Czynniki klasyfikujące defekt zwany odstającymi uszami
Jak ocenić, czy uszy są odstające? Jeżeli odległość między koniuszkiem małżowiny usznej a kością czaszki wynosi 2 cm lub więcej, to uważa się, że uszy są odstające. Warto pamiętać, że to ocena względna. U pacjenta z dużą głową a małymi uszami odstająca małżowina uszna może nie być bardzo widoczna. O tym, jaki jest kształt małżowiny, decyduje jej szkielet chrzęstny. Najczęstszą przyczyną odstających uszu jest nieprawidłowo wykształcona grobelka. Jest to wypukły, środkowy fragment ucha, tak zwana wewnętrzna krawędź, za którą małżowina zagina się w kierunku głowy. Może zdarzyć się również, że grobelka jest wykształcona prawidłowo, ale małżowiny uszne są większe niż zwykle.
Kiedy wykonuje się operację małżowin usznych?
Wskazaniem do plastyki są oczekiwania pacjenta, polepszenie jakości życia, zwłaszcza w sferze akceptacji społecznej. Jeżeli pacjent ma odstające uszy, ale nie odczuwa z tego powodu dyskomfortu, nie ma potrzeby poddawania się operacji. Odstające małżowiny uszne nie wpływają na ocenę natężenia czy lokalizacji dźwięków.
Warunki przeprowadzania operacji korekcyjnej
Operacji plastycznych uszu nie przeprowadza się w czasie wzrostu chrząstki. U dzieci ucho rośnie intensywnie do 12 roku życia. Ocenia się jednak, że około 80-90% docelowej wielkości ucho osiąga w wieku około 7 lat. Jednocześnie jest to wiek wczesnoszkolny. Operacja przed pójściem do szkoły może uchronić dziecko przed trudnościami adaptacyjnymi wśród rówieśników.
Zabiegowi plastyki najlepiej jest poddać się w porze wiosennej lub jesiennej. Jest to podyktowane ryzykiem odmrożenia uszu zimą, gdyż po zabiegu małżowina uszna jest tymczasowo pozbawiona czucia. Z kolei latem wzrasta potliwość skóry, co może mieć wpływ na gojenie się rany pooperacyjnej. Operację małżowin usznych wykonuje się w znieczuleniu ogólnym, gdyż nie wszystkie dzieci podczas zabiegu są w stanie współpracować z lekarzem. U dorosłych taką plastykę można wykonać w znieczuleniu miejscowym.
Metody korekcji małżowiny usznej
Jedną z najbezpieczniejszych metod chirurgicznych jest modelowanie grobelki za pomocą wewnętrznych, podskórnych trwałych szwów. Z tyłu za uchem przecina się skórę i zakłada szwy, które następnie zaszywa się. Metoda ta w niewielkim stopniu ingeruje w chrząstkę ucha. Drugim sposobem jest usunięcie fragmentu chrząstki i założenie szwów tak, aby skóra prawidłowo załamywała się. Zabiegi te można łączyć ze zmniejszeniem powierzchni płatków. Warto pamiętać, że przez dwa tygodnie po zabiegu powinno się stosować specjalną opaskę okalającą uszy. Jej funkcją jest ochrona uszu przed urazem i przerwaniem założonych szwów. Przez kolejne dwa tygodnie opaskę zakłada się tylko na noc, aby nie uszkodzić uszu we śnie i nie zagniatać małżowin.
Polecamy również: Aby uszy były piękne, czyli otoplastyka
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
