Dzięki temu, że wprowadzono obowiązek jodowania soli kuchennej, w skuteczny sposób zredukowano ryzyko niedoboru tego pierwiastka. Także pogoń za zdrowiem i naturą, pozwala na prawidłowe dostarczanie jodu organizmowi, poprzez urozmaicenie codziennej diety w wodorosty, ryby i owoce morza, a także gruboziarnistą sól morską.
Do czego potrzebny jest nam jod i jakie są skutki jego niedoboru?
Jod chyba każdy z nas kojarzy z tarczycą. Jest to pierwiastek potrzebny do produkcji hormonów tego gruczołu, odpowiadających między innymi za:
- prawidłowy metabolizm
- termoregulację
- prawidłową pracę układu nerwowego i mięśni
- wspomaganie sił umysłowych
Jod gromadzi się przede wszystkim w tarczycy, ale również w kościach, jajnikach u kobiet i we krwi. Takie zapasy ulegają jednak wyczerpaniu, co wiedzie do niedoborów. Możemy zminimalizować ich ryzyko, modyfikując nieco swój sposób żywienia, włączając do diety wybrane produkty, o których mowa będzie poniżej.
Niedobór jodu jest groźny dla organizmu człowieka. Wiedzie do zaburzeń endokrynologicznych i psychicznych. Do skutków niedoboru zalicza się niedoczynność lub nadczynność tarczycy, występowanie wola endemicznego, kretynizmu, zaburzenia rozwoju, występowanie patologii płodów, zaburzenia płodności, a także zwiększone ryzyko zgonów u dzieci.
Za mała podaż jodu w diecie, może jeszcze skutkować zaburzeniami koncentracji, trudnościami w uczeniu, wahaniami nastroju, zmęczeniem i nadwagą.
Jakie są zalecenia co do jego spożywania?
W zależności, od wieku i stanu organizmu, uzależnia się zalecenia, co do przyjmowania jodu. Przedstawiają się one następująco:
- noworodki i niemowlęta do 6. miesiąca życia - 40 mikrogramów dziennie,
- niemowlęta od 7. do 12. miesiąca życia - 50 mikrogramów dziennie,
- dzieci od 1. do 3. roku życia - 70 mikrogramów dziennie,
- dzieci od 4. do 6. roku życia - 90 mikrogramów dziennie,
- dzieci od 7. do 9. roku życia - 120 mikrogramów dziennie,
- dzieci i młodzież od 10. do 15. roku życia - 150 mikrogramów dziennie,
- osoby powyżej 16 roku życia, 160 mikrogram dziennie,
- kobiety ciężarne, 180 mikrogram dziennie,
- kobiety karmiące piersią, 200 mikrogram dziennie
Gdzie znajduje się najwięcej jodu?
Do głównych źródeł jodu zaliczamy:
- ryby morskie, zwłaszcza halibut, dorsz, łosoś, płastuga, śledź, wędzona makrela; tran; skorupiaki i mięczaki morskie
- wodorosty
- sól jodowana
- nabiał i jaja (poziom jodu zależny od stosowania jodowanych pasz)
- wody mineralne
- powietrze i woda morska (jod wchłania się też przez układ oddechowy i skórę)
Warto wiedzieć, że jod zawarty w produktach spożywczych przyswaja się lepiej w naszym organizmie, niż jod suplementowany.
Co utrudnia wchłanianie jodu?
Przyswajanie jodu może ulec zmniejszeniu, wówczas, gdy jednocześnie z jodowymi produktami przyjmujemy np. soję, gorczycę, orzeszki ziemne, brukselkę, brukiew, kapustę, rzepę czy kalafior. Zawierają one bowiem substancje wolotwórcze, co utrudnia jego przyswajanie. Cenną uwagą jest to, że substancje wolotwórcze w 30% giną na skutek obróbki cieplnej, np. przez gotowanie w wodzie.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
