Skóra nie spełnia wyłącznie funkcji estetycznych, ma swoje różne ważne zadania. Jest ważnym narządem, który chroni nas przed szkodliwymi czynnikami, które chciałyby wniknąć do wnętrza naszego organizmu. Oczyszcza organizm z toksyn poprzez pocenie. Chroni też przed zmianami temperatury.
Łuszczyca jest przewlekłą chorobą skóry i jednym z częstszych schorzeń uwarunkowanych genetycznie. Charakteryzuje ją bardzo nasilone łuszczenie się skóry, nie pozostawiające, na szczęście, trwałych zmian.
Kto może zachorować na łuszczycę?
Na łuszczycę chorują osoby z predyspozycjami genetycznymi. Bardzo często łuszczyca występuje rodzinnie. Jeśli dwoje rodziców ma łuszczycę to ryzyko że zachoruje dziecko jest bardzo duże i wynosi nawet 70% ( na 10 dzieci, aż 7 będzie chore). Ciągle poszukiwane są geny odpowiedzialne za zachorowanie na tę chorobę. Przyczyną występowania zmian skórnych w łuszczycy jest produkowanie przez nasz organizm przeciwciał (cząsteczek, które prawidłowo niszczą wirusy i bakterie), a w przypadku łuszczycy uszkadzają komórki skóry (inaczej nazywane keratynocytami)
Polecamy: Kiedy mamy do czynienia z rybią łuską?
Łuski i łuszczyca
Zmiany skórne w łuszczycy są bardzo charakterystyczne, są to okrągławe `placki` z nadmiernym złuszczaniem i rogowaceniem naskórka prowadzącym do powstawania łusek, może im towarzyszyć świąd. Po zdrapaniu łuski uwidacznia się zaczerwieniona skóra i pojawia się sączące krwawienie – są to objawy występujące tylko w łuszczycy. Bardzo charakterystyczne jest zjawisko polegające na wystąpieniu typowych zmian łuszczycowych w miejscu zadrapania zdrowej skóry po około 6-10 dniach. Najczęściej nadmierne złuszczanie się, zaczerwienienie skóry występuje w okolicy kolan, łokci i na skórze owłosionej głowy.
Choroba zajmująca paznokcie, nie musi obejmować skóry i może być jedynym objawem łuszczycy. Paznokcie są wtedy nierówne powgłębiane, kruche, zabarwione na żółto, wzmożone rogowacenie powoduje powstanie żółtawych plam pod płytką paznokcia.
Jeszcze innym rodzajem łuszczycy jest łuszczyca stawowa. Objawy mogą być bardzo podobne jak w reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS), częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Zajęte są stawy dłoni, duże stawy takie jak staw kolanowy, łokciowy; często również stawy kręgosłupa, pomocne jest równoczesne występowanie zmian skórnych. W odróżnieniu od reumatoidalnego zapalenia stawów, bolesność stawów jest niesymetryczna, np. bardziej dokuczają stawy po stronie prawej; w RZS bolesność i zniekształcenie stawów jest takie samo po obu stronach.
Co robić żeby zmian skórnych było jak najmniej?
U większości chorych osób zmiany skórne ustępują lub w znacznym stopniu się zmniejszają w lecie pod wpływem promieni słonecznych, jednak zdarza się, że u niektórych słońce powoduje nasilenie zmian, głównie na twarzy i dłoniach.
Najczęściej w leczeniu łuszczycy wystarcza stosowanie leczenia zewnętrznego, miejscowego. Pierwszym etapem leczenia jest złuszczanie i usuwanie łusek. W tym celu stosuje się maści zawierające stężony kwas salicylowy (nie można stosować tego rodzaju maści na duże powierzchnie skóry, ponieważ może prowadzić to do zatrucia organizmu). Poza kwasem salicylowym używane są też inne substancje, np. antralina którą smaruje się zmienioną skórę, a następnie po 10-30 minutach zmywa się natłuszczając zmieniony obszar.
Poza preparatami złuszczającymi w walce z łuszczycą pomocne są działające przeciwzapalnie glikokortykosteroidy. Można je stosować wyłącznie na niewielkie zmiany skórne i tylko przez krótki czas. Długotrwałe stosowanie sterydów powoduje , że nawroty choroby są częstsze, dłuższe i trudniejsze w leczeniu. Należy unikać stosowania ich w obrębie twarzy. Czasami używane są także preparaty wit D, a przy łącznym stosowaniu ich razem z naświetlaniami promieniowaniem UVA, pozwala to na zmniejszenie ilości promieniowania, które w większej ilości może mieć niekorzystne skutki. Często zmiany powstają po anginie i innych infekcjach, dlatego warto unikać zakażeń wirusami i bakteriami. Udowodniono również że stres może wpływać na występowanie zmian skórnych w łuszczycy.
Niektóre leki powodują nasilenie zmian skórnych np. leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego i choroby wieńcowej.
Osoby chorujące na łuszczycę nie mogą być honorowymi dawcami krwi, ponieważ przeciwciała obecne we krwi dawcy spowodują łuszczycowe zmiany skórne u osoby, która taką krew otrzyma.
Łuszczyca jest częstą chorobą, która dokucza około 2% populacji. Chorując na nią warto wiedzieć czego unikać, aby móc pokazywać jak najczęściej zdrową i zadbaną skórę.
Zobacz też: Jak odróżnić łojotokowe zapalenie skóry od łuszczycy?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
