Sepsa (inaczej posocznica) to zespół objawów związanych z gwałtowną reakcją organizmu na zakażenie. Jej symptomy (silne osłabienie, gorączka, utrata przytomności) są intensywne i trudne do opanowania. Leczenie w głównej mierze opiera się na stosowaniu antybiotyków. Za większość przypadków sepsy wśród młodych osób najczęściej odpowiedzialne są meningokoki (sepsa meningokokowa dominuje wiosną). Tego typu zakażanie najniebezpieczniejsze jest dla noworodków. Co jeszcze powinnaś wiedzieć o sepsie?
Co to jest sepsa
Sepsa to rodzaj wyjątkowo intensywnej reakcji organizmu na zakażanie. Pojawia się, gdy zarazkom udaje się przełamać barierę obronną i stan zapalny niczym pożar zaczyna szerzyć się w całym ciele. W niektórych przypadkach zarazki przedostają się do krwi i z nią do każdego organu. Taka sytuacja w ekspresowym tempie może doprowadzić do niewydolności wielonarządowej i śmierci. Sepsą organizm może zareagować na atak bakterii, wirusów, pasożytów lub grzybów. Punktem wyjścia bywa zapalenie płuc lub opon mózgowych, infekcja układu moczowego, ropień na skórze itp.
Objawy sepsy
Objawy sepsy na początku przypominają grypę. Pojawiają się:
- dreszcze
- wysoka gorączka
- spadek ciśnienia
- przyspieszenie akcji serca
- bladość skóry
Z czasem do wyżej wymiennych sygnałów dołączają wysypka w formie wybroczyn skórnych, zaburzenia świadomości.
Czy to już sepsa czy jeszcze zwykła infekcja?
Leczenie sepsy
Leczenie sepsy zawsze odbywa się w szpitalu. Konieczne jest podanie antybiotyków, które poradzą sobie z konkretnym szczepem zarazków (trzeba go określić na podstawie badania krwi). Dodatkowo stosuje się leki nasercowe, przeciwgorączkowe, preparaty przeciwzakrzepowe. Ważne jest również nawadnianie chorego.
Uwaga! W przypadku sepsy liczy się czas. Im wcześniej infekcja zostanie opanowana, tym większa szansa na wyzdrowienie. Dlatego nie wolno lekceważyć żadnego z objawów, które mogą wskazywać na posocznicę. Zawsze gdy infekcja przebiega gwałtownie, konieczna jest wizyta w przychodni.
Co to takiego sepsa pneumokokowa?
Sepsa meningokokowa
Sepsę meningokokową wywołują meningokoki typu C (najbardziej aktywne są one wiosną). Żyją one w jamie nosowo-gardłowej człowieka. Ich nosicielami jest ok. 5–20 proc. ludzi. Zwykle nie zdają oni sobie z tego sprawy, bo nie mają żadnych objawów. Mogą natomiast zakażać innych. Jedyną metodą zapobiegania infekcji meningokokami jest szczepienie (koszt ok. 200 zł).
Sepsa u noworodków
Sepsę u noworodków mogą wywołać bakterie, które dla dorosłych nie stanowią zagrożenia. Czynnikami ryzyka są: pojawienie się zielonych wód płodowych, przebicie pęcherza płodowego, wcześniactwo. Objawy sepsy u dzieci, szczególnie tych najmłodszych, niestety bywają nieoczywiste. Najczęściej są to:
- niechęć do jedzenia
- apatia
- niestabilna temperatura ciała
- obniżone napięcie mięśniowe
W leczeniu stosuje się antybiotyki dożylne. Ze względu na nierozwinięty jeszcze układ odpornościowy noworodka, sepsa u tak małych dzieci dość często kończy się poważnymi powikłaniami lub nawet śmiercią.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
