Operacjom poddawani są pacjenci, u których nie ma szans, żeby wypadający dysk się cofnął, a także cierpiący na ból kręgosłupa oporny na inne leczenie. Współczesne metody leczenia kręgosłupa oparte są na technikach minimalnie inwazyjnych. Dynamiczny rozwój techniki umożliwił miniaturyzację narzędzi chirurgicznych, co zrewolucjonizowało chirurgię kręgosłupa.
Operacje kręgosłupa przeprowadza neurochirurg lub ortopeda. O tym, czy operacja jest inwazyjna czy mało inwazyjna, decyduje wielkość cięcia chirurgicznego skóry i tkanek podskórnych. Zaletą metod mało inwazyjnych jest mniejsze uszkodzenie tkanek miękkich i kości. Dzięki temu czas pobytu w szpitalu i rekonwalescencji pacjenta jest znacznie krótszy. Oto krótki przegląd najnowocześniejszych metod leczenia.
Na kłopoty z dyskiem
Najpopularniejszą, klasyczną metodą leczenia przemieszczonego dysku jest usunięcie z kanału kręgowego jego wypadniętego fragmentu poprzez laminektomię. Usunięcie całego dysku to discektomia. Chirurg wykonuje cięcie skóry na plecach na wysokości chorego dysku. W łukach kręgowych wycina okno i przez nie usuwa dysk. Okres rekonwalescencji po takim zabiegu wynosi 6-8 tygodni.
- Mikrodiscektomia. Tradycyjna metoda leczenia dyskopatii polegająca na usunięciu krążka międzykręgowego jest stopniowo wypierana przez mikrodiscektomię, która pozwala w szybki i mało inwazyjny sposób usunąć przepuklinę dyskową powodującą ostry zespół rwy kulszowej. Cięcie, które stosuje się w tej metodzie, jest znacznie mniejsze (2-4 cm) w porównaniu z klasyczną discektomią. Mniejsza jest również ingerencja w układ kostno-stawowy kręgosłupa. W pierwszej dobie po zabiegu pacjent może wstawać, a w następnej – zazwyczaj wraca do domu. Zabieg można wykonać bezpłatnie w większości oddziałów neurochirurgicznych i ortopedycznych. W prywatnej klinice kosztuje 7-12 tys. zł.
- Laserowa dekompresja dysku. To zabieg mało inwazyjny dla pacjenta. Polega na usunięciu przy pomocy lasera medycznego części dysku międzykręgowego, która uległa zwyrodnieniu. Umożliwia to zmniejszenie ucisku na korzenie nerwowe. Wiązka lasera doprowadzana jest do miejsca operacji światłowodem, który ma niewielką średnicę, więc nacięcie na skórze jest małe. Dzięki temu ból po operacji jest mniejszy, a pacjent po dwóch dniach może opuścić szpital. Zabieg wykonują niektóre kliniki publicznej służby zdrowia. W prywatnej klinice kosztuje on 3-7 tys. zł.
- Endoskopowe usunięcie dysku lędźwiowego. Współczesne techniki endoskopowe pozwalają w sposób minimalnie inwazyjny dokonać usunięcia wypukliny dyskowej, która jest najczęstszą przyczyną bólu kręgosłupa i rwy kulszowej. Zamiast wykonywać cięcie skóry i odwarstwianie z przecinaniem mięśni kręgosłupa pod drodze do dysku, chirurg wkłuwa się przez skórę i mięśnie aparatem endoskopowym, który jedynie rozwarstwia mięśnie wzdłuż ich naturalnych włókien. Endoskop to giętka, cieniutka rurka, której środek wypełnia światłowód. W jej końcówce mieści się kamera podłączona do monitora oraz mikronarzędzia. Dzięki tej metodzie można usuwać dysk, prawie nie uszkadzając tkanek po drodze. Miejsce operacji szybciej się goi, a po zabiegu pacjent może w krótkim czasie wrócić do domu. Zabiegi wykonują niektóre publiczne kliniki neurochirurgiczne. W prywatnym szpitalu operacja kosztuje 7-12 tys. zł.
Operacje kręgosłupa przeprowadza neurochirurg lub ortopeda. O tym, czy operacja jest inwazyjna czy mało inwazyjna, decyduje wielkość cięcia chirurgicznego skóry i tkanek podskórnych. Zaletą metod mało inwazyjnych jest mniejsze uszkodzenie tkanek miękkich i kości. Dzięki temu czas pobytu w szpitalu i rekonwalescencji pacjenta jest znacznie krótszy. Oto krótki przegląd najnowocześniejszych metod leczenia.
Na kłopoty z dyskiem
Najpopularniejszą, klasyczną metodą leczenia przemieszczonego dysku jest usunięcie z kanału kręgowego jego wypadniętego fragmentu poprzez laminektomię. Usunięcie całego dysku to discektomia. Chirurg wykonuje cięcie skóry na plecach na wysokości chorego dysku. W łukach kręgowych wycina okno i przez nie usuwa dysk. Okres rekonwalescencji po takim zabiegu wynosi 6-8 tygodni.
