Na czym polega nefrostomia przezskórna?

Charakterystyczne dla stwardnienia rozsianego jest występowanie tzw. rzutów choroby. Warto wiedzieć jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę./fot. Fotolia
Nefrostomia przezskórna jest zabiegiem mającym na celu zapewnienie odpływu moczu. Stosuje się ją, gdy u pacjenta dochodzi do zaburzeń w odpływie moczu z nerki do moczowodu i dalej do pęcherza moczowego. Taka sytuacja może mieć miejsce na przykład w przebiegu kamicy moczowej czy guza układu moczowego.
/ 29.01.2012 20:18
Charakterystyczne dla stwardnienia rozsianego jest występowanie tzw. rzutów choroby. Warto wiedzieć jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę./fot. Fotolia

Kiedy wykonuje się nefrotomię przezskórną?

Nefrostomia przezskórna polega na nakłuciu nerki przez powłoki skórne. Może być narzędziem do diagnostyki patologii w obrębie układu moczowego lub być metodą leczniczą. Najczęściej stosowana jest w grupie pacjentów z wodonerczem, ale również w przypadku drenażu torbieli czy ropnia nerki.

Wodonercze ma miejsce, gdy nerka wytwarza mocz w prawidłowej ilości, ale na drodze odpływu moczu znajduje się przeszkoda, na przykład guz, kamień moczowy, polip bądź masa uciskająca drogi moczowe z zewnątrz. W takiej sytuacji mocz nie może odpłynąć moczowodem do pęcherza moczowego. Zalega w nerce, stopniowo niszczy jej strukturę i upośledza funkcje. W celu zachowania prawidłowego funkcjonowania nerki należy szybko usunąć przeszkodę w odpływie moczu bądź zapewnić odpływ inną drogą. To drugie rozwiązanie zapewnia nefrostomia przezskórna.

Metoda ta bywa również stosowana do opróżniania patologicznych zbiorników w obrębie nerki, takich jak ropnie czy torbiele. Tą drogą można też podawać leki bezpośrednio do układu moczowego – najczęściej są to antybiotyki.

Warto wiedzieć: Jakie leczenie na nietrzymanie moczu?

Jak wykonuje się nefrostomię przezskórną?

Zabieg ten wykonywany jest przez urologa w warunkach septycznych, po to, aby nie doszło do zakażenia. W pierwszym etapie należy uwidocznić narząd w badaniach obrazowych, podobnie jak w przypadku biopsji narządów (np. tarczycy, wątroby, nerki). Do obrazowania nerki stosuje się RTG, a także – coraz częściej – USG. Warto podkreślić, że nakłucie nerki i wprowadzenie drenu odbywa się po odnalezieniu w odpowiednich projekcjach układu kielichowo-miedniczkowego nerki (miąższ nerki pozostaje nienakłuwany). Układ kielichowo-miedniczkowy jest przejściem od miąższu nerki do moczowodu. Mocz, wytwarzany przez miąższ nerki, jest zbierany w kielichach i odprowadzany do miedniczki, a stąd do moczowodu i pęcherza moczowego. Z tego względu ważna jest ocena anatomii, aby podczas nakłucia nie uszkodzić miąższu narządu, naczyń czy narządów sąsiednich.

Zabieg ten przypomina trepanobiopsję – odbywa się on w znieczuleniu miejscowym, a pacjent leży na boku lub brzuchu tak, aby odsłonić nakłuwany narząd. Wprowadzenie igły przez powłoki skórne do miedniczki nerkowej jest wyznaczeniem trajektorii, po której zostanie wprowadzony specjalny dren nefrostomijny. Dren jest dość miękki i po wprowadzeniu do wnętrza nerki powinien zawinąć się w charakterystyczną pętelkę, często opisywaną w literaturze anglosaskiej jako „świński ogonek” (ang. pig tail). Taka konstrukcja cewnika ma za zadanie utrzymanie drenu we wnętrzu układu kielichowo-miedniczkowego nerki przez dłuższy czas i chroni przed jego samoistnym wysunięciem się.

Kiedy usuwa się nefrostomię?

Nefrostomia jest usuwana w momencie, kiedy przestaje pełnić swoje zadanie, czyli zapewniony jest odpływ moczu. W niektórych sytuacjach klinicznych może być założona na stałe.

Polecamy: Guz pęcherza moczowego - jakie są skuteczne metody terapii?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA