Tarczyca znajduje się w dolnej części szyi. To gruczoł wydzielający hormony. Kłopoty z nią ma kilkanaście procent Polaków, w większości kobiety. To my bowiem jesteśmy z natury bardziej narażone na ciągłe huśtawki hormonalne. W przypadku tarczycy
w grę wchodzi wahanie poziomu:
- tyroksyny i trójjodotyroniny – odpowiadają za utrzymanie właściwej temperatury ciała, przemianę materii oraz prawidłową pracę układu nerwowego, sercowo-naczyniowego, mięśniowego i pokarmowego.
- kalcytoniny – reguluje przyswajanie wapnia i fosforu, czyli dba o stan kości.
Problemy zaczynają się, gdy tarczyca wytwarza za mało lub za dużo hormonów. By stwierdzić ewentualne odchylenia, wystarczy oznaczyć we krwi poziom trzech składników określanych skrótami: FT3 i FT4 i TSH.
Prawidłowe wyniki to:
FT3 2,0–4,0 pg/ml, FT4 0,7–2,25 ng/100 ml, TSH 0,4–6,0 IU/ml.
Gdy potrzebne jest leczenie:
Przy niedoczynności przyjmuje się brakujące dawki hormonów. Przy nadczynności stosuje się zwykle terapię radioaktywnym jodem lub lekami hamującymi produkcję hormonów tarczycy.
Sygnały warte zbadania
Niewielki niedobór lub nadmiar hormonów tarczycy może być nieodczuwalny,
ale większe odchylenia od normy powodują zazwyczaj już konkretne objawy. Oto najczęstsze z nich.
Nadczynność
- Podwyższone ciśnienie krwi (zwłaszcza skurczowe), kołatanie serca i przyspieszone tętno;
- nieuzasadnioną nerwowość, nadpobudliwość i niepokój;
- łatwe męczenie się;
- bezsenność;
- biegunki;
- uczucie ciągłego gorąca i pocenie się (skóra jest stale wilgotna);
- nadwrażliwość na światło, pieczenie oczu, a nawet wytrzeszcz;
- chudnięcie – mimo że ciągle dopisuje apetyt;
- wyczuwalne na szyi
- zgrubienia – czasem nadczynność mogą powodować występujące na tarczycy guzki. Produkują one dodatkową dawkę hormonów. Takie guzki rzadko są złośliwe, na wszelki wypadek warto je jednak przebadać.
Niedoczynność
- ciągłe zmęczenie – nieadekwatne do wysiłku;
- senność, która nie ustępuje mimo picia sporej ilości kawy;
- zmienność nastrojów – zwłaszcza przygnębienie, obojętność i skłonność do depresji;
- z koncentracją;
- chłód – odczuwany nawet gdy jest ciepło;
- zaczerwienienie oczu – przypomina zapalenie spojówek;
- spadek odporności – efektem są częste infekcje;
- wolna przemiana materii – stąd skłonność do tycia czy chroniczne zaparcia;
- zmiany w wyglądzie – wypadanie włosów, bladość i suchość skóry, obrzęk twarzy – stąd wrażenie zgrubienia („nalania”) rysów.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
