Inicjatorem i organizatorem konferencji była Narodowa Organizacja Pacjentów (NPO) w Bułgarii we współpracy z Europejskim Forum Pacjentów (EPF). Wydarzenie zostało objęte patronatem bułgarskiej minister zdrowia Desislavy Atanasovej i posła do Parlamentu Europejskiego Andreya Kovatcheva.
Głównym celem konferencji było nawiązanie współpracy między pacjentami i politykami, określenie potrzeb i wskazanie luk w narodowych systemach zdrowia, w oparciu o doświadczenia pacjentów i najlepsze praktyki.
Przedstawiciele sektora zdrowia w UE i krajach Europy Środkowo-Wschodniej podkreślili znaczenie współpracy z organizacjami pacjenckimi w procesach tworzenia polityki zdrowotnej.
Dr Stanimir Hasardzhiev, Przewodniczący NPO, przedstawił rezultaty wstępnego badania standardów i jakości polityki zdrowotnej przeprowadzonego z przedstawicielami 15 organizacji pacjenckich z regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Zaprezentowano film z udziałem pacjentów z wybranych krajów regionu, którzy dzielili się spostrzeżeniami z codziennego życia w kontekście funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej.
W dalszej części konferencji przedstawiciele krajów regionu i instytucji UE podsuwali rozwiązania poprawy funkcjonowania systemu zdrowia i stopniowego znoszenia nierówności w dostępie do świadczeń. Omawiali funkcjonowanie systemu w UE i zaangażowanie pacjentów w jego tworzenie. Grażyna Rogala-Pawelczyk, Prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych przedstawiła historię, zasady i perspektywy współpracy samorządu pielęgniarek i położnych z organizacjami pacjenckimi.
Drugiego dnia konferencji uczestnicy brali udział w trzech spotkaniach warsztatowych, zastanawiając się, w jaki sposób strategie zdrowotne UE odpowiadają na potrzeby pacjentów, jakie kroki trzeba podjąć, by ograniczyć nierówności w nowych państwach członkowskich UE i państwach kandydujących do członkostwa, a także jakie możliwości mają pacjenci, by ich głos był brany pod uwagę w procesie tworzenia polityki zdrowotnej.
Na koniec przyjęto Rezolucję Pacjentów, której celem jest stworzenie, a następnie wdrożenie spójnej i efektywnej kosztowo strategii dla nowych państw członkowskich UE i państw-kandydatów, by jednolicie i skutecznie przedstawiać kwestię nierówności w dostępie do świadczeń zdrowotnych.
Zobacz także: Międzynarodowy Dzień Pielęgniarki i Położnej - pielęgniarki i położne o sobie
Treść Rezolucji Pacjentów „Decydenci polityczni i pacjenci, czyli wspólnie na rzecz zmian“ z dnia 21 września 2012 r.
Uczestnicy Pierwszej Konferencji na temat Nierówności Zdrowotnych w Nowych Krajach Członkowskich UE„Decydenci polityczni i pacjenci, czyli wspólnie na rzecz zmian“,
uznając, że opieka zdrowotna jest kwestią priorytetową dla obywateli państw członkowskich UE jak również państw kandydujących;
przypominając, że dobrobyt obywateli jest jednym z podstawowych celów Unii wyrażonych w Traktacie; oraz że ograniczenie nierówności zdrowotnych stanowi jeden z głównych elementów strategii zdrowotnej UE „Razem na rzecz zdrowia“ oraz jeden z podstawowych warunków osiągnięcia celu, jakim jest „wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu” określony w strategii Europa 2020;
potwierdzając nasze przywiązanie do wspólnych europejskich wartości takich jak powszechność, dostęp do wysokiej jakości opieki, sprawiedliwość oraz solidarność;
podkreślając pozytywne skutki gospodarcze inwestycji zdrowotnych;
wyrażając zaniepokojenie rosnącymi różnicami w dostępie do opieki zdrowotnej i jej jakości w państwach członkowskich UE;
uznając, że decydenci polityczni na szczeblu krajowym i unijnym podejmują zdecydowane wysiłki zmierzające do rozwiązania tego problemu;
podkreślając, że koszt nie powinien być głównym kryterium oceny strategii reformujących systemy opieki zdrowotnej, nawet w czasach kryzysu gospodarczego. Podstawowym celem takich strategii musi być poprawa kondycji zdrowotnej i jakości życia obywateli UE, w tym osób szczególnie narażonych lub cierpiących na choroby przewlekłe.
