Kamienie w woreczku żółciowym statystycznie znacznie częściej (bo nawet 3 razy) pojawiają się u kobiet niż u mężczyzn. Choroba może przez długi czas przebiegać bezobjawowo. Zdarza się, że nieoczekiwanie i znienacka pojawia się bardzo silny ból brzucha.
Kamienie w woreczku żółciowym - objawy
Głównym objawem kamieni w woreczku żółciowym jest silny i ostry ból brzucha. To kolka żółciowa. Ból z nią związany zaczyna się zwykle po obfitych, tłustych posiłkach lub po większym wysiłku fizycznym. Odczuwany jest w górnej części brzucha i promieniuje aż do prawej łopatki.
Towarzyszą mu mdłości i uczucie goryczy w ustach. Najczęściej ból ustępuje samoistnie, by po jakimś czasie (nawet po kilku miesiącach) powrócić równie nieoczekiwanie, jak się pojawił.
Co należy zrobić w przypadku ataku kolki żółciowej?
- Pomaga zastosowanie środka rozkurczowego (No-spa, Buscopan) i przyłożenie ciepłego termoforu.
- Przez jakiś czas (2–4 tygodnie) po każdym posiłku warto brać preparaty wspomagające wydzielanie żółci (np. Cholestil, Artecholin, Cholitol).
Gdy ataki kolki powtarzają się, zawsze trzeba skontaktować się ze swoim lekarzem rodzinnym. Zleca on najczęściej wykonanie badania USG jamy brzusznej i na jego podstawie podejmuje decyzję o dalszym postępowaniu. Najczęściej proponuje usunięcie całego pęcherzyka wraz ze znajdującymi się w nim kamieniami.
Kamienie w woreczku żółciowym - przyczyny
Kamienie w woreczku żółciowym znacznie częściej pojawiają się u kobiet. Ma to związek z żeńskimi hormonami. Progesteron osłabia kurczliwość pęcherzyka żółciowego i utrudnia usuwanie żółci z dróg żółciowych. Z kolei estrogen powoduje zagęszczenie żółci. Dodatkowo kamienie w woreczku żółciowym znacznie częściej pojawiają się również u kobiet po 40 roku życia.
Inne czynniki, które sprzyjają rozwojowi kamieni w woreczku żółciowym:
- nadwaga i otyłość,
- obciążenie genetyczne,
- cukrzyca,
- stosowanie antykoncepcji hormonalnej,
- niewydolność wątroby,
- zaburzenia hormonalne,
- zespół krótkiego jelita,
- restrykcyjne diety prowadzące do dużego spadku masy ciała.
Leczenie kamieni w woreczku żółciowym
W tej chwili w większości przypadków pęcherzyk żółciowy wycina się przy pomocy metody laparoskopii. Na czym polega operacja?
- Lekarz umieszcza w pępku oraz w dwóch niewielkich nacięciach trzy rurki (w górnej części nadbrzusza i po prawej stronie tułowia, tuż pod żebrami).
- Wprowadza przez nie końcówki narzędzi chirurgicznych oraz teleskop ze światłowodem, oświetlającym pole widzenia i przekazującym obraz do monitora.
- Wycina cały pęcherzyk żółciowy. Zabieg trwa ok. 30–40 minut. Co ważne, jest bardzo mało przeciwwskazań do przeprowadzania takiej operacji. Nie stosuje się tej metody jedynie u kobiet w pierwszym trymestrze ciąży, osób chorych na marskość wątroby. Co bardzo istotne, nie ma tu znaczenia tusza pacjenta, która w przypadku operacji metodą tradycyjną stanowiła duży problem.
Po 24 godzinach od zakończenia operacji można wrócić do domu, a po kilku dniach do normalnych zajęć.
Domowe sposoby na kamienie w woreczku żółciowym
Mniszek lekarski
Ułatwia trawienie tłuszczów. Preparaty z mniszka lekarskiego warto stosować w przypadku zastoju żółci w pęcherzyku, kolce spowodowanej obecnością kamieni oraz po zabiegach na drogach żółciowych. Gotowe preparaty: Cholitol, Cholesol.
Karczochy
Zalecane w przewlekłych schorzeniach wątroby i woreczka żółciowego oraz przy problemach układu pokarmowego. Gotowe preparaty: Raphacholin C, Sylicynar, Karczoch, Cynarex, Cynarein.
Dziurawiec
Wpływa korzystnie na wydzielanie i przepływ żółci. Można po każdym posiłku pić domową herbatkę (1–2 łyżeczki suszonego ziela zalej szklanką wrzątku, zaparzaj kilka minut). Gotowe preparaty: Succus Hyperici, Dziurawiec, Gastrobonisol.
Artykuł powstał na postawie tekstu Marzeny Bartoszuk/ "Przyjaciółka
Więcej na temat bólu brzucha:
Ból brzucha - przyczyny i objawy
Przyczyny skurczowych bólów brzucha
Ból brzucha na tle nerwowym - sposoby na ból brzucha ze stresu
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
