Czym jest technika Lapidusa?
Operacja według Lapidusa (artrodeza) jest jednym z zabiegów stosowanych w leczeniu palucha koślawego.
Celem zabiegu jest uzyskanie operacyjnego usztywnienia stawu (artrodezy) stawu klinowo-śródstopnego pierwszego. Stosowana jest w leczeniu średnich i dużych deformacji, najczęściej z towarzyszącą niestabilnością (hipermobilnością) pierwszej kości śródstopia, jak również w przypadku wystąpienia niepowodzeń po zastosowaniu innych technik operacyjnych.
Dla kogo?
Wskazania do zabiegu:
- znaczne dolegliwości bólowe uniemożliwiające noszenie obuwia lub wręcz poruszanie się są głównym wskazaniem do zabiegu operacyjnego,
- zniekształcenie palucha i pozostałych palców stopy, uniemożliwiające założenie standardowego obuwia,
- względy kosmetyczne.
Zobacz też dział ABC chirurgii
Dawniej i dziś
Oryginalna metoda Lapidusa polegała na korekcji ustawienia pierwszej kości śródstopia z usztywnieniem jej podstawy względem podstawy drugiej kości śródstopia. Lapidus zabezpieczał uzyskaną korekcję za pomocą szwów. Po zabiegu często następowały nawroty zniekształcenia.
Nowa technika, zwana czasem zmodyfikowaną metodą Lapidusa, polega na uzyskaniu korekcji w pierwszym stawie MTC. Technika ta polega na korekcji pierwszej osi śródstopia oraz usztywnienie z kością klinowatą przyśrodkową. Jednak w przypadkach dużej niestabilności pierwszego promienia można dodatkowo zastosować usztywnienie podstaw pierwszej i drugiej kości śródstopia.
"Metoda ta może być użyta do każdego rodzaju zniekształcenia koślawego palucha, jednak powoduje ona dłuższy okres rekonwalescencji, co powoduje, że technika ta nie jest zalecana w przypadku małej deformacji" – mówi dr Zbigniew Jackowiak z poznańskiej kliniki HalluxMed.
Wskazaniem jest natomiast duża deformacja, a także duże ryzyko nawrotu koślawości. Uważa się, że technika Lapidusa jest najlepszą metodą leczenia w przypadku stopy z metatarsalgią (czyli zespołem bólowym).
Metoda ta jest skuteczna w przypadku leczenia w zabiegach rewizyjnych.
Tak jak w przypadku innych metod leczenia operacyjnego palucha koślawego, również tu istotna jest korekcja napięcia tkanek miękkich w odcinku dalszym. Po odtworzeniu prawidłowego balansu tkanek miękkich w odcinku dalszym pierwsza kość śródstopia może zostać odprowadzona w kierunku bocznym do prawidłowego ustawienia ponad trzeszczkami.
Ryzyko i efekty uboczne
Metoda ta czasami bywa trudna do wykonania, bowiem nieprawidłowo wykonana może powodować powstanie metatarsalgii (zespołu bólowego).
Trudności techniczne i długi czas rekonwalescencji powodują, że metoda Lapidusa jest mało atrakcyjna dla wielu lekarzy i pacjentów, jednak możliwość najlepszej korekcji zniekształcenia czyni tę metodę godną uwagi. Należy dodać, że każda metoda operacyjna posiada wady i zalety.
Inne metody operowania palucha koślawego to m.in. metoda szarf, metoda chevron oraz ich łączenie.
Zobacz też: Jak przygotować się do operacji?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
