Włosogłówka ludzka jest nicieniem pasożytującym w jelicie grubym człowieka oraz małp. Występuje najwcześniej w krajach o ciepłym i wilgotnym klimacie. Dorosłe osobniki osiągają długość ciała od 3 do 5 cm.
Ilość składanych jaj przez samicę sięga dziennie nawet do 14 000. W ciągu kilku tygodni rozwijają się w nich larwy – formy inwazyjne. W sprzyjającym środowisku (wilgotnym i ciepłym) utrzymują one zdolność do wywołania zakażenia przez wiele miesięcy, a nawet lat.
Pasożyt włosogłówki może pojawić się u osób w każdym wieku. Nie ma jednak wątpliwości, że znacznie częściej dotyka dzieci, zwłaszcza w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Włosogłówka - objawy
Włosogłówka może nie dawać żadnych objawów, zwłaszcza w sytuacji, gdy pasożyt nie występuje w naszym organizmie zbyt licznie. Z czasem, gdy pojawia się go coraz więcej, mogą wystąpić pewne objawy.
Niestety, zazwyczaj są mało charakterystyczne i w łatwy sposób mogą zostać pomylone z innymi schorzeniami. Najczęstszym objawem włosogłówki jest ból brzucha, któremu mogą towarzyszyć inne dolegliwości, np. biegunka lub wzdęcia.
Inne objawy włosogłówki ludzkiej:
- nudności i wymioty, zwłaszcza po jedzeniu,
- anemia,
- bezsenność,
- zmęczenie i brak siły do podejmowania aktywności fizycznej,
- częste kolki,
- nagły spadek masy ciała,
- utrata przytomności (bardzo rzadko i głównie u dzieci),
- wrzody żołądka,
- utrata apetytu,
- krew w stolcu,
- u dzieci zahamowanie wzrostu,
- zapalenie wyrostka robaczkowego.
Włosogłówka - jak dochodzi do zakażenia?
Do zakażenia dochodzi w wyniku spożycia jaj zawierających inwazyjną formę pasożyta. Wówczas w przewodzie pokarmowym z jaj wykluwają się larwy, które wędrują do błony śluzowej. Przebywają tam około 10 dni, po czym znów wracają do jelit. Osiągają tam pełną dojrzałość płciową. Zakotwiczone w błonie śluzowej, odżywają się krwią.
Okres życia pasożyta wynosi około kilku lat, a czas jaki upływa od inwazji do wydalania jaj w kale to około 2,5 do 3 miesięcy.
Do zakażenia może dojść poprzez:
- Spożywanie brudnych owoców i warzyw lub zanieczyszczonej wody, w których występują jajeczka pasożyta.
- Kontakt z zakażoną osobą, a następnie przeniesienie pasożyta do ust np. brudnymi rękami.
Włosogłówka - leczenie
Włosogłówkę diagnozuje się na podstawie badania kału. Zazwyczaj nie znajduje się już w nim pasożyta, a jedynie jego jaja. Ich obecność można stwierdzić po około 3 miesiącach od zakażenia. Wcześniej nie pojawiają się w kale. Zdarza się również, że u niektórych pacjentów konieczne jest przeprowadzenie kolonoskopii.
Leczenie włosogłówki opiera się głównie na podawaniu pacjentowi leków przeciwpasożytniczych. Zwykle stosuje się albendazol, mebendazol oraz iwermektynę. Leczenie pasożyta nie jest najłatwiejsze i czasami trwać może nawet kilka miesięcy. Włosogłówka jest bowiem bardzo mało wrażliwa na powyższe substancje.
Włosogłówka - profilaktyka
Profilaktyka zakażeń włosogłówką opiera się na przestrzeganiu zasad higieny, zwłaszcza w stosunku do pokarmów oraz wody pitnej. Trzeba unikać spożywania produktów oraz płynów pochodzących z niepewnych źródeł. Należy pamiętać również o częstym myciu rąk, zwłaszcza tuż przed spożywaniem posiłków.
Dużą uwagę trzeba zwrócić również na kształtowanie pozytywnych postaw u dzieci. Choroba dotyka głównie dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, dlatego już od najmłodszych lat należy pielęgnować u maluchów nawyk mycia rąk oraz dbania o higienę.
Treść artykułu została pierwotnie opublikowana 1.02.2011
Więcej na temat pasożytów:
Pasożyty - jakie choroby wywołują i nasilają?
Robakoterapia - robaki, larwy i pasożyty w leczeniu
Choroby pasożytnicze u dziecka
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
