Co wpływa na powstawanie wad ucha?
Do występowania zaburzeń rozwojowych ucha u dziecka mogą przyczynić się:
- uwarunkowania genetyczne (takie wady zwane są genopatiami),
- szkodliwe czynniki działające na płód do 8 tyg. rozwoju (embiopatie),
- negatywne czynniki działające w późniejszym okresie rozwoju (fetopatie).
Przeczytaj: Co najczęściej powoduje zaburzenia słuchu?
Czynniki niebezpieczne w ciąży
Czynniki uszkadzające (teratogenne), mające wpływ na powstawanie wad rozwojowych ucha to m.in.:
- infekcje (różyczka, grypa, świnka, ospa wietrzna, zakażenie wirusem cytomegalii, toksoplazmoza);
- czynniki fizyczne (promieniowanie jonizujące, wpływ hałasu, wibracji, zmiany ciśnienia płynu owodniowego);
- wpływ leków ototoksycznych i środków chemicznych (antybiotyki aminoglikozydowe, salicylany, sulfonamidy, pochodne chininy, alkohol etylowy, nikotyna, jod itd.);
- niedobory żywieniowe, brak niezbędnych witamin w diecie;
- choroby układowe (cukrzyca, niewydolność nerek).
Wpływ tych czynników przyczynia się do wady wrodzonej ucha, jeśli oddziaływały na ciężarną między 4. a 9. tygodniem ciąży (często jednak mają znaczenie również później, nawet do 20. tyg. ciąży).
Wady rozwojowe małżowiny usznej
Kształt małżowiny usznej charakteryzuje się ogromną różnorodnością. Istnieje jednak wiele wad rozwojowych, które wielokrotnie są dla dziecka dużym problemem estetycznym i psychologicznym. Najczęściej spotykane wady to: ucho wielkie (efekt przerostu małżowiny usznej), odstające małżowiny uszne, ucho spiczaste, ucho kocie, ucho satyra, ucho nietoperza. Część nazw obrazowo przedstawia kształt małżowiny. Rzadko występująca, ale bardzo ciężka wada, wymagająca skomplikowanej operacji to wrodzony brak małżowiny usznej.
Polecamy: Co warto wiedzieć o schorzeniach ucha zewnętrznego?
Wady rozwojowe przewodu słuchowego zewnętrznego
Najczęstszą wadą przewodu słuchowego zewnętrznego jest nieprawidłowy przebieg przewodu lub zwężenie jego światła. Niewykształcenie przewodu słuchowego zewnętrznego zdarza się nieczęsto.
Wady rozwojowy ucha zewnętrznego i środkowego
Wady wrodzone ucha zewnętrznego współistnieją zazwyczaj z wadami ucha środkowego. Oprócz defektu kosmetycznego, zazwyczaj powodują upośledzenie słuchu oraz opóźnienie rozwoju mowy. Bardzo ważna jest więc szybka diagnostyka i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Wady dzielone są na aplazje duże (niedorozwój całkowity) i aplazje małe (niedorozwój częściowy ucha). Wady rozwojowe ucha nie zawsze występują samodzielnie. Często towarzyszą zespołom zaburzeń rozwojowych. Patologie ucha występują m.in. w: zespole Treachera-Collinsa, zespole Aperta, zespole Goldenhara, zespole Klippel-Feila.
Wady ucha wewnętrznego
Wady ucha wewnętrznego dotyczą zaburzeń rozwojowych błędnika błoniastego, a także kostnego. Powodują u dziecka głuchotę lub różnego stopnia niedosłuch odbiorczy. Często towarzyszą innymi zaburzeniom rozwojowym, mogą jednak również występować samodzielnie. Wady izolowane zazwyczaj klasyfikowane są w pięciu grupach w zależności od nasilenia zmian. Wady ucha wewnętrznego mogą być również uwarunkowane genetycznie, jako cechy dominujące, recesywne lub sprzężone z płcią. Czasami mogą być skojarzone z innymi zaburzeniami rozwojowymi, w takich zespołach jak: zespól Alporta-Hermanna, zespół Uchera, zespół Waldenberga itd.
Wady rozwojowe ucha są dużą grupą chorób. Mogą występować samodzielnie, a także towarzyszyć innymi patologiami rozwojowymi. Często stanowią trudny problem diagnostyczny. Ważne jest natomiast ich wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia, aby zapewnić dziecku odpowiedni rozwój słuchu i mowy.
Bibliografia:
Janczewski G: Otorynolaryngologia praktyczna. Via Medica 2005
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
