Jak powstaje wzwód?
Wzwód (erekcja) to naturalnie występujący u każdego zdrowego mężczyzny mechanizm polegający na zwiększeniu długości i grubości członka oraz jego odpowiednim usztywnieniu. Zjawisko to możliwe jest dzięki zwiększonemu napływowi krwi do prącia z jednoczesnym zahamowaniem jej odpływu.
Wzwód prącia ma miejsce, kiedy zadziałają odpowiednie bodźce wyzwalające, do których zaliczamy bodźce wzrokowe, słuchowe i dotykowe. Na wzwód prącia ma również wpływ fantazja seksualna. Erekcja występuje również u każdego zdrowego mężczyzny w trakcie snu – jest to zjawisko jak najbardziej prawidłowe i nie powinno wzbudzać niepokoju.
Ośrodek odpowiedzialny za wzwód znajduje się w rdzeniu kręgowym, czyli części układu nerwowego położonego w kanale utworzonym przez kręgosłup. Do rdzenia docierają impulsy z mózgu, które powstały np. w wyniku bodźców wzrokowych (widok nagiej partnerki), jak również impulsy wyzwolone powstałe np. podczas dotykania stref erogennych, które zlokalizowane są m.in. na prąciu i wewnętrznej część uda.
Skąd się biorą zaburzenia erekcji?
Jeśli wspomniane bodźce nie wywołują u mężczyzny wzwodu umożliwiającego satysfakcjonujący stosunek płciowy, można mówić o zaburzeniach erekcji.
Szacuje się, że problem ten może dotyczyć nawet 2 mln mężczyzn w Polsce. Obserwuje się związek częstości zaburzeń erekcji z wiekiem. 40% mężczyzn w wieku 40 lat sygnalizuje różnego stopnia zaburzenia wzwodu. Należy zaznaczyć, że zaburzenia erekcji traktuje się przede wszystkim jako objaw, a nie chorobę samą w sobie. Ważne, aby mężczyzna z zaburzeniami erekcji zgłosił się do lekarza, gdzie powinien zostać poddany badaniom mającym na celu wykrycie np. ewentualnych chorób układu sercowo-naczyniowego, mogących leżeć u podłoża problemów ze wzwodem. U młodszych pacjentów (poniżej 40 r.ż.) powinno być wykluczone tło psychiczne zaburzeń wzwodu (np. lęk przed niezaspokojeniem oczekiwań partnerki), a w przypadku jego potwierdzenia skierowanie do psychologa bądź psychiatry.
Zobacz też: Seminogram – na czym polega badanie nasienia?
Leczenie zaburzeń erekcji krok po kroku
Leczenie zaburzeń wzwodu jest możliwe, jednak mężczyźni często nie przyznają się do problemu, ponieważ niemoc seksualna uważana jest za wstydliwą dolegliwość. Ponadto nadal wiele osób uważa, że zaburzenia erekcji są naturalną konsekwencją starzenia się i leczenie nie ma sensu. Bez względu na wiek zaburzenia erekcji należy skonsultować z lekarzem urologiem/andrologiem, który postara się zidentyfikować przyczynę zaburzeń wzwodu.
Pacjent będzie musiał przygotować się do odpowiedzi m.in. na pytania: od kiedy występują zaburzenia, czy problem pojawia się tylko w określonych sytuacjach, np. kiedy jest zestresowany, czy zauważył inne niepokojące objawy, czy ma stwierdzone jakieś choroby, czy przyjmuje na stałe leki.
W związku ze wspólnymi czynnikami ryzyka dla chorób układu sercowego-naczyniowego
i zaburzeń erekcji niezwykle istotna jest zmiana stylu życia: zaprzestanie palenia tytoniu
i nadużywania alkoholu, redukcja masy ciała, odpowiednia dieta. Możliwe, że pacjent będzie miał zlecone wykonanie dodatkowych badań (np. pomiar cukru we krwi, lipidów, testosteronu).
Zdarza się, że podczas diagnostyki zaburzeń wzwodu zostaje wykryta u pacjenta cukrzyca, co również wymaga wdrożenia odpowiedniego postępowania i leczenia.
Czasami już po kilku miesiącach od wprowadzenia w życie zaleceń mężczyzna zgłasza poprawę w zakresie wzwodów, natomiast u części wskazane będzie rozpoczęcie terapii lekami doustnymi. Lekarz oceni, czy dany lek jest bezpieczny dla danego pacjenta (przeciwwskazania przy niektórych lekach stosowanych w chorobach serca) oraz poinformuje go o możliwych działaniach ubocznych oraz czasie rozpoczęcia działania od momentu zażycia tabletki.
Ważne, aby pacjent był świadomy, że do wystąpienia prawidłowej erekcji konieczny jest odpowiedni bodziec – lek sam w sobie nie spowoduje podniecenia. W związku z istotnym problemem „czarnego rynku” leków na potencję trzeba zaznaczyć, że można stosować środki farmakologiczne kupione tylko w aptekach, a ich stosowanie powinno się odbywać pod kontrolą lekarską. Konsekwencje przyjęcia zanieczyszczonych substancji niewiadomego pochodzenia mogą być bardzo poważne, z utratą życia włącznie.
Do innych rzadziej stosowanych przy zaburzeniach erekcji metod leczenia należą: zastrzyki bezpośrednio do ciał jamistych prącia, aparaty próżniowe, substancje podawane do cewki moczowej, czy też implantacja protez prącia.
Gdy erekcja trwa wiele godzin…
Problemem u mężczyzn jest również przedłużający się wzwód prącia. Obecność wzwodu prącia powyżej 4 godzin (niezwiązanego ze stymulacją seksualną) może wystąpić w wyniku wielu czynników (np. chorób przewlekłych bądź przyjmowania leków) i jest stanem wymagającym, jak najszybszego zgłoszenia się do urologa. Czas ma tu znaczenie, ponieważ szybka interwencja urologiczna zwiększa szansę na zachowanie prawidłowych wzwodów w przyszłości.
Złamanie penisa?
Należy również pamiętać, że członek może ulec złamaniu, a precyzując: przerwaniu napiętej w trakcie wzwodu osłonki białawej (błona pokrywająca ciała jamiste prącia). Do złamania dochodzi w większości przypadków w trakcie stosunku płciowego.
Zjawisku temu towarzyszy charakterystyczny „trzask” (stąd nazwa „złamanie”), po którym następuje momentalne ustąpienia wzwodu. Objawom towarzyszy silny ból. Na skórze prącia, moszny i podbrzusza można zaobserwować tworzenie się krwiaka (fioletowy kolor). W takim wypadku należy, jak najszybciej zgłosić się do najbliższego oddziału urologii, gdzie zostanie przeprowadzony zabieg chirurgiczny (zszycie rozerwanej osłonki).
Zobacz też: Ginekomastia – wstydliwy problem mężczyzn
Kosultacje merytoryczne: lek. med. Michał Kupś – certyfikowany androlog kliniczny Europejskej Akademii Andrologii. Lekarz androlog w Centrum Ginekologii i Leczenia Niepłodności VITROLIVE
w Szczecinie.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
