Przyczyny zachorowań
Choroba jest powodowana przez pierwotniaki z rodzaju Leishmania, małe żyjątka przenoszone przez muchówki. Dotyczy to głównie regionów wschodniej Afryki, Azji południowej (zarówno Daleki, jak i Bliski Wschód) oraz Ameryki Środkowej. Do zakażenia dochodzi zwykle w okresie od wiosny do jesieni. Czas rozwoju pełnoobjawowej leiszmaniozy może być różny, ale zazwyczaj trwa kilka tygodni (rzadziej – nawet kilku lat).
Dwie postaci choroby
Rozróżniamy dwie postaci choroby, różniące się przebiegiem klinicznym. Postać pierwsza – trzewna, tzw. choroba kala-azar lub gorączka dum-dum, charakteryzuje się powiększeniem wątroby i śledziony oraz upośledzeniem funkcjonowania szpiku kostnego. Konsekwencją zajęcia szpiku jest podatność na infekcje – zarówno błahe przeziębienia, jak i rzadkie u zdrowych ludzi choroby, np. zapalenie płuc, gruźlica. W badaniach krwi obwodowej ujawnia się niedokrwistość, spadek liczby krwinek, czerwonych, krwinek białych oraz płytek krwi. Tym objawom towarzyszy gorączka, nadmierne pocenie, wzmożona pigmentacja skóry, obrzęki, krwawienie z dziąseł i nosa. Z czasem chory może znacznie stracić na wadze. Postać trzewna dominuje w: Indiach, Bangladeszu, Brazylii, Sudanie.
Polecamy: Wirusowa gorączka krwotoczna
Postać druga dotyczy przede wszystkim skóry i błon śluzowych. Zmiany mogą przyjmować różnorodny wygląd – od przebarwień i miejscowego stanu zapalnego do owrzodzeń. Zmiany są często nadkażone bakteryjnie, zropiałe, towarzyszy im powiększenie lokalnych grup węzłów chłonnych. Gojenie się przebiega zazwyczaj z pozostawieniem blizn. Proces chorobowy może również przebiegać z uszkodzeniem chrząstek nosa oraz struktur podniebienia.
Profilaktyka i leczenie
Sprawa profilaktyki wygląda podobnie jak w przypadku malarii. Należy osłaniać się przed komarami za pomocą ubrań szczelnie zakrywających skórę, moskitier oraz repelentów odstraszających owady. Część przypadków leiszmaniozy udaje się leczyć lekami przeciwgrzybiczymi lub antymonowymi, część pozostaje niestety oporna na leczenie.
Polecamy: Uwaga na wirusowe zapalenie wątroby typu A
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