- Mikrodiscektomia. Tradycyjna metoda leczenia dyskopatii polegająca na usunięciu krążka międzykręgowego jest stopniowo wypierana przez mikrodiscektomię, która pozwala w szybki i mało inwazyjny sposób usunąć przepuklinę dyskową powodującą ostry zespół rwy kulszowej. Cięcie, które stosuje się w tej metodzie, jest znacznie mniejsze (2-4 cm) w porównaniu z klasyczną discektomią. Mniejsza jest również ingerencja w układ kostno-stawowy kręgosłupa. W pierwszej dobie po zabiegu pacjent może wstawać, a w następnej – zazwyczaj wraca do domu. Zabieg można wykonać bezpłatnie w większości oddziałów neurochirurgicznych i ortopedycznych. W prywatnej klinice kosztuje 7-12 tys. zł.
- Laserowa dekompresja dysku. To zabieg mało inwazyjny dla pacjenta. Polega na usunięciu przy pomocy lasera medycznego części dysku międzykręgowego, która uległa zwyrodnieniu. Umożliwia to zmniejszenie ucisku na korzenie nerwowe. Wiązka lasera doprowadzana jest do miejsca operacji światłowodem, który ma niewielką średnicę, więc nacięcie na skórze jest małe. Dzięki temu ból po operacji jest mniejszy, a pacjent po dwóch dniach może opuścić szpital. Zabieg wykonują niektóre kliniki publicznej służby zdrowia. W prywatnej klinice kosztuje on 3-7 tys. zł.
- Endoskopowe usunięcie dysku lędźwiowego. Współczesne techniki endoskopowe pozwalają w sposób minimalnie inwazyjny dokonać usunięcia wypukliny dyskowej, która jest najczęstszą przyczyną bólu kręgosłupa i rwy kulszowej. Zamiast wykonywać cięcie skóry i odwarstwianie z przecinaniem mięśni kręgosłupa pod drodze do dysku, chirurg wkłuwa się przez skórę i mięśnie aparatem endoskopowym, który jedynie rozwarstwia mięśnie wzdłuż ich naturalnych włókien. Endoskop to giętka, cieniutka rurka, której środek wypełnia światłowód. W jej końcówce mieści się kamera podłączona do monitora oraz mikronarzędzia. Dzięki tej metodzie można usuwać dysk, prawie nie uszkadzając tkanek po drodze. Miejsce operacji szybciej się goi, a po zabiegu pacjent może w krótkim czasie wrócić do domu. Zabiegi wykonują niektóre publiczne kliniki neurochirurgiczne. W prywatnym szpitalu operacja kosztuje 7-12 tys. zł.
- Stabilizacja i usztywnienie kręgosłupa. Częściowe usztywnienie kręgosłupa to najbardziej klasyczna metoda leczenia wielu jego chorób. W stabilizacji używa się przeszczepów kostnych, rozdrobnionych fragmentów kości pobranych od pacjenta lub innych materiałów pobudzających zrost kostny. Od kilkunastu lat w zabiegach usztywnienia kręgosłupa stosuje się implanty kręgosłupowe. Dzięki nim można usztywnić kregosłup bez konieczności stosowania gorsetu lub długiego leżenia chorego po operacji. Pacjent może zacząć chodzić nawet w następnej dobie po zabiegu.
Ratunek na skoliozę
Jeśli chory ma znaczne skrzywienie kręgosłupa, najczęściej skoliozę lub kifozę, trzeba zapobiec dalszej deformacji, usztywniając skrzywiony obszar. W operacji stosuje się implanty kręgosłupowe, zwane wszczepami. Ich wysoka jakość pozwala, aby pacjent wstał nawet na drugi dzień po operacji.
- Stabilizacja dynamiczna typu DIAM. System ten jest najnowszym osiągnięciem technologicznym w leczeniu przewlekłych bólów kręgosłupa. Polega na wszczepieniu pomiędzy wyrostki kręgosłupa elastycznej wkładki, która odciąża stawy międzykręgowe, co powoduje zmniejszenie bólu. Wszczepienie implantu trwa krótko, jest bezpieczne, a pacjent po zabiegu może szybko wrócić do domu. Zabieg przeprowadzić można w niektórych publicznych klinikach neurochirurgicznych albo w prywatnych (7-12 tys. zł).
Operacje nowymi metodami można wykonać tylko w kilku miejscach w Polsce. Są one refundowane przez NFZ, ale limit zabiegów jest bardzo ograniczony. Gdy się wyczerpie, można zapisać się na operację płatną.
- Centrum Kształcenia i Rehabilitacji, ul. Gąsiorowskiego 12/14, Konstancin-Jeziorna, tel. (0 22) 756 48 09, www.ckir.pl
- Szpital Kliniczny AM, ul. Skłodowskiej 24a, Białystok, tel. (0 85) 746 80 00, www.spskam.bialystok.pl
- Szpital Praski Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej, Warszawa al. Solidarności 67, tel. (0 22) 619-14-75, www.praski.waw.pl
Beata Czuma/ Vita
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
