Aż 3/4 Polaków nie wie, czym są choroby autoimmunologiczne. Pozostałe osoby prawidłowo wskazały definicję, że są to choroby przewlekłe, gdzie układ immunologiczny atakuje własne komórki i tkanki powodując nieodwracalne zmiany w organizmie.
Do grupy chorób autoimmunologicznych najczęściej prawidłowo zaliczano wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz łuszczycę. Zdecydowanie rzadziej respondenci wskazywali na inne choroby z tej grupy, m.in.: na chorobę Leśniowskiego-Crohna czy reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). Jedna trzecia badanych błędnie zaliczała do chorób autoimmunologicznych nowotwory (30%) lub astmę (25%). Co drugi ankietowany był zdania, że osoba chora przewlekle jest pozbawiona szans na całkowite wyleczenie. Odmiennego zdania było 43% badanych.
Dane te wskazują, że wiedza Polaków o chorobach autoimmunologicznych jest niepełna i wymaga usystematyzowania.
Łuszczyca jest Polakom znana, ale...
Mimo że 91% społeczeństwa zadeklarowało wiedzę na temat łuszczycy, to 1/4 błędnie uznała ją za zaraźliwą. Widoczne zmiany skórne oraz łuszczenie się skóry na głowie, twarzy czy dłoniach, a więc w miejscach, których zwykle nie zakrywa ubranie, utrudniają chorym funkcjonowanie w społeczeństwie.
Respondenci zapytani o to, do jakich publicznych usług chorzy na łuszczycę mogą mieć utrudniony dostęp, najczęściej wskazywali na: baseny (52,1%), usługi fryzjerskie (52%) i kosmetyczne (50%). 28% badanych uznała, że choroba może utrudniać pracę zawodową.
Zewnętrzne objawy choroby oraz funkcjonujący w społeczeństwie mit jej zaraźliwości powodują, że chorzy czują się często dyskryminowani i osamotnieni.
Ponad jedna trzecia Polaków uważa, że z powodu łuszczycy osoby nią dotknięte mogą odczuwać takie negatywne emocje jak: wstyd, brak zrozumienia, odrzucenie, strach. Badani okazali dużą empatię względem problemów osób chorych na łuszczycę, wskazując na konieczność wsparcia tej grupy osób. Ankietowani uważają, że osobom chorym na łuszczycę potrzebny jest przede wszystkim lepszy dostęp do możliwości leczenia (49,2%) oraz akceptacja i zrozumienie ze strony społeczeństwa (38,6%).
Polacy o nieswoistych chorobach zapalnych jelita
Nieswoiste zapalenia jelita to grupa przewlekłych chorób autoimmunologicznych, do których zaliczamy m.in. chorobę Leśniowskiego-Crohna (ChL-C) oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG).
O tej pierwszej słyszało zaledwie 12% badanych, częściej wskazywane było wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Z takim terminem zetknął się częściej niż co drugi badany (57%).
Szacuje się, że w Polsce na chorobę Leśniowskiego-Crohna cierpi od 10 do 15 tys. osób, natomiast z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego zmaga się od 35 do 40 tys. chorych.
Na ChL-C chorują ludzie w każdym wieku, bez względu na płeć. Tak też odpowiedziało 60% badanych. Jednak najczęściej diagnozuje się ją u nastolatków oraz osób pomiędzy 15 a 35 rokiem życia, czyli będących w pełni aktywności życiowej i gotowych do pracy zawodowej. Zaledwie 3% respondentów wskazało na tę właśnie grupę jako najbardziej narażoną na wystąpienie pierwszych symptomów choroby. Ponad połowa badanych wiedziała, jakie są najczęstsze objawy ChL-C. Prawie 47% badanych wskazało na biegunkę jako charakterystyczny i częsty objaw tej choroby. Kolejnymi wymienionymi objawami były bóle brzucha (21%) oraz krwawienia z odbytu (18,6%).
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) to przewlekła choroba zapalna jelita, która powoduje powstawanie owrzodzeń w obrębie okrężnicy i może prowadzić do zagrażających życiu powikłań. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest zwykle diagnozowane u osób pomiędzy 30 a 40 rokiem życia.
Tylko 1,5% badanych kojarzyło tę chorobę z młodymi ludźmi. O tym, że może ona wystąpić w każdym wieku, wiedziało 55% respondentów. Pacjenci mogą odczuwać cały szereg objawów w zależności od rozległości i stopnia nasilenia stanu zapalnego. Charakterystyczne objawy choroby to: biegunka, krwawienie z odbytu oraz bóle brzucha. Respondenci WZJG kojarzą głównie z krwawieniami (42,7%). Co piąty pytany wskazywał na częste biegunki (19%).
Nieswoiste choroby zapalne jelita, ze względu na swój przebieg i postrzegane jako wstydliwe objawy, utrudniają chorym codzienne funkcjonowanie oraz negatywnie wpływają na ich zdolność do pracy. Zły stan zdrowia, spowodowany niewłaściwym leczeniem, jak i brak zrozumienia ze strony społeczeństwa, a także ograniczony dostęp do miejskich toalet, to w opinii badanych główne problemy utrudniające osobom cierpiącym na NZJ funkcjonowanie w społeczeństwie.
W opinii ponad połowy badanych (64%) osoby cierpiące na choroby autoimmunologiczne mogą z powodu swoich dolegliwości być narażone na trudności występujące zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Mimo to na negatywny wpływ tych chorób na wykonywaną pracę wskazało jedynie 15% osób, a niewiele więcej uznało, że mogą one niekorzystnie odbijać się także na życiu prywatnym.
Jak pokazują wyniki badania, wiedza Polaków na temat chorób autoimmunologicznych, a w szczególności nieswoistych zapaleń jelita, jest niewielka. W przypadku łuszczycy badanie odsłania problem funkcjonującego wciąż w polskim społeczeństwie błędnego przekonania o zaraźliwości tego schorzenia. Z tego powodu należy pogłębiać społeczną świadomość na temat tej grupy chorób i uwrażliwiać na problemy osób cierpiących na te schorzenia.
Badanie „Polacy o chorobach autoimmunologicznych” zostało zrealizowane przez Instytut Badawczy Homo Homini w maju 2013 r. na zlecenie AbbVie Polska. Badanie przeprowadzono na próbie 1371 dorosłych Polaków. Wszystkie grafiki użyte w materiale prasowym pochodzą z badania.
Zobacz też: Zwyrodnienie stawów – objawy i leczenie (wywiad)
Źródło: materiały prasowe ComPress/mn
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
