Przełom miasteniczny
Jedno z najgroźniejszych powikłań miastenii nosi nazwę przełomu miastenicznego. Polega on na bardzo gwałtownym zaostrzeniu objawów miastenii. Osłabienie obejmuje wiele grup mięśni, w tym również mięśnie odpowiadające za oddychanie - przeponę i mięśnie międzyżebrowe. Stan taki grozi uduszeniem chorego. Na skutek zaburzeń połykania może dojść do niebezpiecznego zachłyśnięcia. Przełom miasteniczny najczęściej występuje podczas 2 pierwszych lat trwania choroby u 20% osób z uogólnioną miastenią.
Co powoduje przełom miasteniczny?
Tylko u co trzeciego pacjenta udaje się wychwycić przyczynę zaostrzenia choroby, które sprawiają, że dotychczasowe leczenie staje się niewystarczające. Są to najczęściej infekcje wirusowe i bakteryjne układu oddechowego, przyjmowanie przeciwwskazanych leków, nieodpowiednie stosowanie leków immunosupresyjnych, ciąża, odwodnienie i zaburzenia poziomu sodu i potasu we krwi.
Przełom cholinergiczny
Innego rodzaju zagrożenie stanowi tzw. przełom cholinergiczny. Jego przyczyną jest nadmiar acetylocholiny, najczęściej powodowany przez zbyt wysokie dawki leków z grupy inhibitorów cholinesterazy.
Tutaj również pojawia się uogólnione i gwałtownie postępujące osłabienie mięśni, które może obejmować mięśnie oddechowe i prowadzić do zaburzeń oddychania. Dodatkowo występuje ból brzucha, biegunka i drżenie mięśni. Dla przełomu cholinergicznego charakterystyczne jest zwolnienie tętna i bardzo wąskie źrenice.
Zobacz też: Jak można leczyć miastenię?
Leczenie powikłań miastenii
W obu opisanych wyżej sytuacjach najważniejsze jest zabezpieczenie chorego przed uduszeniem. Konieczne bywa leczenie na oddziale Intensywnej Terapii, intubacja (umieszczenie w drogach oddechowych rurki zapewniającej ich drożność) czy założenie sondy żołądkowej.
Ważnym elementem leczenia jest usunięcie z krwi powodujących miastenię przeciwciał. W tym celu wykonuje się zabiegi plazmaferezy, a także podaje się prednizon i immunoglobuliny.
Zawsze podaje się też leki mające za zadanie złagodzić objawy przełomu. W przypadku przełomu miastenicznego chory otrzymuje dożylnie (a więc drogą zapewniającą najszybsze działanie) inhibitor cholinesterazy. Podczas przełomu cholinergicznego podawana jest dożylnie atropina.
Bardzo istotne w zapobieganiu, jak i leczeniu powikłań miastenii jest zwalczanie czynników wywołujących przełom: leczenie infekcji i unikanie przeciwwskazanych leków.
Polecamy: Czy miastenię można leczyć operacyjnie?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
