Mózg, mimo iż jego budowa i fizjologia została już doszczętnie poznana, nadal skrywa tajemnice. Zagadką są dla nas procesy myślowe, zmysłowe i emocjonalne – czyli psychika, intelekt. Czemu myślimy? Dlaczego czujemy? Co sprawia, że odbieramy i interpretujemy tak liczne bodźce? Oczywiście to wyrafinowana gra hormonów, neuroprzekaźników i komórek nerwowych, których „produktem” jest wiele zmian w psychice i naszych reakcji.
Fot. Depositphotos
Jeśli mózg i wszystko z nim związane funkcjonuje prawidłowo, wówczas nie doświadczamy dziwnych przeżyć, samopoczucia, czy nieokreślonych wrażeń ze strony zmysłów. Wszystko się zmienia, gdy struktura, czy przekaźnictwo w mózgu zostają zachwiane. Objawy zaburzeń psychicznych, silnie nas wtedy dezorientują, budzą lęk. Trwale wpisują się w nasze życie i zmieniają często odbiór i przeżywanie świata przez człowieka.
Tytułowy zespół Capgrasa jest właśnie takim zaburzeniem. Jego przyczyny nie są do końca poznane, ale uważa się, iż znajdują swe epicentrum w uszkodzonej tkance mózgowej. Bowiem najczęściej się go obserwuje u osób po urazach mózgu, udarach, pęknięciu tętniaka mózgu, czy po operacji neurochirurgicznej w obrębie mózgu.
Na czym polega zespół Capgrasa?
Syndrom Capgrasa jest rzadko występującym zespołem objawów – zaburzeniem związanym z niewłaściwą identyfikacją osób – mającym swe źródło w psychice. Człowiek wówczas doznaje irracjonalnych wrażeń, uznając, że wszyscy ludzie w jego otoczeniu, zostali podmienieni – a te osoby, które podają się za nich, są ich sobowtórami; istoty z kosmosu, roboty, przybysze...
Czym objawia się zespół?
Już wiemy, na czym polega specyfika zespołu. Najważniejszym objawem jest uznawanie przez człowieka, że otaczający go ludzie są podmienieni, czy podrobieni. Z prawdziwości „sobowtórów” pozostała im jedynie aparycja. Człowiek doświadczający objawów syndromu, nie jest w stanie wyjaśnić, czemu ma służyć taka „zamiana człowieka”. Nie wie w „jakim celu dokonano podstawienia fałszywej osoby”.
Trzeba wiedzieć, że obecność „sobowtórów” wyzwala w chorym negatywne emocje. Czuje się zagrożony ze strony „podstawionych osób”. Bywa też agresywny w zachowaniu, doświadcza lęku, frustracji, niezrozumienia.
W cięższych przypadkach takie „urojenie o sobowtórach” może odbywać się w stosunku do własnej osoby… Syndromu Capgrasa mogą doświadczać osoby niewidome. Wtedy objawy chorobowe obejmują zmysł słuchu. Osoba uważa, że ludzie o znajomych im głosach, zostali „zamienieni”, „podstawieni”. Zatem jak widać, syndrom obejmuje tylko jeden zmysł.
Możliwości terapeutyczne
Terapia opiera się na psychoterapii, która jest indywidualnie dostosowana do pacjenta. Powinna być przeprowadzana regularnie i we właściwych, intymnych warunkach. Do terapii włącza się leki psychotropowe, by złagodzić objawy lęku, czy urojenia i omamy.
Jeśli objawy zespołu zaostrzają się, osoba staje się agresywna w odniesieniu do siebie, a także do otoczenia, czy innych ludzi – konieczne jest wezwanie pogotowia ratunkowego i pomoc lekarza psychiatry.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
