Jakie leki przeciwbiegunkowe sa zalecane w infekcjach przewodu pokarmowego?
Biegunka jest dolegliwością może nie bardzo groźną, ale na pewno bardzo nieprzyjemną, która znacznie utrudniają życie. Oczywiście jeżeli jej przyczyną jest tzw. grypa żołądkowa, to minie ona samoistnie w ciągu dwóch dni. Jednak przez ten, zdawałoby się, krótki czas człowiek musi się męczyć. Właśnie dla niecierpliwych wymyślono leki przeciwbiegunkowe.
- lek. Marta Szaniawska
Funkcje leków przeciwbiegunkowych
Leki przeciwbiegunkowe mają za zadanie zatrzymać biegunkę. Substancje w nich zawarte oddziałują na ścianę jelita, wspomagając resorpcję wody i elektrolitów, przez co zmniejszają ich wydalanie z kałem. To powoduje, że biegunka staje się mniej wodnista. Ponadto leki przeciwbiegunkowe hamują perystaltykę jelit oraz zwiększają napięcie mięśnia zwieracza odbytu. Lek zaczyna działać już w ciągu godziny od podania.
Kiedy można stosować leki przeciwbiegunkowe?
Leki przeciwbiegunkowe zasadniczo można podawać dorosłym z biegunką infekcyjną. Nie należy jednak ich stosować, jeżeli istnieje podejrzenie, że biegunka spowodowana jest przez bakterię. W takich sytuacjach bowiem biegunka jest właściwie pożądana, gdyż przyspiesza wydalanie z organizmu szkodliwych toksyn bakteryjnych. Tak więc leki przeciwbiegunkowe powinny być raczej stosowane przy biegunkach o etiologii wirusowej. Jak to rozpoznać? Jednym z warunków jest ciepłota ciała – przy biegunce, której towarzyszy wysoka gorączka, nie podajemy leków zwalniających perystaltykę, ponieważ najprawdopodobniej jej przyczyną jest bakteria. O biegunce bakteryjnej mogą świadczyć także: krew, ropa lub duża ilość śluzu w stolcu, i wtedy leki przeciwbiegunkowe również nie są wskazane.
Sprawdź: Problemy z wypróżnianiem
Leki przeciwbiegunkowe można stosować przy ostrej biegunce, po to właśnie zostały stworzone. Jednak trzeba pamiętać o objawach alarmujących, takich jak wysoka gorączka czy obecność krwi w stolcu, gdyż wtedy zastosowanie takiego preparatu nie tylko może wydłużyć czas trwania choroby, ale także zamaskować objawy i opóźnić wdrożenie leczenia przyczynowego, czyli antybiotyku lub leku przeciwpasożytniczego, w zależności od przyczyny biegunki.
W jaki sposób się nimi leczyć?
Lekiem przeciwbiegunkowym najbezpieczniejszym, a jednocześnie najskuteczniejszym, jest Loperamid. Ma on stosunkowo mało działań niepożądanych i zmniejsza ilość wypróżnień o ok. 80%. Leczenie rozpoczyna się od dwóch tabletek podanych jednorazowo, a następnie podaje się jedną tabletkę po każdym luźnym stolcu. Nie należy przekraczać 8 tabletek w ciągu doby. Lek, bez konsultacji z lekarzem, można przyjmować jedynie przez 48 godzin. Ważne, aby pamiętać przy stosowaniu leku o właściwym nawodnieniu pacjenta. Objawy niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu Loperamidu, to reakcja uczuleniowa, zaparcie, bóle i zawroty głowy, bóle brzucha, wzdęcia, zmęczenie i senność oraz suchość w ustach. Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 6 roku życia, a u dzieci poniżej 12 roku życia obowiązują mniejsze dawki, gdyż istnieje u nich duże ryzyko toksycznego działania leku na układ nerwowy. Osoby przyjmujące jakieś leki na stałe powinny przed zażyciem leku przeciwbiegunkowe skonsultować się z lekarzem.
Przeczytaj także: Jak leczyć biegunkę?