Passiflora (marakuja) to pnącze o ślicznych kwiatach. Pochodzi z Brazylii. Odkrywcy ją nazwali „kwiatem Męki Pańskiej” lub męczennicą ponieważ poszczególne części kwiatu przypominały narzędzia męki Chrystusa. Najczęściej uprawianą, jadalną męczennicą jest męczennica purpurowa i żółta. Jej jadalny miąższ jest kleisto-galaretowaty o kolorze pomarańczowo-czerwonym lub zielonkawym. Zawiera tez dużo również jadalnych nasion. Owoc ten spożywa się na surowo. Dodawany jest do lodów i koktajli, a także produkowany jest z niej sok. Zawiera karoteny, witaminę PP, C, kwas cytrynowy oraz wapń i żelazo.
Nashi to pyszny owoc znany jeszcze pod nazwą gruszka japońska lub piaskowa. Pochodzi z krain Azji Wschodniej. Kształtem przypomina jabłko. Skórka ma kolor jasnożółty i jest nakropiona drobnymi, karmelowymi punkcikami. Miąższ owocu jest jasny i chrupiący o kwaskowatym, orzeźwiającym smaku, przypominającym gruszkę lub jabłko. W komorze nasiennej jest bardzo dużo pestek. Nazwa „gruszka piaskowa” wzięła się od ziarnistej budowy miąższu. Z owoców tych produkuje się marmolady lub dodaje się do sałatek. W miąższu odnajdziemy witaminę C oraz wapń, potas i fosfor.
Opuncja to kaktus sięgający aż do pięciu metrów wysokości, pochodzący z Ameryki Środkowej i Meksyku. Owoce są jajkowatego kształtu. Mają grubą skórkę z łuskowatymi wyrostkami koloru od żółtego do czerwonego. Pod nią znajduje się jadalny biały miąższ z czarnymi nasionami. Ma słodkawy, aromatyczny i orzeźwiający smak. Miąższ wykorzystuje się do sałatek, lodów i deserów. Jest źródłem witaminy A, B, C i E a także bogata w wapń i fosfor.
Ojczyzną słodkiej pomarańczy są Chiny. Owocem są znane kuliste jagody koloru pomarańczowego z miąższem podzielonym na segmenty. Pomarańcze są spożywane na surowo i w postaci soków czy dżemów. Skórka jest zazwyczaj kandyzowana i stanowi dodatek do ciast. Ze skórki ekstrahuje się olejki eteryczne o właściwościach energetyzujących. Sok pomarańczowy wskazany jest przy dolegliwościach wątroby oraz na obniżenie gorączki. Zapobiega także zaparciom i korzystnie wpływa na nadciśnienie tętnicze. Ze względu na dużą zawartość witaminy C jest stosowany w prewencji szkorbutu. Nie powinno się go spożywać w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz w nadkwaśności. Oprócz wspomnianej witaminki C, pomarańcze zawierają także witaminy: A, z grupy B, PP, kwas foliowy, a także składniki mineralne: fosfor, potas, wapń, magnez, sód, cynk i żelazo. Są również źródłem pektyn – o podobnym działaniu do błonnika. Łupina oraz liście są bogate w olejki eteryczne, pektyny, karoteny i kwas pomarańczowy - posiadające działanie przeciwmiażdżycowe, zapobiegające procesom gnilnym w jelitach, a także wzmagające czynność jelit. Zerwane pomarańcze (tak jak i inne owoce cytrusowe) są umieszczane w atmosferze etylenu, co po upływie paru godzin powoduje piękne pomarańczowe wybarwienie. Nie jest to szkodliwe dla zdrowia człowieka. Odmian pomarańczy jest wiele. Na szczególną uwagę zasługują: pomarańcza gorzka i bergamotka. Ta pierwsza wykorzystywana jest jako przyprawa lub do produkcji konfitur, marmolad, likieru „Curacao”. Wyciągi z tej pomarańczy wspomagają procesy trawienne, niszczą bakterie lub hamują ich rozwój. Zawartość witaminy P wpływa na uszczelnianie naczyń krwionośnych. Natomiast z bergamotki otrzymuje się olej bergamotowy, który ma właściwości łagodzące napięcia nerwowe, stres i depresje, a także stany zapalne skóry, opryszczkę, trądzik czy rany oraz dolegliwości zapalne narządów płciowych.
Salak to ciekawy owoc pochodzący z południowo-wschodniej Azji. Ma stożkowaty kształt. Pokrywa go niejadalna skórka o fakturze skóry węża. Spożywa się biały, dojrzały miąższ salaka. Dojrzałość owocu bardzo łatwo można ocenić. Do jedzenia nadają się te które mają łamliwą skórkę, prostą do usunięcia i bez trudu oddzielającą się od miąższu.
Salakami żywią się tradycyjnie pielgrzymi z południowo-wschodniej Azji udający się do Mekki.
Pomelo to olbrzymia pomarańcza pochodząca prawdopodobnie z Malezji. Uważany jest za pierwotną postać grejpfruta. Wielkie owoce, o masie około 2 kg mają bardzo grubą, woskowatą skórkę – do 5 cm! Są koloru żółtego. Pod skórką znajduje się żółty miąższ, podzielony na segmenty. Do spożycia nadają się zarówno miąższ jak i skórka o grubości około 2,5 cm. Ze skórki produkuje się dżem.
Melon pochodzi z Afryki, uprawiany był już w starożytności. Masa owoców dochodzi nawet do kilku kilogramów. Pod grubą skórką znajduje się soczysty, aromatyczny, słodkawy miąższ.
Zawiera on 90% wody. Jest źródłem cukrów i witaminy C. Owoce, których miąższ jest pomarańczowy lub łososiowy posiadają dużo karotenów. Melony spożywane są na surowo, ale wykorzystuje się je do produkcji konfitur, soków oraz się je kandyzuje.
Na podstawie wyglądu skórki i miąższu można klasyfikować te owoce. I tak np. spotykane są:
- melony zimowe o żółtej, twardej, gładkiej skórce bez charakterystycznej siateczki i zielonym mało aromatycznym miąższu.
- melony siateczkowe mające wypukły wzór siateczki na żółtawej skórce, w jaśniejszym odcieniu. Aromatyczny miąższ jest zwykle łososiowo-pomarańczowej barwy.
- kantalupy ze skórką bez siateczki. Skórka jest natomiast pokryta brodawkami lub łuskowata. Mają aromatyczny, pomarańczowy miąższ.
- melon ogen mały, zielono-żebrowany, żółtopomarańczowy mały owoc o aromatycznym miąższu koloru zielonego.
Na podstawie: http://www.biology.pl/owoce_egzotyczne/My%20Webs/index.html
Katarzyna Ziaja
Katarzyna Ziaja
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