Przypominając Konkluzje Rady z 2010 r. wzywające do wdrożenia innowacyjnych modeli opieki nad osobami przewlekle chorymi obejmujących sposoby zmniejszania nierówności zdrowotnych i zwiększenia dostępu [do opieki];
uznając, że choroby przewlekłe są często bezpośrednią przyczyną nierówności zdrowotnych wśród pacjentów i ich rodzin, z uwagi na zależność częstotliwości ich występowania od terminowego dostępu do bezpiecznej, wysokiej jakości opieki zdrowotnej oraz usług wsparcia; prowadzą do częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy oraz wynikającej z niej utraty zarobków i zagrożenia ubóstwem; generują koszty bezpośrednie i pośrednie; a także są źródłem dyskryminacji społecznej i stygmatyzacji.
Uznając potrzebę zwiększenia wydolności systemów opieki zdrowotnej w nowych państwach członkowskich;
przyznając, że promocja ochrony zdrowia, profilaktyka oraz ukierunkowane na pacjenta leczenie i monitorowanie przebiegu choroby przewlekłej tworzą holistyczne kontinuum, w ramach którego skuteczna profilaktyka i promocja ochrony zdrowia może uwolnić środki potrzebne do świadczenia usług zdrowotnych, podczas gdy inwestycje w leczenie i monitorowanie przebiegu choroby mogą zmniejszyć obciążenie chorobą, zwiększyć produktywność społeczną i zoptymalizować wykorzystanie zasobów systemu opieki zdrowotnej.
Polecamy: Nagroda im. Św. Kamila dla Marianny Danielewskiej
Uznając, że dostęp do odpowiednio wczesnej diagnostyki i leczenia ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia właściwych efektów leczenia i wysokiej jakości życia pacjentów oraz zapobiegania pogorszeniu stanu zdrowia i wystąpieniu powikłań, które wymagają skomplikowanych interwencji medycznych obciążających zarówno pacjenta jak i system opieki zdrowotnej.
Uznając, że prawidłowo leczeni pacjenci, którzy mają dostęp do odpowiedniego wsparcia, są w stanie dłużej prowadzić aktywne życie społeczne i kontynuować pracę zarobkową, tym samym zmniejszając ciężar, jaki choroba stanowi dla ich rodzin i generując korzyści gospodarcze i ogólne korzyści społeczne.
Uznając, że ukierunkowanie na pacjenta jest kluczowym elementem wysokiej jakości opieki zdrowotnej, która jest wyraźnie efektywna kosztowo, co prowadzi do zmniejszenia liczby możliwych do uniknięcia hospitalizacji, skuteczniejszego przydziału środków, poprawy doświadczeń pacjentów oraz zwiększenia zaangażowania, poziomu motywacji i roli pacjentów w przebiegu leczenia.
