Jak zdefiniować niedożywienie?
Niedożywienie występuje wtedy, gdy przyjmowany pokarm nie pokrywa zapotrzebowania energetycznego organizmu. Wyróżnić można dwie formy niedożywienia: niedożywienie Ilościowe (o którym będzie mowa w tym artykule) spowodowane jest pobieraniem niewystarczającej ilości pokarmu i charakteryzuje się brakiem podstawowych składników pokarmowych, jak np. białka i węglowodany. Inną formą niedożywienia jest niedożywienie jakościowe spowodowane niedoborem określonych składników w spożywanych pokarmach, takich jak witaminy czy minerały.
Na podstawie WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) niedożywienie występuje wtedy, gdy BMI (Body Mass Index) spada poniżej 18,5.
Niedożywienie ilościowe utożsamia się zwykle z krajami trzeciego świata, gdzie jest ono szeroko rozpowszechnione. W krajach rozwiniętych przyczyną niedożywienia są często zaburzenia odżywiania jak anorexia nervosa, czy bulimia nervosa. Inną przyczyną niedożywienia spowodowanego pobieraniem niewystarczającej ilości pokarmu jest brak apetytu lub czasu na jedzenie wywołane stresem w pracy.
Objawy niedożywienia
Niedożywienie przejawia się poza zmianami w wyglądzie takimi jak utratą wagi, zmiany na skórze i oczach - zapaleniem śluzówki ust, ogólnym stanem zmęczenia, uczuciem słabości i znużenia. Poza tym obserwuje się częstsze zapadanie na infekcje, biegunkę, brak apetytu czy mdłości.
Wpływ stresu na ładnienie
Pojęcie „stres” wywodzi się z fizyki, gdzie oznacza różnego rodzaju napięcia i naciski działające na system. U ludzi narażonych na chroniczne działanie stresu, zaobserwować można negatywne jego skutki. Negatywnymi skutkami stresu są między innymi zaburzenia lękowe, somatyczne, wysokie ciśnienie krwi, osłabienie mięśni, utrata motywacji, ale także zaburzenia łaknienia jak utrata apetytu, która prowadzić może do niedożywienia.
Mechanizm łaknienia regulowany jest na poziomie komórkowym w mózgu. Główną rolę odgrywa tu endogenny układ kanabinoidowy, który kontroluje ośrodki regulujące przyjmowanie pokarmu w ośrodkowym układzie nerwowym i aktywność przewodu pokarmowego. Pyzatym reguluje on także homeostazę energetyczną organizmu i homeostazę glukozy, cukru którego poziom stężenia we krwi informuje mózg o sytości lub głodzie a więc reguluje apetyt.
W wyniku stresu dochodzi do zakłócenia tego mechanizmu, gdyż pod jego wpływem organizm produkuje hormon stresu kortyzol, a ten adrenalinę która powoduje miedzy innymi podwyższenie poziomu cukru we krwi, co mózg rejestruje jako uczucie sytości. W przypadku przewlekłego stresu tracimy apetyt.
Jak sobie pomóc?
Najlepszym sposobem na radzenie sobie ze stresem jest dbanie o higienę psychiczną, a wiec o odpowiednią ilość snu, wysiłek fizyczny, zdrowe odżywianie, hobby, kontakt z rodziną i przyjaciółmi.
Gdzie szukać pomocy?
W celu wykluczenia zaburzeń odżywiania takich jak anoreksja czy bulimia, najlepiej udać się do specjalisty, konieczna może okazać się pomoc psychoterapeuty. W poradni lub na terapii indywidualnej bądź grupowej możliwe jest także poznanie metod samodzielnego radzenia sobie ze stresem.
Zobacz także: Leczenie anoreksji
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
