Kiedy przypuszczać krwiaka wewnątrzczaszkowego?
Krwiak wywołuje miejscowy ucisk na mózg zaburzając w ten sposób jego funkcje. Objawy zależą od umiejscowienia zmiany, jej rozległości oraz czasu, który upłynął od urazu. Ogniskowe zaburzenie czynności może prowadzić do osłabienia czucia oraz siły mięśniowej, zaburzenia mowy, widzenia, zachowania lub też do napadów padaczkowych.
Powstawanie krwiaka prowadzi również do podwyższenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego co z kolei może się objawiać bólami głowy, które nasilają się podczas parcia, nudnościami, wymiotami oraz zmianami zastoinowymi możliwymi do zaobserwowania na dnie oka. Znaczny wzrost ciśnienia wewnątrz czaszki może doprowadzić do przemieszczenia się części mózgowia do wcięcia namiotu lub do otworu potylicznego wielkiego. Wgłobienie przeznamiotowe powoduje ucisk mózgowia doprowadzając do zaburzeń przytomności, powodując niedowłady, podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, zwolnienie tętna oraz przyspieszenie i spłycenie oddechów. Złym rokowniczo objawem jest także rozszerzenie obydwu źrenic. Wgłobienia migdałków móżdżku do otworu potylicznego wielkiego objawia się sztywnością karku, zwolnieniem oddychania, a niekiedy także zatrzymaniem oddechu.
Jakie są rodzaje krwiaków wewnątrzczaszkowych?
W zależności od miejsca wynaczynienia się krwi krwiaki pourazowe dzielimy na nad-, podtwardówkowe i śródmózgowe.
Krwiaki nadtwardówkowe powstają pomiędzy oponą twardą a czaszką, w wyniku uszkodzenia tętnic oponowych. Zazwyczaj lokalizują się w okolicy skroniowej.
Objawy w krwiaku nadtwardówkowym pojawiają się zazwyczaj w ciągu pierwszych godzin po urazie i szybko narastają prowadząc do szybkiego zgonu nieleczonych chorych.
Krwiaki podtwardówkowe powstają pomiędzy oponą twardą i pajęczą. W przypadku tych krwiaków objawy pojawiają się zazwyczaj po upływie kilku – kilkunastu tygodniach od urazu. Źródłem takich przewlekłych krwiaków jest powolne wynaczynienie się krwi z niewielkich naczyń żylnych. Wolne powiększanie się objętości krwiaka pozwala na uruchomienie mechanizmów kompensacyjnych ustroju i regulowanie ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Dopiero ich wyczerpanie powoduje szybki wzrost ciśnienia i wystąpienie objawów uciskowych.
W przypadku krwawień śródmózgowych krwiaki tworzą się zazwyczaj bezpośrednio po urazie lub w kilka dni po. Powstają one w wyniku rozerwania naczyń leżących w miąższu mózgu lub w mechanizmie zlewania się ognisk krwotocznych w obszarze stłuczenia.
Rozpoznanie w przypadku krwiaków wewnątrzczaszkowych stawia się na podstawie charakterystycznych objawów klinicznych oraz obrazu tomografii komputerowej.
Polecamy: Wstrząśnienie mózgu - co powinieneś o nim wiedzieć?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
