Które choroby serca wymagają włączenia leczenia przeciwkrzepliwego?
Głównymi wskazaniami do przewlekłego leczenia przeciwzakrzepowego są choroby serca. Jednym z najczęstszych schorzeń stwarzających ryzyko powstawania zakrzepów a tym samym powikłań zakrzepicy, jakimi są zawał serca czy udar mózgu, jest przetrwałe lub napadowe migotanie przedsionków. Jest to rodzaj zaburzenia rytmu serca, które polega na zbyt szybkim i nie zsynchronizowanym z komorami serca, kurczeniem się przedsionków serca. Taka sytuacja zwiększa ryzyko nie tylko tworzenia się skrzeplin, ale także popłynięcia z prądem krwi i zatkania naczyń w jakimś ważnym narządzie.
Wskazania do włączenia leczenia przeciwzakrzepowego:
- przebyty udar mózgu lub epizod przejściowego niedokrwienia mózgu,
- udowodniona zakrzepica w kończynach dolnych,
- zaawansowana niewydolność serca,
- nadciśnienie tętnicze,
- cukrzyca,
- wiek powyżej 75 roku życia.
Każdy chory z migotaniem przedsionków powinien dostawać leczenie przeciwkrzepliwe jednak ze względu na istnienie lub brak czynników ryzyka wystąpienia powikłań zakrzepicy leczenie to ma różne formy. Osoby mało narażone na udar lub zawał serca mogą przyjmować jedynie aspirynę a osoby bardziej obciążone muszą być leczone acenokumarolem (doustny lek przeciwkrzepliwy). Jeżeli chodzi o choroby serca to do leczenia przeciwzakrzepowego kwalifikowani są także chorzy z wadami zastawek serca, a także ci, którzy mieli zastosowane leczenie operacyjne tych wad poprzez wprowadzenie specjalnych protez.
Kiedy już raz wystąpiła zakrzepica
Wskazaniem do przewlekłego leczenia przeciwzakrzepowego jest przebyta zakrzepica. Po przebytej zatorowości płucnej konieczne jest stosowanie leków przeciwkrzepliwych. Zator tętnicy płucnej to jedna z najpoważniejszych manifestacji choroby zakrzepowo-zatorowej, bardzo często kończy się śmiercią chorego. Niestety raz przebyta zwiększa ryzyko kolejnego epizodu, leczenie przeciwkrzepliwe minimalizuje to zagrożenie.
Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych – bomba skrzeplinowa
Niezbędne jest także długotrwałe stosowanie leków przeciwzakrzepowych przy zdiagnozowanej zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych. Skrzepliny zlokalizowane w naczyniach nóg są jedną z najczęstszych, mogą prowadzić zarówno do powikłań w zakresie kończyn dolnych jak i następstw w narządach odległych takich jak serce czy mózg.
Szczególnie leczenie przeciwkrzepliwe jest wskazane przy kolejnym epizodzie zakrzepicy, a także w przypadku zakrzepicy o nieznanej przyczynie. Szczególnie niebezpieczne są skrzepliny zlokalizowane w naczyniach biodrowych, udowych i podkolanowych. Przewlekłe leczenie przeciwkrzepliwe konieczne jest także w przypadkach kiedy przyczyną zakrzepicy jest choroba nowotworowa lub wrodzone nadmierna krzepliwość krwi.
Leczenie przeciwzakrzepowe znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia objawowej zakrzepicy. Jednak żeby takie leczenie stosować przewlekle muszą istnieć pewne określone wskazania, gdyż niesie ono za sobą nie tylko korzyści ale także ryzyko powikłań. Wskazania i czas leczenia jest ustalany indywidualnie dla pacjenta przez lekarza.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
