Niedosłuch przewodzeniowy to zaburzenie transmisji (przewodzenia) dźwięku z środowiska zewnętrznego do ucha wewnętrznego (ślimaka). Może on być związany ze zmiany lub ciałami obcymi w obrębie ucha zewnętrznego lub środkowego. U osób w starszym wieku najczęstszymi przyczynami wystąpienia niedosłuchu są nadmiar woskowiny, otwór w błonie bębenkowej oraz płyn ropny w jamie bębenkowej.
Problemy ze słuchem
Na świecie około 500 milionów osób doświadcza problemów ze słuchem. Dotyczą one najczęściej osób w podeszłym wieku, którzy zdają się nie zdawać sobie sprawy, że rozpoczynając leczenie odpowiednio wcześnie można temu zaradzić. Tymczasem, wraz z rozwojem schorzenia, coraz trudniej doprowadzić do odzyskania pełnej zdolności słyszenia.
Niedosłuch przewodzeniowy powstaje na skutek zmian chorobowych lub ciał obcych zlokalizowanych w przewodzie słuchowym zewnętrznym lub uchu środkowym. Wśród przyczyn, które doprowadzają do jego powstania należy wymienić: wysiękowe zapalenie ucha środkowego, perforację błony bębenkowej czy zatkanie ucha przez czop woskowinowy (tak zwany cerumen).
Polecamy: Szumy uszne, czyli prawda o słuchawkach
Jak się objawia niedosłuch?
Chorzy z niedosłuchem przewodzeniowym skarżą się przede wszystkim pogorszenie słyszenia, szczególnie w zakresie niskich dźwięków. Doskonale rozumieją oni mowę w hałasie oraz nie mają problemów z rozmowami telefonicznymi. Niedosłuchowi towarzyszą często dokuczliwe szumy uszne oraz sporadycznie wycieki z ucha (w przebiegu przewlekłego zapalenia ucha środkowego). Wraz z rozwojem niedosłuchu zaczynają zanikać dźwięki, osoba chora prosi rozmówców o powtarzanie wypowiadanych słów oraz nastawia głośność radio czy telewizora na coraz wyższy poziom.
Jakie badania?
Diagnostyka ubytków słuchu obejmuje zebranie wywiadu przez lekarza, badanie przedmiotowe oraz badania audiologiczne. Na podstawie wyników audiometrii tonalnej oraz audiometrii mowy laryngolog oceni stan narządu słuchu oraz postawi prawidłowe rozpoznanie. Podstawowe badanie słuchu trwa około 10 minut i jest całkowicie bezbolesne. Zwykle polega ono na potwierdzaniu słyszalności dźwięku poprzez naciśnięcie przycisku w chwili, gdy usłyszymy sygnał.
Niektóre typy niedosłuchu przewodzeniowego mogą być uleczalne (między innymi przez płukanie ucha, leczenie operacyjne lub farmakologiczne). Niestety, istnieje grupa trwałych i nieuleczalnych przewodzeniowych ubytków słuchu. Zaleca się wtedy zastosowanie aparatów słuchowych lub implantów ślimakowych.
Czytaj też: Niedosłuch – kiedy można mu zaradzić?
Jeśli zaobserwujesz, że Twoja zdolność słyszenia ulega pogorszeniu, natychmiast zgłoś się do lekarza specjalisty. Wczesne rozpoczęcie leczenia pomoże Ci zachować perfekcyjny słuch na dłużej.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