Uznając, że pacjenci posiadają unikalną wiedzę opartą na doświadczeniu, która nie jest obecnie wykorzystywana w wystarczającym stopniu jako źródło informacji użytecznych dla poprawy systemu opieki zdrowotnej, a która mogłaby umożliwić określenie braków i niezaspokojonych potrzeb oraz opracowanie rozwiązań, dzięki którym świadczenia będą skuteczniej trafiały do potrzebujących ich pacjentów a cały system będzie efektywniejszy kosztowo;
uznając, że aby pacjenci i obywatele stali się „współtwórcami“ zdrowia, należy zwiększyć ich świadomość zdrowotną poprzez, między innymi, poprawę kompetencji zdrowotnych, dostarczanie rzetelnych informacji oraz wdrażanie ukierunkowanych na pacjenta modeli opieki;
uznając, że nierówności zdrowotne wpływają w różnym stopniu na kobiety i mężczyzn w określonych populacjach i określonych grupach wiekowych, a płeć, wiek i status społeczno‑ekonomiczny są czynnikami decydującymi;
uznając różnice kulturowe w poszczególnych regionach Europy oraz ich wpływ na nierówności zdrowotne;
Warto wiedzieć: Panel dyskusyjny „Czy to, co niemożliwe dziś, stanie się możliwe? – innowacje w leczeniu nowotworów”
APELUJĄ do państw członkowskich UE, aby, we współpracy z Instytucjami UE i interesariuszami:
- Uznały ograniczanie nierówności zdrowotnych w nowych państwach członkowskich i państwach kandydujących za priorytet polityczny na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym;
- wdrożyły istniejące zobowiązania i strategie dotyczące nierówności zdrowotnych podejmowane na wysokim szczeblu;
- upewniły się, że reformy systemu opieki zdrowotnej oparte są na fundamentalnych zasadach takich jak zasada równego dostępu, solidarności, włączenia społecznego, wysokiej jakości opieki oraz ukierunkowania na pacjenta;
- wspierały kompleksowe podejście do nierówności zdrowotnych, w tym zwiększenie inwestycji zdrowotnych, optymalizację efektywności i skuteczności oraz poprawę innowacyjności we wszystkich jej postaciach;
- zachęcały do prowadzenia szeroko zakrojonej debaty na temat dostępu do leków i metod leczenia w oparciu potrzeby pacjentów;
- zadbały o perspektywiczne spojrzenie na nierówności zdrowotne, w ramach którego promocja zdrowia, profilaktyka i ukierunkowane na pacjenta leczenie i monitorowanie przebiegu choroby widziane są całościowo;
- dokonały klasyfikacji i dotarły do grup szczególnie wrażliwych, które faktycznie dotykają nierówności zdrowotnych;
- ustanowiły mechanizmy możliwości zwalczania nierówności zdrowotnych, poprawiły jakość świadczeń opieki zdrowotnej oraz rozważyły konkretne strategie zwiększenia dostępu do leczenia i leków;
- promowały i wspierały strategie ściślejszej współpracy, solidarności i spójnych działań podejmowanych przez odpowiednich interesariuszy – decydentów politycznych, świadczeniodawców, powiązane sektory gospodarki i organizacje społeczeństwa obywatelskiego – w celu podjęcia wspólnego wysiłku zmierzania się z wyzwaniem nierówności zdrowotnych;
- przygotowały pacjentów i pozostałych obywateli do roli partnerów w dialogu na temat zdrowia i integralnych elementów systemu ochrony zdrowia, poprzez, między innymi, strategie udostępniania rzetelnych informacji oraz poszerzania kompetencji zdrowotnych i wdrażanie ukierunkowanych na pacjenta modeli opieki;
- uznały istotną rolę organizacji pacjenckich oraz aktywnie włączyły pacjentów i ich organizacje w opracowywanie polityki zdrowotnej oraz inicjatywy realizowane na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym przy wsparciu odpowiednich mechanizmów instytucjonalnych, strukturalnych i finansowych;
- podkreślały rolę personelu medycznego i specjalistów ochrony zdrowia w niwelowaniu nierówności zdrowotnych i zajęły się problemem masowej migracji pracowników służby zdrowia;
- aktywnie promowały europejską współpracę poprzez wskazywanie i wymianę dobrych praktyk w celu poprawy jakości opieki zdrowotnej, wdrażanie ukierunkowanych na pacjenta strategii leczenia i monitorowania przebiegu chorób przewlekłych oraz ułatwienie dostępu pacjentów do leczenia mieszczącego się w granicach ich możliwości finansowych;
- zachęcały i ułatwiały korzystanie z odpowiednich unijnych programów finansowania w celu przeprowadzenia projektów bezpośrednio lub pośrednio dotyczących nierówności zdrowotnych (Europejskie Partnerstwo Innowacji na rzecz Aktywnego i Zdrowego Starzenia się, Horyzont 2020, Program „Zdrowie na rzecz wzrostu gospodarczego” i inne);
- zapewniły priorytetowe potraktowanie problemu nierówności zdrowotnych w ramach Funduszy Strukturalnych w kolejnym okresie programowania oraz dostęp państw członkowskich i społeczeństwa obywatelskiego do budowania odpowiedniego potencjału i infrastruktury technicznej;
- zobowiązały się do gromadzenia i wykorzystywania informacji uzyskanych od pacjentów na temat nierówności zdrowotnych, które zostanie rozpoczęte po zakończeniu niniejszej konferencji.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
