Jakie leki przeciwbiegunkowe sa zalecane w infekcjach przewodu pokarmowego?

Biegunka może zepsuć nawet wymarzone wakacje.../fot. Fotolia
Biegunka jest dolegliwością może nie bardzo groźną, ale na pewno bardzo nieprzyjemną, która znacznie utrudniają życie. Oczywiście jeżeli jej przyczyną jest tzw. grypa żołądkowa, to minie ona samoistnie w ciągu dwóch dni. Jednak przez ten, zdawałoby się, krótki czas człowiek musi się męczyć. Właśnie dla niecierpliwych wymyślono leki przeciwbiegunkowe.
/ 28.02.2011 22:39
Biegunka może zepsuć nawet wymarzone wakacje.../fot. Fotolia

Funkcje leków przeciwbiegunkowych

Leki przeciwbiegunkowe mają za zadanie zatrzymać biegunkę. Substancje w nich zawarte oddziałują na ścianę jelita, wspomagając resorpcję wody i elektrolitów, przez co zmniejszają ich wydalanie z kałem. To powoduje, że biegunka staje się mniej wodnista. Ponadto leki przeciwbiegunkowe hamują perystaltykę jelit oraz zwiększają napięcie mięśnia zwieracza odbytu. Lek zaczyna działać już w ciągu godziny od podania.

Kiedy można stosować leki przeciwbiegunkowe?

Leki przeciwbiegunkowe zasadniczo można podawać dorosłym z biegunką infekcyjną. Nie należy jednak ich stosować, jeżeli istnieje podejrzenie, że biegunka spowodowana jest przez bakterię. W takich sytuacjach bowiem biegunka jest właściwie pożądana, gdyż przyspiesza wydalanie z organizmu szkodliwych toksyn bakteryjnych. Tak więc leki przeciwbiegunkowe powinny być raczej stosowane przy biegunkach o etiologii wirusowej. Jak to rozpoznać? Jednym z warunków jest ciepłota ciała – przy biegunce, której towarzyszy wysoka gorączka, nie podajemy leków zwalniających perystaltykę, ponieważ najprawdopodobniej jej przyczyną jest bakteria. O biegunce bakteryjnej mogą świadczyć także: krew, ropa lub duża ilość śluzu w stolcu, i wtedy leki przeciwbiegunkowe również nie są wskazane.

Sprawdź: Problemy z wypróżnianiem

Leki przeciwbiegunkowe można stosować przy ostrej biegunce, po to właśnie zostały stworzone. Jednak trzeba pamiętać o objawach alarmujących, takich jak wysoka gorączka czy obecność krwi w stolcu, gdyż wtedy zastosowanie takiego preparatu nie tylko może wydłużyć czas trwania choroby, ale także zamaskować objawy i opóźnić wdrożenie leczenia przyczynowego, czyli antybiotyku lub leku przeciwpasożytniczego, w zależności od przyczyny biegunki.

W jaki sposób się nimi leczyć?

Lekiem przeciwbiegunkowym najbezpieczniejszym, a jednocześnie najskuteczniejszym, jest Loperamid. Ma on stosunkowo mało działań niepożądanych i zmniejsza ilość wypróżnień o ok. 80%. Leczenie rozpoczyna się od dwóch tabletek podanych jednorazowo, a następnie podaje się jedną tabletkę po każdym luźnym stolcu. Nie należy przekraczać 8 tabletek w ciągu doby. Lek, bez konsultacji z lekarzem, można przyjmować jedynie przez 48 godzin. Ważne, aby pamiętać przy stosowaniu leku o właściwym nawodnieniu pacjenta. Objawy niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu Loperamidu, to reakcja uczuleniowa, zaparcie, bóle i zawroty głowy, bóle brzucha, wzdęcia, zmęczenie i senność oraz suchość w ustach. Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 6 roku życia, a u dzieci poniżej 12 roku życia obowiązują mniejsze dawki, gdyż istnieje u nich duże ryzyko toksycznego działania leku na układ nerwowy. Osoby przyjmujące jakieś leki na stałe powinny przed zażyciem leku przeciwbiegunkowe skonsultować się z lekarzem.

Przeczytaj także: Jak leczyć biegunkę?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA