Osłabienie libido jest problemem, który częściej dotyka kobiety. Coraz więcej się o nim mówi, bada, dokonuje wielorakich analiz, ukierunkowując się na odnalezienie panaceum na te, jeszcze tajemnicze, zaburzenia. Powoli jednak zaczynamy dostrzegać, że aspekt seksualności odzwierciedla się także w naszym zdrowiu.
Rola satysfakcji seksualnej i osiągania zenitu przyjemności, stanowią element wpływający na dobrostan zarówno psychiczny jak i fizyczny.
HSDD – Hypoactive Sexual Desire Disorder – zespół obniżonego popędu płciowego, hipoaktywne zaburzenie pożądania – to jedna z kobiecych dysfunkcji seksualnych, stanowiąca na podstawie Klasyfikacji DSM-IV osobną jednostkę chorobową. Zespół ten może występować u kobiet w różnym wieku i mieć szeroką gamę przyczyn. Nie tylko związanych z innymi zaburzeniami psychoseksualnymi, ale i czynnikami społecznymi, kulturowymi, religijnymi, psychologicznymi czy wreszcie chorobowymi lub spowodowanymi leczeniem (leki stosowane w nadciśnieniu, przeciwdepresyjne, antykoncepcyjne).
Choroby, które często są odpowiedzialne za osłabienie popędu płciowego, to dobrze nam znane zaburzenia somatyczne – cukrzyca, nadciśnienie, choroba wieńcowa, toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów i inne. Mogą być to również banalne przyczyny, brane na „chłopski rozum” – infekcje układu moczowo-płciowego, wady narządów płciowych, urazy krocza, problemy naczyniowe w obrębie miednicy mniejszej, a także zmiany zanikowe pochwy, charakterystyczne dla kobiet w okresie menopauzalnym. Na zdrowie seksualne mają też wpływ zaburzenia nastroju, takie jak depresja i dystymia. W chorobach tych osłabione libido i brak zainteresowań tematyką seksualną jest jednym z kryteriów diagnostycznych.
HSDD to utrzymujący się brak zainteresowań i pragnień seksualnych. Kobieta nie miewa fantazji seksualnych i nie podejmuje żadnych aktywności w tym zakresie. Towarzyszy temu ogólne złe samopoczucie i utrudnienia w relacjach interpersonalnych. Deficytów w libido nie tłumaczą choroby współistniejące i leczenie. Kobiety często odczuwają wymieszanie obniżonego nastroju, spadku libido, utraty wcześniej odczuwanej przyjemności z aktywności seksualnej. Jedna na dziesięć kobiet zgłasza problem w tej materii.
Istnieją trzy typy HSDD:
- trwający całe życie lub uogólniony – występuje niskie pożądanie lub wcale go nie ma i nie było (ani z partnerem, ani na drodze masturbacji)
- nabyty sytuacyjny – w przeszłości występował pociąg seksualny do obecnego partnera, a teraz jest brak zainteresowania; ale jest chęć stymulacji seksualnej (samotnej lub z kimś innym niż obecny partner)
- nabyty uogólniony – kiedyś występowało zainteresowanie partnerem i aktywnością seksualną, a teraz go nie ma – ani w pojedynkę, ani z osobą inną niż partner
Diagnostyka zespołu obniżonego popędu płciowego jest tak szeroka jak wachlarz czynników przyczynowych osłabienia libido. Lekarz bierze pod uwagę m.in. wiem, religię, kulturę, związek, problemy seksualne partnera, choroby somatyczne i ich leczenie. Ważne jest także zastanowienie się i określenie początku pojawienia się zaburzeń popędu. Być może uda się też wyznaczyć czynnik sprawczy wygaszenia libido, co jest szalenie ważne w podjęciu odpowiednich metod terapeutycznych.
Dla ułatwienia szybkiego rozpoznania HSDD stworzono Kwestionariusz Skryningowy. Jest to test złożony z pięciu pytań, na które odpowiedź to „tak” lub „nie”:
1. Czy w przeszłości poziom odczuwanego przez Panią pożądania/zainteresowania seksualnego był Pani zdaniem prawidłowy i satysfakcjonujący?
2. Czy zauważyła Pani u siebie obniżenie poziomu pożądania/zainteresowania seksualnego?
3. Czy niepokoi Panią obniżony poziom pożądania/zainteresowania seksualnego?
4. Czy chciałaby Pani, aby poziom odczuwanego przez Panią pożądania/zainteresowania seksualnego był wyższy?
* Wystarczy jedna odpowiedź przecząca by zanegować HSDD u kobiety.
5. Proszę wskazać, który z poniższych czynników w Pani opinii, mógł się przyczynić do obniżenia poziomu pożądania/zainteresowania seksualnego:
- obecnie przyjmowane leki, alkohol lub inne używki
- ciąża, niedawny poród, objawy menopauzy
- inne dolegliwości intymne (ból, obniżone odczuwanie podniecenia płciowego lub orgazmu)
- problemy seksualne partnera
- rozczarowanie związkiem lub partnerem
- stres lub zmęczenie
Odpowiedź przecząca w każdym przypadku, kwalifikuje kobietę do rozpoznania uogólnionej, nabytej postaci HSDD.
Leczenie HSDD jest trudne i długotrwałe. Stanowi je połączenie metod farmakologicznych (terapia hormonalna) z psychoterapią. Istotna jest też skuteczna walka z przyczynami chorobowymi osłabionego libido, a więc skrupulatna terapia np. nadciśnienia, cukrzycy oraz analiza i ewentualna modyfikacja ich leczenia.
Inne artykuły poświęcone obniżonemu libido:
- Dlaczego nie czujesz popędu? (tutaj)
- Zabójcy popędu seksualnego (tutaj)
- Oziębłość seksualna – jak z nią walczyć? (tutaj)
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
