Toczeń rumieniowaty układowy to choroba autoimmunologiczna. Prowadzi ona do upośledzenia działania układu odpornościowego i powstania stanu zapalnego w ważnych narządach. Stosowane leczenie zależy od zaawansowania choroby i zajęcia narządów wewnętrznych zmianami toczniowymi.
W przypadku występowania niewielkich zmian w pojedynczych narządach czy tkankach można stosować leki przeciwmalaryczne. Należy do nich hydroksychlorochina, chlorochina oraz mepakryna. Najlepsze efekty leczenia po podaniu tych leków występują u chorych z rozległymi zmianami skórnymi. Poprawa wyglądu skóry jest widoczna dopiero po około 1-6 tygodniowym okresie ich stosowania. Jeżeli leczenie nie przyniesie efektów powinniśmy zmienić leki z hydrochlorochiny na chlorochinę. W przypadku dobrych rezultatów dawka leku powinna być stopniowo zmniejszana do dawki podtrzymującej. W przewlekłej terapii zalecana jest hydrochlorochina.
U chorych na tocznia z dużymi zmianami w wielu narządach wewnętrznych (z wyjątkiem ośrodkowego układu nerwowego, serca i nerek) trzeba zastosować leczenie z dodatkiem kortykosteroidów tj. prednizon w połączeniu z azatiopryną. Wobec nieskuteczności takiej terapii lek o nazwie azatiopryna powinien zostać zamieniony na metotreksat.
Powyżej wymienione leki mają wiele skutków ubocznych. Z tego powodu leczenia nie można kontynuować ciągle. Dawki powinny być sukcesywnie zmniejszane.
Polecamy: Pęcherzyca - co to za choroba?
Jeśli toczeń rumieniowaty układowy zajmie ośrodkowy układ nerwowy, nerki, błony surowicze lub serce niezbędna jest hospitalizacja chorego. W leczeniu choroby można także stosować immunoglobuliny, zwłaszcza w bardzo zaawansowanych przypadkach.
W toczniu występują zmiany dermatologiczne pod postacią czerwonych plam na twarzy. Można je smarować cienką warstwą maści ze sterydami.
Jeśli dojdzie do zajęcia nerek można wykonać plazmaferezę. Zabieg polega na filtracji krwi prowadzącej do usunięcia przeciwciał wywołujących chorobę.
Chorzy zazwyczaj muszą co jakiś czas otrzymywać podstawowe leczenie, aby opóźnić postęp choroby. Stosowanie leków musi przebiegać pod ścisłą kontrolą lekarską. Systematycznie muszą być wykonywane badania takie jak morfologia, OB, ASPAT, ALAT, kwasy żółciowe, mocznik, kreatynina oraz badanie ogólne moczu.
Zobacz też: Odczulanie - immunoterapia swoista
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
