciorkowiec ropotwórczy - Streptococcus pyogenes (ok. 90% zakażeń). Infekcje przenoszone są przez bezpośredni kontakt lub drogą kropelkową.
Objawy
Infekcja bakteryjna charakteryzuje się:
- nagłym początkiem choroby z nasilonymi objawami ogólnymi (wysoka gorączka, dreszcze, osłabienie, ból głowy),
- silnym bólem gardła utrudniającym połykanie,
- przekrwieniem migdałków, występowaniem na nich ropnego nalotu,
- powiększeniem węzłów chłonnych.
Angina paciorkowcowa - bać się czy nie?
Paciorkowiec ropotwórczy Streptococcus pyogenes jest bakterią wywołującą anginę paciorkowcową. Choroba objawiają się bardzo silnym bólem gardła, który pojawił się nagle z towarzyszącymi objawami ogólnymi (wysoka gorączka, złe samopoczucie). Migdałki są przekrwione i jest na nich widoczny wysięk. Można zaobserwować również powiększenie węzłów chłonnych szyi. Ryzyko przeniesienia zakażenia na osobę mieszkającą z chorym wynosi 25%. Rozpoznanie anginy paciorkowcowej opiera się na występujących objawach, pomocny bywa również: pozytywny wynik testu na obecność antygenu paciorkowca ropotwórczego oraz dodatni posiew z gardła i migdałków.
Angina paciorkowcowa należy do niebezpiecznych chorób zwłaszcza u dzieci, ponieważ w tej grupie może dochodzić do groźnych powikłań. U dorosłych zdarzają się one rzadziej.
Powikłania zapalenia paciorkowcowego obejmują:
- powikłania ropne (wczesne): ropne zapalenie zatok przynosowych, ropne zapalenie ucha środkowego, ropień okołogardłowy;
- powikłania immunologiczne (późne): ostre kłębuszkowe zapalenie nerek, gorączka reumatyczna;
- ciężkie powikłania, rzadko występujące: zapalenie płuc, zakażenie uogólnione (bakteriemia), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Co robić?
Leczenie w przypadku infekcji bakteryjnej opiera się na podaniu antybiotyków. Często antybiotyki są dobierane na podstawie objawów. Czasami jednak wykonuje się posiew z gardła i migdałków, aby sprawdzić, jakie dokładnie bakterie są przyczyną choroby i wybrać konkretne antybiotyki. Zalecane jest również pozostanie w łóżku i odpoczynek.
Bakteryjne zapalenie błony śluzowej i tkanki limfatycznej gardła zdarza się rzadziej niż wirusowe. Może mieć ono jednak poważniejszy przebieg i w przypadku zaniedbania dawać groźne konsekwencje. W przypadku wystąpienia objawów infekcji bakteryjnej warto, więc niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
